پایگاه خبری فولاد ایران- چند روز پس از حمله تمام عیار ولادیمیر پوتین به اوکراین، پایتخت های غربی با قاطعیت قابل توجهی مانع از دسترسی روسیه به بیش از 300 میلیارد دلار ذخایر ارزی شدند. با این حال، در 20 ماه پس از آن، ائتلاف تحریم‌های غربی بیش از پیش خود را درگیر انحرافات کرده است.
این شک و تردیدهای قانونی را به‌عنوان استدلال‌های جانشین برای اعتراض‌های بیشتر منفعت‌خواهانه به توقیف آشکار می‌کند. مهمترین چیز این ترس است که مصادره دارایی های روسیه باعث می شود کشورهای غیرغربی دیگر ذخایر خود را از غرب خارج کنند. این امر می تواند سیستم مالی جهانی را بی ثبات کند و به ویژه سرمایه گذاران اسیر دلار و یورو را در میان مدیران ذخایر بانک مرکزی کاهش دهد.
با این حال، داده های صندوق بین المللی پول نشان می دهد که هیچ تغییر بعدی ذخایر به سمت غرب وجود ندارد. بزرگترین ذخایر متعلق به پکن است و منعکس کننده مازاد تجاری انباشته چین با شرکای تجاری غربی است. اگر پکن بخواهد به طور کلی دارایی های غرب را بفروشد، برای یافتن جایگزین با مشکل مواجه خواهد شد. مابقی جهان کوچکتر از آن است که بتواند حجم ادعاهایی را که چین می خواهد مطرح کند را در خود جای دهد. سایر دارندگان ذخایر بزرگ حداقل یک جایگزین برای غرب دارند، یعنی پس انداز رسمی خود را در چین قرار دهند. این هزینه اقتصادی دارد و از نظر سیاسی نیز چندان منطقی نخواهد بود.
به گزارش فولاد ایران، هر چقدر هم که کشورهای نوظهور غرب را ریاکار یا خودخواه بیابند، مطمئناً هیچ کس باور نمی کند که شی جین پینگ کمتر وسوسه شود تا وابستگی مالی را به سلاح تبدیل کند. تنها چشم انداز واقع بینانه این است که اقتصادهای غیرغربی در وهله اول تصمیم بگیرند که چنین ذخایر بزرگی را انباشته نکنند و ذخایری را که حفظ می کنند به میزان اندکی متنوع کنند. نشانه ای از اولی وجود دارد. در سال 2022، ذخایر جهانی قبل از بهبود تا حدودی 8 درصد بر حسب دلار کاهش یافت. تنوع آهسته به هر حال با تغییر اقتصاد جهانی اتفاق خواهد افتاد. بنابراین، هزینه احتمالی تصرف ذخایر روسیه محدود است.
در هر صورت این باید در مقابل دستاوردهای اقتصادی قرار گیرد. آنها شامل دادن امکانات مالی به اوکراین برای پیروزی، بهبودی و آمادگی برای پیوستن به اتحادیه اروپا است. همچنین یک سابقه مفید ایجاد می کند و نشان می دهد که کشوری که آشکارا به نظم بین المللی حمله می کند نمی تواند انتظار داشته باشد که از حمایت های آن برخوردار شود.
هر چند جنگ به پایان برسد، درخواست ها برای برخورد «معقولانه» با روسیه افزایش می یابد و دلیل بیشتری برای تصرف ذخایر آن در حال حاضر موجود است.
منبع: فایننشال تایمز