پایگاه خبری فولاد ایران- اگر بتوانیم ماشین زمان را تصور کنیم که یک شهروند آمریکایی از قرن نوزدهم را به شهر نیویورک بیاورد، احتمالاً تنها چیزی که در زمان ما شگفتانگیزترین به نظر میرسد، تکثیر اتومبیل شخصی است. ساختمان های بزرگ، شهرهای بزرگ، جاده ها، روشنایی شبانه همه قابل تصور هستند، حتی اگر ظاهر متفاوت و در مقیاس بزرگتر داشته باشند. اما یک چیز کاملاً متفاوت در مورد زندگی روزمره مدرن، راحتی و آزادی هایی است که از یک خودرو حاصل می شود.
به گزارش فولاد ایران، خودرو گران ترین محصولی است که 98 درصد از مصرفکنندگان آن را خریداری کردهاند. بیش از 90 درصد از خانواده های آمریکایی خودرو دارند یا به آن دسترسی دارند. میانگین هزینه های خانوار برای جابجایی شخصی دومین هزینه بزرگ بعد از رهن یا اجاره است.
اکنون سیاستمداران در دوازده ایالت - و از طریق یک تمرین خلاقانه از مقامات نظارتی - با برنامه هایی برای ممنوع کردن حق خرید خودرویی با موتور احتراق داخلی، خودرویی که 98 درصد آمریکایی ها مالک آن هستند، آمده اند. گفته شده که هدف ممنوعیت ها این نیست که هیچ شهروندی از داشتن یا خرید یک ماشین مفید محروم شود. در عوض، همانطور که همه میدانند، هدف کاهش انتشار دیاکسید کربن با اجباری کردن استفاده از خودروهای الکتریکی به اصطلاح بدون آلایندگی است. همچنین گفته شده که فرآیند "انتقال" به خودروهای برقی برای همه، در همه جا، بدون دردسر خواهد بود، زیرا خودروهای برقی به طور اجتناب ناپذیری کل بازار خودرو را تصاحب می کنند.
و اکنون قانون کاهش تورم (IRA) نوید هجوم پول برای ایجاد این گذار را می دهد.
از آنجایی که بیش از 70 درصد از قیمت یک باتری EV ناشی از هزینههای صرف خرید مواد اولیه مورد نیاز است - این بدان معناست که قیمت آتی خودروهای الکتریکی تحت سلطه هزینههای آتی آن مواد اولیه است و به حدس و گمانها در مورد آینده خارجی بستگی دارد.
در طول نیم دوجین سال گذشته، کاهش بلندمدت و سریع هزینه باتری که اغلب به آن اشاره می شود، به طور چشمگیری کاهش یافته است و اکنون قیمت ها از سال 2021 حدود 20 درصد افزایش یافته است. این در حالی است که خودروهای برقی هنوز کمتر از 10 درصد از کل تولید خودرو هستند. ما هنوز در روزهای اولیه تقاضای مواد معدنی هستیم.
اما بر خلاف خودروهای با موتورهای احتراق داخلی، اندازهگیری انتشار CO2 خودروهای الکتریکی غیرممکن است. و برخلاف خودروهایی که در هر زمان یا هر زمان که خودرو ساخته یا استفاده میشود، این آلایندهها یکسان است، آلایندههای EV بسته به نحوه ساخت و استفاده از آن بسیار متفاوت است. به هر حال، هیچ کدام از اینها به این معنی نیست که باتری لیتیومی سزاوار جایگاهی مهم در تاریخ نیست.
به عنوان قیاس، آینده خودروهای الکتریکی در اکوسیستمهای حملونقل زمینی، از نظر سهم بازار و به دلایل عملیاتی مشابه، نقش هلیکوپترها در هوانوردی را منعکس خواهد کرد. هلیکوپترها در مقایسه با هواپیماهای بال ثابت معمولی، ویژگیهای بسیار متفاوت و در بسیاری از کاربردها، بسیار مفیدتر و حتی ضروریتر را ارائه میدهند. به همین دلیل است که سالانه 60 میلیارد دلار بازار جهانی برای هلیکوپترها هزینه می شود. با این حال، هلیکوپترها تنها 15 درصد از کل بازار جهانی هواپیما را تشکیل می دهند. در حالی که هلیکوپترها، مانند خودروهای برقی، برای تعداد زیادی از کاربردها مفید هستند، انتظار نمیرود که همه هوانوردیها از هلیکوپتر استفاده کنند تا اینکه همه رانندگان از خودروهای برقی استفاده کنند.
واقعیت های فیزیک و مهندسی به این معنی است که سیاستمدارانی که برای آینده ای تمام الکتریکی تلاش می کنند، با ریسک های بالایی مواجه ند. جدای از کشف نهایی که خودروهای برقی تنها با تأثیری اندک بر انتشار جهانی CO2 ناامید میشوند، تأثیرات بزرگتر زمانی رخ خواهد داد که مصرفکنندگان متوجه افزایش هزینههای مالکیت خودرو و ناراحتیهای مربوط به آن شوند. این امر منجر به رای دهندگان ناراضی خواهد شد که انگیزه آنها واقعیت اصلی است.
منبع: Oilprice