پایگاه خبری فولاد ایران- رنمینبی چین با پایین‌ترین سطح خود در برابر دلار از زمان بحران مالی سال 2008 معاشقه می‌کند و تحلیلگران انتظار دارند که قدرت آن در هفته‌های آتی با بازگشت این کشور به دلیل شیوع بیماری همه‌گیر آزمایش شود. به گزارش فولاد ایران، ارزش این ارز در برابر دلار در سال جاری بیش از 5 درصد کاهش یافته است و به دلار آمریکا 7.29 یوآن رسیده است و از بالاترین رقم 7.32 یوان در سال گذشته که ضعیف ترین سطح ارز در بیش از 15 سال گذشته بوده است، رنج می برد. این کاهش، بانک مرکزی، بانک خلق چین، را وادار کرد تا دفاع خود از ارز را در هفته‌های اخیر افزایش دهد.
چرا رنمینبی تحت فشار است؟
اقتصاد چین پس از رهایی از سه سال قرنطینه همه‌گیر، آنطور که انتظار می‌رفت بهبود نیافته است. نگرانی در مورد عملکرد آن با پرداخت‌های از دست رفته از سوی توسعه‌دهندگان دارای مشکل و مجموعه‌ای از تعهدات سررسید بدهی‌های دولت محلی تقویت شده است. برای تحریک تقاضا، چین نرخ بهره اصلی خود را کاهش داده است. رشد کند اقتصادی این کشور و کاهش نرخ‌ها در پاسخ به آن کمک کرده است که تفاوتی بین بازده ارائه شده برای بدهی‌های دولت چین و همتایان آمریکایی آن ایجاد شود.
نرخ بهره ایالات متحده به بالاترین حد در 22 سال اخیر رسیده است، اما هنوز به طور کامل تورم را از بین نبرده و اقتصاد را وارد رکود نکرده است. این نرخ‌های جذاب‌تر ایالات متحده باعث افزایش جریان خروجی از بازار اوراق قرضه رنمینبی چین شده است. صادرکنندگان چینی همچنین سهم کمتری از درآمدهای دلاری خود را به رنمینبی تبدیل می‌کنند، زیرا بازده اوراق بهادار دلاری سودآورتر از همتایان خود به ارز محلی است.
اقتصاد ضعیف و تضعیف نرخ ارز، بانک خلق چین را در موقعیت حساسی قرار داده است. منصور محی الدین، اقتصاددان ارشد بانک سنگاپور گفت: «بانک خلق چین در بلاتکلیفی است، زیرا احتمالاً برای تحریک تقاضا نیاز به کاهش بیشتر نرخ بهره دارد، اما این امر باعث می‌شود ارز دوباره تضعیف شود.»
چرا پکن نگران فرار سرمایه است؟
در حالی که یک رنمینبی ضعیف‌تر، صادرکنندگان چین را با ارزان‌تر کردن کالاها برای سایر کشورها تقویت می‌کند، سیاست‌گذاران نگران سقوط بیش از حد و سریع ارز هستند. آدرش سینها، رئیس استراتژی نرخ ارز آسیا در بانک آمریکا گفت: "از دیدگاه بانک مرکزی، نگرانی واقعی در مورد یک ارز ضعیف فرار سرمایه است."
این ریسک در سال 2015 به وضوح نشان داده شد، زمانی که کاهش ارزش یکباره توسط PBoC منجر به خروجی های عظیم شد و بانک مرکزی را مجبور کرد تا صدها میلیارد دلار را برای حمایت از این ارز بسوزاند. پس از آن، سیاست گذاران کنترل سرمایه سخت گیرانه تری را برای محدود کردن خروجی ها معرفی کردند. آنها همچنین تمرکز خود را به مدیریت سرعت حرکات در هر جهت، به جای دفاع از یک سطح مطلق، تغییر دادند. این رویکرد در طول دوره‌های ضعف بعدی، از جمله تنش‌های تجاری آمریکا و چین در سال 2019 و اختلالات اقتصادی ناشی از قرنطینه‌های کووید-19 در سال گذشته، مؤثر بوده است.
پکن چگونه عقب نشینی می کند؟
تحلیلگران می گویند بزرگترین مشکل چین این است که فضای لازم برای مانور رو به اتمام است. کن چئونگ، استراتژیست ارشد ارز خارجی آسیا در بانک میزوهو، گفت: «PBoC در حال حاضر از بیشتر ابزارهای خود برای حفظ ثبات رنمینبی استفاده می‌کند. بزرگترین سلاح بانک مرکزی کنترل آن بر باند معاملات خشکی ارز است.»
هر روز صبح، قبل از باز شدن بازار ارز داخلی چین، PBoC یک نقطه میانی را تعیین می کند که در آن رنمینبی مجاز است 2 درصد در هر جهت در برابر دلار معامله کند. معمولاً این عدد به گونه‌ای تنظیم می‌شود که منعکس کننده انتظارات بازار در حال تغییر و حرکت یک شبه در نرخ ارز رنمینبی غیرقابل تنظیم کمتر باشد. اما طی ماه گذشته، نقطه میانی در سطوحی بسیار بالاتر از پیش‌بینی‌های بازار تثبیت شده است، به طوری که بانک مرکزی در یک مقطع، نرخ را 0.1 درصد قوی‌تر از آنچه بازارها انتظار داشتند، تثبیت کرد - هشداری واضح برای سفته‌بازان که علیه ارز شرط‌بندی می‌کنند.
بانک های دولتی چین به اجرای این هشدار از طرف PBoC کمک می کنند و رنمینبی را بالا می برند و دلار را در بازار خشکی می فروشند. آنها همچنین همین کار را در بازار فراساحلی انجام می دهند تا اطمینان حاصل کنند که نرخ از جایی که بازار در چین بسته شده است فاصله زیادی ندارد. و به نشانه ناخوشایندی سیاست گذاران از سرعت کاهش ارزش، وام دهندگان دولتی نیز برای اولین بار از سال 2018 نقدینگی را در بازار فراساحلی برای فروشندگان رنمینبی فشار می دهند.
بازار در حالی که خرید دلار و فروش رنمینبی در بازار فورواردهای کوتاه مدت ارز است. این تاکتیک باعث می‌شود که معامله‌گران ارز در هنگ کنگ، لندن و نیویورک کوتاه‌تر شوند. یکی از اقداماتی که مقامات چینی هنوز به کار نگرفته اند، محدودیت های غیررسمی در معاملات ارزی در بازار بین بانکی این کشور است. این اوراق در سپتامبر گذشته در مواجهه با جریان‌های خروجی فزاینده از اوراق قرضه رنمینبی، که عمدتاً توسط سرمایه‌گذاران جهانی که بدهی‌های دولت چین را به نفع اوراق خزانه‌داری با بازدهی بالاتر تخلیه می‌کردند، برداشته شد.
نرخ ارز چقدر می تواند پایین بیاید؟
تحلیلگران پیش‌بینی خود را از نرخ دلار کاهش می‌دهند. گلدمن ساکس اخیرا پیش بینی سه ماهه خود را از 7.2 یوان به 7.3 یوان در برابر دلار کاهش داد - سطحی که در این ماه برای مدت کوتاهی از آن عبور کرده است. پیش‌بینی Société Générale بسیار نزولی‌تر است و پیش‌بینی پایان سال خود را از 7.4 Rmb به 7.6 Rmb اصلاح کرده است. این به معنای کاهش بیش از 10 درصدی در سال 2023 و بزرگترین افت سالانه ثبت شده از زمان کنار گذاشتن پیوند نرم چین با دلار در سال 2005 است.
منبع: فایننشال تایمز