پایگاه خبری فولاد ایران- اوایل دهه 1980 یک لحظه تاریخی مهم را رقم زد، زیرا چین و هند، پرجمعیت ترین کشورهای جهان، با درآمد سرانه تقریباً یکسان، شروع به آزادسازی و گسترش اقتصاد خود کردند. اما در حالی که چین به سرعت بر روی یک پایه قوی توسعه سرمایه انسانی رشد کرد، هند این جنبه از رشد خود را تغییر داد و چین سرانجام به یک ابرقدرت اقتصادی تبدیل شد.
به گزارش فولاد ایران، تفاوت ها مدت ها در حال شکل گیری بوده است. افزایش دسترسی به آموزش و افزایش نرخ مشارکت زنان در نیروی کار چین منجر به کاهش نرخ تولد و بهبود شیوه های فرزندپروری شد. چین استراتژی توسعه موفقیت آمیز خود را بر پایه دو ستون سرمایه انسانی و برابری جنسیتی بنا نهاده بود، حوزه هایی که هند بسیار عقب مانده است.
چین در ارتقای استانداردهای آموزشی و بهداشتی به سطوح لازم برای نیروی کار رقابتی بین المللی پیشی گرفت. شاخص سرمایه انسانی بانک جهانی در سال 2020 که نتایج آموزش و سلامت کشورها را در مقیاس 0 تا 1 اندازه گیری می کند به هند امتیاز 0.49 داد که کمتر از نپال و کنیا، هر دو کشور فقیرتر هستند. چین امتیاز 0.65 را به دست آورد که مشابه کشورهای بسیار ثروتمندتر از نظر سرانه، مثل شیلی و اسلواکی است.
در حالی که نرخ مشارکت زنان در نیروی کار چین از حدود 80 درصد در سال 1990 به حدود 62 درصد کاهش یافته است، هند در مدت مشابه از 32 درصد به حدود 25 درصد کاهش یافته است.
سرمایه انسانی برتر و برابری جنسیتی بیشتر، رشد بهرهوری کل عوامل چینی را که جامعترین معیار کارایی استفاده از منابع است، افزایش داده است. با فرض اینکه دو اقتصاد در سال 1953 (تقریباً زمانی که تلاشهای نوسازی خود را آغاز کردند) به یک اندازه بهرهور بودند، چین در اواخر دهه 1980 بیش از 50 درصد بهرهورتر شد.
امروزه بهرهوری چین تقریباً دو برابر هند است.
چین برای فرصت های آینده آمادگی بیشتری دارد. هفت دانشگاه چینی در میان 100 دانشگاه برتر جهان قرار دارند. تسینگهوا بهعنوان دانشگاه پیشرو در علوم کامپیوتر در جهان شناخته میشود، در حالی که پکن در رتبه نهم قرار دارد. به همین ترتیب، 9 دانشگاه چینی در بین 50 دانشگاه برتر جهان در ریاضیات قرار دارند. در مقابل، هیچ دانشگاه هندی، از جمله مؤسسههای مشهور فناوری هند، در بین 100 دانشگاه برتر جهان قرار ندارد.
دانشمندان چینی در افزایش کمیت و کیفیت تحقیقات خود بهویژه در زمینههایی مانند شیمی، مهندسی، علم مواد گامهای مهمی برداشتهاند و به زودی میتوانند پیشرو در هوش مصنوعی باشند. محققان چینی، چه در دانشگاه و چه در صنعت، به سرعت در حال تولید اختراعات با کیفیت بالا هستند.
از اواسط دهه 1980، ناظران هندی و بینالمللی پیشبینی کردهاند که خرگوش اقتدارگرای چینی در نهایت تزلزل خواهد کرد و لاکپشت هندی دموکراتیک در این مسابقه پیروز خواهد شد. به نظر می رسد رویدادهای اخیر، مثل محدودیت های سختگیرانه "کووید صفر" چین، افزایش بیکاری جوانان و پیامدهای نامطلوب تلاش های بی رویه مقامات چینی برای مهار بخش املاک و مستغلات و شرکت های بزرگ فناوری این کشور، از این دیدگاه حمایت می کند.
اما در حالی که چین، با چاه عمیق سرمایه انسانی و برابری جنسیتی بیشتر، در مرزهای اقتصاد قدیم و جدید ایستاده است، رهبران هند و همتایان بینالمللی آنها توانایی غیرتاریخی برای جهش از یک بنیاد انسانی شکننده با دیجیتالی را مطرح میکنند. زیرساخت های فیزیکی چین مسیری قابل قبول در میان درهم و برهم فعلی خود دارد و در مقابل، هند در معرض خطر افتادن در گرههای کور خوشبینی بیاساس است.
منبع: Japan Times