پایگاه خبری فولاد ایران- در سال 2014، یک استراتژیست کالا از یک "ساختمان کوچک" در جنوب غربی چین بازدید کرد. این ساختمان یک انبار بود که Fanya، یک شرکت تجاری محلی، فلزاتی از جمله گالیم، ژرمانیوم و ایندیم را در آن ذخیره می کرد. این ذخایر در جعبه هایی در قفسه ها قرار می گرفتند. با این حال، برای برخی از مواد معدنی، این ذخایر ناچیز اکثریت ذخایر جهانی را تشکیل می‌داد.
امروزه کشورهای غربی آرزو می کنند که آنها نیز بتوانند مقدار بیشتری از این مواد تولید کنند. در 4 ژوئیه چین اعلام کرد که صادرات گالیوم و ژرمانیوم را که به ترتیب 98 و 60 درصد از تولید جهانی را در سال 2022 تامین کرد، محدود خواهد کرد. این فلزات که در مقادیر ناچیز تولید می شوند، ارزش تجاری کمی دارند. با این وجود برای برخی تجهیزات نظامی از جمله لیزرها، رادارها و ماهواره های جاسوسی حیاتی هستند. این تصمیم نشان می‌دهد که مواد معدنی «بحرانی» محدود به آن‌هایی نیستند که زیربنای رشد اقتصادی هستند، مانند نیکل یا لیتیوم، بلکه یک دوجین آنها برای یک نیاز اساسی‌تر حیاتی هستند: حفظ ارتش.
به گزارش فولاد ایران، خانواده التقاطی کانی های جنگی نسل ها را در بر می گیرد. آنتیموان که در زمان های کتاب مقدس به عنوان دارو و لوازم آرایشی شناخته می شود، یک ضد حرارت است که در پوشش کابل و مهمات استفاده می شود. وانادیوم که از دهه 1900 به دلیل مقاومت در برابر فرسودگی شناخته شده است، در بدنه هواپیما با آلومینیوم ترکیب می شود. ایندیوم، فلزی نرم و چکش‌خوار، از زمان جنگ جهانی دوم برای پوشش یاتاقان‌ها در موتورهای هواپیما استفاده می‌شود.
این خانواده فلزات در جنگ سرد به سرعت رشد کرد. مدتها قبل از ظهور کبالت به عنوان یک ماده باتری، آزمایش های هسته ای در دهه 1950 نشان داد که در برابر دماهای بالا مقاوم است. فلز آبی به زودی به آلیاژهایی که مهمات زره‌نفوذ می‌سازند اضافه شد. تیتانیوم - به محکمی فولاد اما 45٪ سبکتر - به عنوان یک ماده تسلیحاتی ایده آل ظاهر شد. تنگستن که بالاترین نقطه ذوب را در بین فلزات دیگر دارد و برای کلاهک‌ها حیاتی است، نیز همین داستان را داشت. مقادیر اندکی بریلیم که با مس مخلوط شده است، رسانای درخشانی از الکتریسیته و گرما تولید می کند که در طول زمان در برابر تغییر شکل مقاومت می کند.
ابرقدرت های سایر مواد معدنی چندین دهه بعد شناخته شدند، زیرا فناوری نظامی جهش های بیشتری انجام داد. گالیوم وارد چیپست های سیستم های ارتباطی، شبکه های فیبر نوری و حسگرهای اویونیک می شود. ژرمانیوم که نسبت به اشعه مادون قرمز شفاف است، در عینک دید در شب استفاده می شود. فلزات کمیاب وارد آهنرباهای با کارایی بالا می شوند. افزودن بسیار کمی از نیوبیم - به اندازه 200 گرم در تن - فولاد را بسیار سخت تر می کند. استفاده از این فلز در موتورهای جت مدرن رایج است.
این گروه از مواد معدنی قدرتمند، فراتر از خواص متنوع، ویژگی‌های خانوادگی خاصی دارند. اولین مورد این است که آنها به ندرت، و یا هرگز، به شکل خالص به طور طبیعی یافت می شوند. بلکه اغلب محصول فرعی پالایش فلزات دیگر هستند. برای مثال ترکیبات گالیوم و ژرمانیوم به مقدار کمی در سنگ معدن روی یافت می شوند. وانادیوم در بیش از 60 کانی مختلف وجود دارد. بنابراین تولید آنها پرهزینه، فنی، انرژی بر و آلاینده است. و از آنجایی که بازار جهانی کوچک است، کشورهایی که زودتر روی تولید سرمایه گذاری کردند، می توانند هزینه ها را پایین نگه دارند و مزیتی غیرقابل تسخیر را به آنها بدهند.
برای هر 13 ماده جنگی، سه صادرکننده برتر بیش از 60 درصد عرضه جهانی را به خود اختصاص می دهند. چین بزرگترین تولید کننده هشت مورد از این مواد معدنی است. کنگو، یک کشور معدنی مشکل دار، با دو کشور دیگر در صدر رتبه بندی قرار دارد. برزیل، یک شریک تجاری قابل اعتمادتر، نه دهم نیوبیوم جهان را تولید می کند، اگرچه بیشتر آن به چین ارسال می شود.
ترکیبی از تولید متمرکز، پالایش پیچیده و کاربردهای حیاتی به این معنی است که تجارت این کالاها تحت نظارت انجام می شود. حجم آنها بسیار کم و طرف‌های معامله بسیار کم هستند که نمی‌توانند در بورس فروخته شوند. به دلیل اینکه معاملات لحظه ای وجود ندارد و قیمت ها گزارش نمی شود. خریداران بالقوه باید بر برآوردها تکیه کنند.
همه اینها ساخت زنجیره های تامین جدید را بسیار دشوارتر می کند. آمریکا در حال سرمایه گذاری در تاسیسات تصفیه فلزات کمیاب در تگزاس است که قرار است در سال 2025 به صورت آنلاین عرضه شود. این کشور استرالیا و کانادا، تنها دو کشور غربی با ذخایر مناسب، را وادار می کند تا فلزات کمیاب بیشتری تولید و صادر کنند. این کشور همچنین تمام تلاش خود را برای ایجاد روابط با بازارهای نوظهور در هند و اقیانوس آرام، جایی که ذخایری در انتظار بهره برداری هستند، انجام می دهد.
اسکات یانگ از مشاوران گروه اوراسیا معتقد است، با این وجود، ارتش آمریکا حداقل تا سال 2030 در برابر کاهش عرضه آسیب پذیر خواهد بود. ذخایر آن در دوران جنگ سرد که زمانی قابل توجه بود، پس از فروپاشی دیوار برلین منحل شد. انبار استراتژیک آن در حال حاضر بیشتر شامل کالاهای انرژی مانند نفت و گاز است.
کنار گذاشتن چین ممکن است برای اروپا، ژاپن و کره جنوبی که فاقد ذخایر و فاقد نفوذ دیپلماتیک آمریکا هستند، چندین دهه طول بکشد. این بدان معنا نیست که ارتش آنها با کمبود فلزات با فناوری پیشرفته مواجه خواهند شد، اما احتمالاً مجبور خواهند شد آنها را از آمریکا بخرند، با قیمتی که قبلاً به دلیل تلاش متحدانشان برای بازسازی ذخایر افزایش یافته است. درام گازی سال گذشته که با حمله روسیه به اوکراین ایجاد شد، وابستگی اروپا به سوخت آمریکا را تقویت کرد و فشار فلزات تهدیدی برای تبدیل عمو سام به آهنربای بزرگتری برای مقامات تدارکاتی وحشت زده می شود.
منبع: اکونومیست