پایگاه خبری فولاد ایران- توبی کیرز، استاد زیست شناسی تکاملی در دانشگاه Vrije در آمستردام است که تحقیقاتش روی قارچ ها او را به کشف چگونگی حل بحران آب و هوا توسط طبیعت هدایت کرده است.
کیرز فراتر از تنوع شگفت‌انگیز قارچ‌هایی که در بالای زمین رشد می‌کنند، به سیستم‌های پنهانی که نادیده می‌گیریم نگاه می‌کند: شبکه‌های قارچی که در سراسر خاک پخش می‌شوند و ریشه‌های درختان و گیاهان را تغذیه می‌کنند.
در آزمایشگاه او، جریان‌هایی از مولکول‌های کربن مانند در یک لامپ گدازه‌ای روی صفحه کامپیوتر جریان می‌یابند. با روشن شدن و بزرگ‌نمایی، کربن در زیرساختی از لوله‌های گوسامر حرکت می‌کند که شبکه‌های زیرزمینی وسیعی از قارچ‌ها را تشکیل می‌دهند. این سیستم ها یک سوم زیست توده زنده خاک را تشکیل می دهند، آن را به هم متصل می کنند و بخش عمده ای از حیات روی زمین را حفظ می کنند. خاک ها حاوی حدود 75 درصد کربن زمینی هستند و قارچ ها سهم مهمی از آن دارند.
اخیراً، مجله علمی Cell Press نشان می دهد که گروهی از قارچ ها به نام میکوریزا سالانه بیش از 13 میلیون تن دی اکسید کربن را جذب و ذخیره می کنند. این تقریباً تولید سالانه گازهای گلخانه ای چین و ایالات متحده است.
این دستاوردها نه تنها برای دانشمندان آب و هوا، بلکه برای سیاست گذاران، سرمایه گذاران و نوآوران نیز حیاتی است. همه آنها باید نقشی را که قارچ ها در تلاش جهانی برای حذف کربن اضافی از جو ما ایفا می کنند، درک کرده و از آن حمایت کنند.
کیرز میکوریزا را به عنوان "سرمایه داران کوچک" توصیف کرد که نیتروژن، فسفر و سایر مواد مغذی را به ریشه درختان و محصولات در ازای کربنی که گیاهان از طریق فتوسنتز آزاد می کنند، تامین می کنند. سپس قارچ از آن کربن برای رشد استفاده می‌کند و یک چرخه تغذیه‌ای خوب بین سیستم‌های بالا و زیرزمینی ایجاد می‌کند.
این قارچ ها به طور طبیعی می توانند بیش از 80 درصد از مواد مغذی گیاه را تامین کنند. اما محصولات مملو از کودهای شیمیایی اغلب نمی توانند کربن خود را به قارچ ها منتقل کنند و به شبکه های زیرزمینی آسیب می رسانند.
کیرز در حال بررسی طرحی است که ترکیب قارچی که به چسبندگی خاک کمک می کند، آن را به هم متصل می کند و در عین حال از باکتری هایی که به طور مداوم شبکه ها را می خورند و کربن ذخیره شده آزاد می کند، دفع می کند.
احتمالا ده ها هزار گونه قارچ زیرزمینی وجود دارد که هنوز کشف و تحقیق نشده اند. هنگامی که دانشمندان این قلمرو را درک کرده و بهره برداری کردند، می‌توانند سیستم را برای افزایش ظرفیت حمل کربن تحریک کنند.
کیرز به سراسر جهان سفر می کند تا نمونه های خاک مملو از قارچ ها را جمع آوری کند و از طریق انجمن تازه تاسیس خود برای حفاظت از شبکه های زیرزمینی با یک گروه جهانی از دانشمندان محلی کار می کند. آنها از مدل‌های هوش مصنوعی برای پیش‌بینی نقاط داغ تنوع زیستی میکوریزا استفاده می‌کنند.
به گزارش فولاد ایران، تحقیقات کیرز یک عرصه جدید امیدوارکننده برای مبارزه با تغییرات آب و هوایی فراهم می‌کند، اما تنها در صورتی که دانشمندان، سیاست‌گذاران و سرمایه‌گذاران آب و هوا از این دانش جدید برای طراحی استراتژی‌های حفاظتی و سیستم‌های غذایی استفاده کنند، بازدهی را افزایش می‌دهند و در عین حال از شبکه زیربنایی حیات محافظت می‌کنند.
منبع: Japan Times