پایگاه خبری فولاد ایران- در بازه زمانی شش ماهه، چین گام های دیپلماتیک بزرگی در دو منطقه ای که ایالات متحده آن را دارای اهمیت حیاتی می داند، برداشته است: خاورمیانه و اروپای شرقی.
در ماه نوامبر، پکن قراردادی با دوحه برای تامین گاز طبیعی مایع در طی 27 سال منعقد کرد که طولانی‌ترین توافقنامه تا به امروز بود و در حالی صورت گرفت که متحدان اروپایی ایالات متحده در تلاش برای تامین گاز خود بودند. چین همچنین در ماه فوریه، "طرح صلح" را برای پایان دادن به جنگ در اوکراین ارائه کرد و خود را به عنوان یک میانجی قدرتمند معرفی کرد و سپس در اوایل ماه مارس، میانجی‌گری کرد تا روابط عربستان سعودی و ایران برقرار شود که منجر به احیای روابط دیپلماتیک کامل بین دو دشمن بزرگ شد.
همه اینها طبیعتاً آمریکایی ها را کاملاً مضطرب کرده است، به ویژه در مورد تعامل متحدان خود در خلیج فارس با پکن.
آمریکایی‌ها تلاش می‌کنند ثابت کنند که شکل گیری این روابط در آسیا به معنای کاهش نفوذ در خلیج‌فارس نیست. اما واشنگتن نباید در مورد روابط منطقه با چین وسواس زیادی داشته باشد، زیرا این رابطه کاملاً سطحی است. در عوض، باید بیشتر نگران تعامل اسرائیل با پکن و نقش بی‌ثبات‌کننده‌ای که در منطقه بازی می‌کند، باشد.
در سال های اخیر، حجم تجارت بین چین و خلیج فارس واقعا افزایش یافته است. چهار کشور از شش کشور شورای همکاری خلیج فارس در حال حاضر تجارت دوجانبه بزرگتری با چین نسبت به ایالات متحده دارند. این می تواند برای واشنگتن نگران کننده باشد، اما باید درک کند که نیازهای انرژی چین در قلب روابط چین و خلیج فارس باقی مانده است. به عبارت دیگر، این روابط در درجه اول معاملاتی هستند تا استراتژیک.
توافق اخیر با میانجی گری چین و ایران می تواند به این معنا باشد که چین در تلاش است تا از این ماهیت روابط فراتر رفته و با ایالات متحده برای نفوذ منطقه ای رقابت کند، اما پیشی گرفتن از جایگاه ایالات متحده یک چالش بسیار بزرگ خواهد بود.
در مقابل، اسرائیل از دهه 1980 همکاری فناورانه قابل توجهی را با چین حفظ کرده است. حتی اتهاماتی مبنی بر فروختن تجهیزات نظامی حساس با فناوری پیشرفته توسط شرکت های اسرائیلی به پکن مطرح شده است، اگرچه بنا بر گزارش ها این فروش تحت فشار ایالات متحده متوقف شده است.
با این حال، اسرائیل همچنان به فروش نرم افزارهای جاسوسی به مقامات چینی ادامه می دهد و از سرمایه گذاری های بزرگ چین در بخش فناوری خود که در سال 2018 به 325 میلیون دلار رسید، استقبال کرده است. مسئله ای که واشنگتن را عصبی کرده است.
روابط تجاری بین چین و اسرائیل به ویژه تحت رهبری نخست وزیر بنیامین نتانیاهو شکوفا شده است. در سال 2021 تجارت دوجانبه آنها به 22.8 میلیارد دلار رسید.
شرکت‌های چینی همچنین برنده مناقصه پروژه‌های زیرساختی بزرگ مانند بندر استراتژیک در نزدیکی حیفا شدند که با توجه به پتانسیل جاسوسی چین از کشتی‌های نیروی دریایی آمریکا در آنجا، مقامات دفاعی ایالات متحده را نگران کرده است.
دولت های چین و اسرائیل در حال مذاکره بر سر توافقنامه تجارت آزاد هستند که اگر امضا شود، برای اولین بار در خاورمیانه خواهد بود. به عبارت دیگر، اسرائیل در عمق روابط خود با چین بسیار جلوتر از خلیج فارس است و اقداماتی را انجام داده است که ممکن است برای منافع آمریکا بسیار بیشتر از قراردادهای انرژی که کشورهای خلیج فارس با پکن منعقد کرده اند، تهدید کننده باشد.
به گزارش فولاد ایران، اگر آمریکا می‌خواهد نفوذ چین در منطقه را محدود کند، باید به اسرائیل نگاه کند نه خلیج فارس. از سوی دیگر، تعامل این کشور با منطقه، از تضمین های روشنی در مورد قابلیت اطمینان آن به عنوان متحد و احترام به پویایی های داخلی و آرمان های اقتصادی کشورهای خلیج فارس سود خواهد برد.
برای آمریکا عاقلانه است که با اعراب همان طور که با اسرائیلی ها رفتار می کند، به عنوان شرکای برابر رفتار کند.
منبع: الجزیره