پایگاه خبری فولاد ایران - بانک جهانی در سال 1944 برای کمک به بازسازی اروپا و ژاپن پس از جنگ جهانی دوم تأسیس شد. نام رسمی آن بانک بین المللی بازسازی و توسعه بود. این بانک به عنوان بخشی از توافقنامه برتون وودز، که در کنفرانس پولی و مالی سازمان ملل متحد با هدف ایجاد یک سیستم جدید نظم اقتصادی و همکاری بین المللی مورد مذاکره قرار گرفت، پدیدار شد. برتون وودز همچنین منجر به ایجاد صندوق بین المللی پول (IMF) شد.
بیش از سه چهارم قرن پس از تأسیس، هدف اصلی بانک مستقر در واشنگتن دی سی کاهش سطح فقر در سراسر جهان است. بانک این کار را با اعطای وام به دولت‌های اعضای فقیرتر خود با نرخ‌های بهره پایین‌تر از آنچه بانک‌های تجاری دریافت می‌کنند، یا در مورد فقیرترین کشورهای در حال توسعه، بدون نرخ بهره انجام می‌دهد.
این بانک مانند یک تعاونی اداره می شود که اعضای آن سهامدار هستند. تعداد سهام یک کشور بر اساس اندازه اقتصاد آن کشور است. ایالات متحده بزرگترین سهامدار است و پس از ژاپن، آلمان، بریتانیا و فرانسه.
به گزارش فولاد ایران، ذخایر مالی آن از منابع مختلفی تامین می‌شود. این شامل: هزینه های پرداخت شده توسط کشورهای عضو، وجوه جمع آوری شده در بازارهای مالی، سود حاصل از سرمایه گذاری های خود، مشارکت های انجام شده توسط اعضا و پرداخت بهره از کشورهای وام گیرنده هنگام بازپرداخت وام هاست.
بانک جهانی فقط پول نمی دهد. همچنین به کشورهای عضو مشاوره می دهد و از تجربه و دانش کارکنان خود در زمینه هایی مانند بهترین عملکرد زیست محیطی یا استانداردهای اجتماعی برای کمک به اطمینان از موفقیت پروژه ها استفاده می کند.
این بانک همچنین با بیش از 30000 نشریه که حوزه هایی مانند فقر، بدهی های جهانی و امنیت غذایی را پوشش می دهد، ناشر اصلی گزارش ها و مقالات کاری است.
منبع: مجمع جهانی اقتصاد