پایگاه خبری فولاد ایران – افزایش هزینه های انرژی، ضعف ژاپن را به عنوان کشوری با منابع طبیعی محدود دوباره آشکار کرده است. یک سال پس از حمله روسیه به اوکراین، فشار تورمی همچنان بر کشورهایی مانند ژاپن که به شدت به کالاهای وارداتی وابسته هستند، ادامه دارد.
به گزارش فولاد ایران، اندکی پس از آنکه نیروهای روسی به سوی کیف راهی شدند، کشورهای توسعه یافته فهرستی از تحریم های فلج کننده را علیه مسکو تهیه کردند تا از انتقال منابع مالی به تلاش های جنگی آن جلوگیری کنند. روسیه نیز واکنش نشان داد و صادرات نفت و گاز را متوقف کرد و یک واکنش زنجیره‌ای را به حرکت درآورد که هنوز هم بازتاب دارد.
افزایش متعاقب هزینه های جهانی انرژی، ضعف ژاپن را به عنوان کشوری با منابع طبیعی محدود دوباره آشکار کرد و دولت را وادار کرد تا سیاست انرژی خود را بازنگری کند و احتمالاً به منبعی بازگردد که عمدتاً بیش از یک دهه است بیکار مانده است: قدرت هسته ای.
در ماه اوت، نخست وزیر فومیو کیشیدا، هنگامی که به کابینه خود دستور داد تا مزایای ساخت نیروگاه های هسته ای جدید را بررسی کند، مردم را شگفت زده کرد. حتی زمانی که نخست وزیر سابق یوشیهیده سوگا در سال 2020 متعهد شد که کشور تا سال 2050 به انتشار صفر کربن دست یابد، ساخت نیروگاه های هسته ای جدید در آن زمان مورد بررسی قرار نگرفت.
اما با توجه به اینکه ژاپن اکنون به دنبال افزایش تولید انرژی هسته‌ای خود است، ناظر هسته‌ای این کشور نیز قوانین جدیدی را در اوایل ماه جاری تصویب کرد که به رآکتورها اجازه می‌دهد بیش از حد مجاز 60 ساله قبلی کار کنند.
به گفته وزارت امور داخلی ژاپن بدون احتساب مواد غذایی، قیمت مصرف کننده در ماه دسامبر نسبت به سال گذشته 4 درصد افزایش یافت که بالاترین میزان در 41 سال گذشته بود. قیمت ها در فوریه سال گذشته تنها 0.6 درصد افزایش یافت.
این در حالی است که قبوض گاز و برق در آذرماه نسبت به سال قبل 23.3 درصد و 21.3 درصد افزایش داشته است.
خانوارها به دلیل افزایش هزینه های واردات انرژی با مشکل مواجه شده اند و دولت برای ارائه حمایت مالی وارد عمل شده است. این کشور از ژانویه سال گذشته یارانه هایی به ارزش 6 تریلیون ین به عمده فروشان نفت اعطا کرده است و همچنین بسته ای به ارزش 3.1 تریلیون ین برای خانوارها در نظر گرفته است تا بخشی از افزایش هزینه های گاز و برق را پوشش دهد.
با توجه به اینکه روسیه دیگر منبع قابل اعتماد انرژی نیست، بسیاری از کشورها اکنون تحت فشار هستند تا امنیت انرژی را در استراتژی های خود ارزیابی کنند.
تغییر در موضع دولت ژاپن در مورد سیاست هسته ای احتمالاً صنعت هسته ای داخلی را تحت تأثیر قرار خواهد داد.
اگر ژاپن بخواهد 20 درصد انرژی سالانه خود را از منابع هسته‌ای تولید کند، تعداد زیادی از راکتورها باید دوباره راه‌اندازی شوند یا رآکتورهای هسته‌ای جدید ساخته شوند.
مسائل امنیتی نیز از نظر استراتژی کلی تجاری به همان اندازه مهم هستند، همانطور که هنگام تدوین سیاست انرژی اهمیت دارند.
به دلیل تشدید رقابت تجاری بین چین و ایالات متحده، امنیت اقتصادی یکی از زمینه های اصلی نگرانی سیاست گذاران و فعالان تجاری در چند وقت اخیر بوده است.
جنگ روسیه و اوکراین نیز این احزاب را بر آن داشته است تا نسبت به خطرات ژئوپلیتیکی مرتبط با امنیت اقتصادی و همچنین پیامدهای احتمالی عملیات خود هوشیارتر شوند.
منبع: Japan Times