پایگاه خبری فولاد ایران – آیا یک بانک مرکزی می تواند 2.5 تریلیون دلار پول نقد را بدون اینکه کسی متوجه بشود، از بین ببرد؟ این همان ماموریت غیرمحتمل و حتی جسورانه ای است که فدرال رزرو آغاز کرده است و تلاش می کند ترازنامه گسترده خود را کاهش دهد و در عین حال اختلالات را در اقتصاد به حداقل برساند.
این فرآیند که به عنوان «انقباض کمی» (qt) شناخته می‌شود، در اواسط سال 2022 آغاز شد. فدرال رزرو در حال حاضر نزدیک به 500 میلیارد دلار از دارایی خود را از دست داده است و موج‌های اخیر در سیستم بانکی نشان از تلاطم پیش رو دارد. برخی از تحلیلگران و سرمایه گذاران فکر می کنند که این فشارها در نهایت فدرال رزرو را مجبور می کند تا Qt را خیلی زودتر از موعد مقرر لغو کند. برخی دیگر گمان می کنند که بانک مرکزی هنوز زمان و ابزارهایی در اختیار دارد.
این بحث مطمئناً پیچیده است و به قلب سیاست های پولی مدرن می رسد. فدرال رزرو، مانند سایر بانک های مرکزی، به تسهیل کمی (qe) خرید دارایی ها، به ویژه اوراق قرضه دولتی، در مقیاس بزرگ برای آرام کردن بازارهای مالی و تقویت اقتصاد در طول رکود شدید متکی است. برای اینکه qe در آینده کار کند، qt باید اکنون کار کند.
گسترش ترازنامه در زمان‌های بد تنها در صورتی پایدار است که در زمان‌های خوب کوچک شوند، در غیر این صورت هر لحظه بالاتر خواهند رفت.
از زمان بحران مالی جهانی 2007-2009، فدرال رزرو در چهار مورد به qe متوسل شده است و مجموعه ای از تحقیقات در مورد نحوه کارکرد آن ارائه کرده است. در مقابل، فدرال رزرو تنها یک بار، از اواخر سال 2017 تا 2019، Qt را به کار گرفته است، که در همان اوایل پس از شروع، متوقف شد. بنابراین تردیدهای زیادی در مورد عواقب آن وجود دارد.
یکی از روش‌های ظاهراً جذاب برای تفکر در مورد qt، به صورت معکوس qe است. همانطور که qe مستلزم ایجاد ذخایر بانک مرکزی برای خرید اوراق قرضه است، qt نیز شامل حذف ذخایر در زمانی که بانک مرکزی دارایی های خود را کاهش می دهد، می شود. و همانطور که qe به پایین نگه داشتن نرخ های بلندمدت کمک می کند، qt نیز آنها را افزایش می دهد. محققان تخمین می زنند که کاهش ترازنامه فدرال رزرو به میزان حدود 2.5 تریلیون دلار در طی چند سال تقریباً تأثیری مشابه با افزایش نیم درصدی نرخ بهره دارد.
بسیاری فکر می کنند که این اتفاق قبلا افتاده است، با افزایش نرخ های بلندمدت در بازار زمانی که فدرال رزرو در سال گذشته برنامه های Qt خود را ارائه کرد. کریستوفر والر، رئیس فدرال رزرو، استدلال کرده است که از آنجایی که سرمایه گذاران در کاهش های اعلام شده قیمت گذاری کرده اند، فدرال رزرو اکنون به سادگی انتظارات را برآورده می کند.
به گزارش فولاد ایران، وقتی اقتصاد در وضعیت خوبی باشد، بانک‌های مرکزی می‌توانند به تدریج از qe فاصله بگیرند. در مورد qt، خطر این است که به آشفتگی بازار نیاز دارد تا فدرال رزرو متوجه شود که بیش از حد پیش رفته است، مانند سال 2019. در ابتدا qt پول را از یک سیستم بانکداری تجاری که مملو از نقدینگی است تخلیه می کند.
با این حال، با ادامه این روند، نقدینگی به طور پیوسته محدودتر می شود و هزینه های تامین مالی برای بانک ها ممکن است بدون هشدار زیاد افزایش یابد.
اما به طرز عجیبی، به هم ریختگی سقف بدهی ممکن است هر گونه خرابی را برای چند ماه آینده پنهان کند. از آنجایی که خزانه داری تا زمانی که کنگره سقف بدهی را افزایش ندهد قادر به وام گرفتن نیست، دارایی های نقدی خود در فدرال رزرو رو به کاهش است. وقتی پول از حساب خزانه داری خارج می شود، بخش زیادی به سیستم بانکی ختم می شود که به نوبه خود به بانک ها کمک می کند تا ذخایر خود را پر کنند.
اما وقتی کنگره به افزایش سقف بدهی آمریکا بپردازد، خزانه داری باید استقراض خود را افزایش دهد. برای بانک ها این ممکن است به معنای از دست دادن سریع ذخایر باشد. فدرال رزرو برای تسکین چنین فشارهایی یک تسهیلات وام ایجاد کرده است. با این حال، نمی توان گفت که چگونه در عمل کار خواهد کرد و همچنان عدم قطعیت بیشتری به دوره qt اضافه می کند. ممکن است فعلاً بازار آرام باشد اما بعید است همینطور بماند.
منبع: اکونومیست