پارادوکس شرایط مالی

پایگاه خبری فولاد ایران – اجرای تحولات بانکی که کمتر رایج هستند باید به دقت مورد بررسی قرار گیرند، زیرا مستقیماً به رفاه آینده اقتصاد جهانی مربوط می شوند. در اینجا از دو تضاد قابل توجه است: اول، تفاوت های بزرگ در اجرای سیاست بین بانک های مرکزی، دوم، و مهمتر از آن، اختلاف قابل توجه بین آخرین سیگنال های فدرال رزرو ایالات متحده و شرایط مالی که از طریق آن سیاست پولی نتایج را ارائه می دهد.

جی پاول، رئیس فدرال رزرو، در کنفرانس مطبوعاتی روز چهارشنبه که پس از اعلام انتظار افزایش ۲۵ واحدی نرخ بهره بود، ۱۱ بار به کاهش تورم اشاره کرد. در مقابل، در کنفرانس های مطبوعاتی این هفته کریستین لاگارد، رئیس بانک مرکزی اروپا و اندرو بیلی، رئیس بانک انگلستان، اصلاً این کلمه مطرح نشد.

اما تفاوت بین فدرال رزرو و بانک مرکزی اروپا به کلمات محدود نمی شود. ما همچنین شاهد یک واگرایی در تحولات و چشم اندازهای سیاست هستیم. به نظر می‌رسد که فدرال رزرو هفته گذشته به سمت انتظار فرود ملایم حرکت کرده است، یعنی کاهش تورم به سمت هدف با آسیب اندک به رشد اقتصادی. به نظر می رسد دو بانک مرکزی دیگر بیشتر نگران تداوم تورم و بنابراین فرود سختی مانند رکود یا بدتر از آن رکود تورمی هستند.

نیازی به گفتن نیست که با توجه به نفوذ سیستمی این بانک های مرکزی، تصمیمات آنها پیامدهایی برای اقتصاد جهانی دارد. در مقایسه این وضعیت با رژیم سیاست پولی قبلی، زمانی که سطح بالایی از همبستگی، اگر نه همکاری اولیه، بین بانک‌های مرکزی وجود داشت، متوجه می شویم که پس از عادی سازی بازارهای مالی ناکارآمد، بانک های مرکزی سیاست های پولی غیرمتعارف را دو چندان کردند تا نتایج اقتصاد کلان، به ویژه رشد و اشتغال را دنبال کنند.

یکی دیگر از تضادها و به طور بالقوه مهم‌تر، بین نحوه به تصویر کشیدن شرایط مالی توسط فدرال رزرو و آنچه که شاخص‌های پرطرفدار به ما می‌گویند، است. به این فکر کنید که چگونه رژیم قبلی نرخ های بهره پایین و تزریق نقدینگی قابل توجه، نوسانات اقتصادی و مالی را سرکوب کرد. این بار و بر اساس شاخص های قدیمی، تحولات شرایط مالی خود را از سیاست پولی جدا کرده است. آنها امروز به همان اندازه که یک سال پیش قبل از اینکه فدرال رزرو چرخه افزایش نرخ 4.5 درصدی خود را آغاز کند، سست هستند و این کاهش از زمان نشست سیاست بانک فدرال رزرو در دسامبر افزایش یافته است.

همه اینها با گزارش خیره کننده حقوق و دستمزد روز جمعه گذشته ایالات متحده مطابقت دارد. این نابرابری موضوع بحث های زیادی در میان فعالان بازار بوده است. با این حال، با قضاوت از اظهارات پاول در کنفرانس مطبوعاتی چهارشنبه گذشته، جایی که او بارها به شرایط مالی که در دوازده ماه گذشته بسیار سخت شده است، اشاره کرد، این چیزی نیست که فدرال رزرو می بیند. همانطور که چند هفته پیش لائل برینارد، نایب رئیس هیئت مدیره پیشنهاد کرد، ممکن است فدرال رزرو با دیدگاهی ضعیف از شرایط مالی هدایت شود. این مشابه رویکرد آن برای تورم است، جایی که اکنون توجه زیادی به قیمت‌های اصلی در خدمات به استثنای مسکن دارد.

یکی از راه‌های پی بردن به این موضوع، دانستن واکنش داخلی فدرال‌رزرو به قیمت‌های خروشان بازار چهارشنبه و گزارش مشاغل قوی روز جمعه است. هر چه این «پارادوکس شرایط مالی» بیشتر حل نشده باقی بماند، دامنه اشتباه سیاست دیگر بیشتر می شود.

به گزارش فولاد ایران، برای سال‌های متمادی، بانک‌های مرکزی بزرگ به دلیل سرکوب‌کننده‌های مؤثر بی‌ثباتی اقتصادی و مالی مورد تحسین قرار می‌گرفتند. ما اکنون در دنیای دیگری هستیم. آنها باید مراقب باشند که ارتباط آنها منبع ناروا چنین نوسانی نباشد. این امر در اقتصاد جهانی که از عدم قطعیت‌های مرتبط با تغییر جهانی شدن، انتقال انرژی، بازسازی مجدد زنجیره‌های تامین و در مورد ایالات متحده و بریتانیا، شرایط استثنایی بازار کار استفاده می‌کند، اهمیت بیشتری دارد.

منبع: فایننشال تایمز