پایگاه خبری فولاد ایران – برخی از سال‌ها کشورها و حتی قاره‌ها جهت گیری خاصی را نشان می دهند. در سال 1945 اروپایی ها تصمیم گرفتند که دولت باید رهبری را در ایجاد یک اقتصاد مدرن، یک دولت رفاه گسترده تر و یک قاره آرام تر به عهده بگیرد. در سال 1979، دوبرابر شدن قیمت نفت، که به دنبال یک دهه رکود تورمی انجام شد، باعث دور شدن از همکاری بین دولت و تجارت به سمت نقش بزرگتر برای بازارها و شرکت های خصوصی شد.
سال 2023، در حالی شروع شده که یک دهه نرخ‌های بهره پایین در حال پایان است. این امر در پی کاهش قیمت انرژی و عقب نشینی چین از یکپارچگی نزدیک تر جهانی رخ می دهد.
به گزارش فولاد ایران، اگر قرار باشد این روندها تغییرات گسترده سیاسی را در کشورهای ثروتمند پیش‌بینی کند، ممکن است انتظار بر این باشد سیاست به سمت چپ حرکت کند، البته فقط در واکنش به دولت‌های عمدتاً راست میانه که در دهه گذشته بر دموکراسی‌های ثروتمند تسلط داشتند. به نظر می رسد که این امر در حال حاضر اتفاق می افتد.
اما این ممکن است فقط یک نوسان غیر معمول باشد، نه شروع یک تغییر گسترده تر.
در اکثر کشورهای دموکراتیک انگیزه احزاب این است که تا حد امکان بسیاری از حامیان خود را راضی نگه دارند و ریسک نکنند. این خبر خوبی برای کسی نیست که انتظار یک جهت جدید در سیاست را دارد. ممکن است میل به تغییرات گسترده‌تری وجود داشته باشد، اما دولت‌ها و مخالفان امیدوار در استفاده از آن محتاط خواهند بود.
منبع: اکونومیست