پایگاه خبری فولاد ایران – آن دوک گئون، تحلیلگر کره جنوبی، ماه گذشته هشدار داد که جهان در آستانه باز کردن جعبه پاندورا است. اگر اتحادیه اروپا تهدیدات خود را برای تقلید از سیاست های صنعتی حمایت گرایانه آمریکا دنبال کند، ژاپن، کره، چین و هر کشوری در این مسابقه بسیار دشوار برای نادیده گرفتن قوانین تجارت جهانی شرکت خواهد کرد و نظام بین‌المللی تجارت و سرمایه‌گذاری که طی دهه‌ها به سختی مورد مذاکره قرار گرفته است، تغییر خواهد کرد.
ویلیام راینش که قبلاً به عنوان معاون وزیر بازرگانی بر کنترل صادرات آمریکا نظارت می کرد، به همان اندازه رک است. او می‌گوید که آمریکا همیشه خواهان حفظ برتری تکنولوژیک نسبت به دیگر قدرت‌های اقتصادی بوده است. با این حال، این روزها این هدف را به روشی جدید دنبال می‌کند.
این فقط آمریکا نیست که تلاش می کند صنعت داخلی را به قیمت رقبای خارجی تقویت کند. طبق گزارش سازمان ملل، بیش از 100 کشور که بیش از 90 درصد تولید ناخالص داخلی جهان را تشکیل می دهند، استراتژی های صنعتی رسمی را اتخاذ کرده اند. مخارج یارانه ها در میان کشورهای گروه هفت در سال های اخیر به شدت افزایش یافته و از 0.6 درصد تولید ناخالص داخلی به طور متوسط در سال 2016 به 2 درصد در سال 2020 رسیده است. تا حدی، این پاسخی به همه گیری بوده است.
برای مثال، اتحادیه اروپا بهبودی عظیم را اتخاذ کرد. بسته، شامل بیش از 850 میلیارد دلار هزینه، شامل بسیاری از کمک های تجاری.
ژاپن در بودجه سال 2020 مشوق هایی را برای چنین جابه جایی هایی در نظر گرفته است. هند در تلاش است تا با ارائه 26 میلیارد دلار مشوق های مرتبط با تولید در طی پنج سال، شرکت های آزاد در 14 صنعت مختلف را جذب کند. اگر تجارت شروع به تکه تکه شدن کند و شرکت ها مجبور شوند طرفی را انتخاب کنند، ممکن است چنین پیشنهادهایی رایج شود.
به گزارش فولاد ایران، کشورهایی مانند چین و روسیه تهدیدی عمیق برای نظم جهانی کنونی هستند. محدود کردن صادرات گاز روسیه به اروپا در پاسخ به حمایت اروپا از اوکراین، خطرات تکیه بر چنین مکان‌هایی را برای واردات حیاتی نشان می‌دهد. اصرار در میان دموکراسی‌های غربی برای کوتاه کردن دشمنان از نظر اقتصادی برای کاهش چنین خطراتی قابل درک است. اما هزینه های هنگفتی خواهد داشت. علاوه بر این، سیاست‌های اقتصادی که به نام امنیت ملی و رقابت‌پذیری اتخاذ می‌شود، آنقدر گسترده و ناشیانه است که به اندازه دشمنان، به متحدان آسیب می‌زند. طرز فکر حاصل جمع صفر ممکن است در امن تر کردن جهان برای دموکراسی موفق باشد، اما مطمئناً جهان را فقیرتر خواهد کرد.
منبع: اکونومیست