پایگاه خبری فولاد ایران – چرا برای فدرال رزرو آمریکا سخت است که بازار را متقاعد کند کاهش ندادن نرخ‌ها به معنای تجارت است؟ در صورتجلسه دسامبر به صراحت بیان شد که هیچ شرکت کننده ای پیش بینی نمی کرد شروع به کاهش هدف نرخ وجوه فدرال در سال 2023 مناسب باشد. با این حال، این بیانیه جنگ‌طلبانه نتوانست انتظارات بازار را تغییر دهد و کار فدرال رزرو برای کند کردن اقتصاد را سخت‌تر کرد.
در طول تاریخ که بانک های مرکزی با تورم بالا دست و پنجه نرم می کردند، هزینه های دولت معمولاً اقتصاد را برای ایجاد رشد بیش از حد تحریک می کرد. بانک های مرکزی نه تنها با پایین نگه داشتن نرخ ها، بلکه با تامین مالی مخارج دولت به این امر کمک کردند. در این فرآیند، آنها به تورم دامن می زدند، که به رشد آسیب وارد می کرد. پس از آن، شاید کشورهایی که از فدرال رزرو تحت رهبری پل ولکر آموختند، تصمیم گرفتند که بهتر است یک بانک مرکزی تکنوکرات مستقل داشته باشند که موظف است تورم را از طریق یک چارچوب هدف‌گذاری تورم تحت کنترل نگه دارد. و به این ترتیب بانک ها به عنوان مبارزه کننده با تورم اعتبار پیدا کردند. اما پس از بحران مالی جهانی، تورم بیش از حد کاهش یافت و باعث شد که این چالش دوباره به سمت بالا برود.
پس از اینکه بازارها در اواخر سال 2018 شروع به رکود کردند، افزایش نرخ را متوقف کردند. سرانجام، بانک های مرکزی چارچوب های خود را تغییر دادند تا تحمل تورم را در خود جای دهند. یکی از عناصر کلیدی چارچوب جدید فدرال رزرو، که در سال 2020 تصویب شد، این بود که دیگر پیشگیرانه در کاهش تورم نخواهد بود. وقتی همه‌گیری شیوع پیدا کرد، محدودیت‌های کمی برای هزینه‌های دولت وجود داشت که همراه با جنگ در اوکراین، ما را به یک رژیم با تورم بالا سوق داد. اما بانک‌های مرکزی دوباره با نوعی اعتبار اشتباه مواجه می‌شوند یعنی این فرض که تورم را تحمل خواهند کرد. جای تعجب نیست که بازارها همچنان به کاهش قیمت‌های فدرال رزرو ادامه می‌دهند، حتی اگر فدرال رزرو اصرار دارد تا زمانی که تورم رام نشود، این کاهش‌ها تطبیقی نخواهد داشت.
در مجموع، اعتبار بانک مرکزی تنها زمانی مفید است که برای رژیم تورمی که با آن مواجه است مناسب باشد. آیا فدرال رزرو باید یک بار دیگر برای به دست آوردن مجدد اعتبار به عنوان یک شاهین تورم تلاش کند؟ ایجاد اعتبار زمان زیادی می برد و رژیم های تورمی می توانند دوباره تغییر کنند. غیرقابل تصور نیست که جمعیت پیر، مهاجرت کم، کاهش تجارت جهانی و کندی چین بار دیگر جهان را در محیطی با رشد کم و تورم پایین فرو برد. با این وجود، اگر بانک‌های مرکزی تعهد خود را برای مبارزه با تورم بالا بازسازی کنند، احتمالاً بیشترین تأثیر را خواهند داشت. و اگر تورم خیلی پایین بیاید، شاید باید یاد بگیریم که با آن زندگی کنیم.
به گزارش فولاد ایران، به سختی می توان استدلال کرد که تمام فعالیت های جنون آمیز کم تورم اخیر موثر بوده و اعتبار، قیمت دارایی ها و نقدینگی را به گونه ای مخدوش کرده است که امروز به ما آسیب می زند. اما تا زمانی که تورم پایین به یک مارپیچ کاهش تورم سریع سقوط نکند، بانک‌های مرکزی نباید بیش از حد نگران باشند. در عوض، آنها باید مسئولیت ایجاد رشد پایدار را بر دوش دولت ها و بخش خصوصی بگذارند.
منبع: فایننشال تایمز