پایگاه خبری فولاد ایران – دلارزدایی از صنعت نفت جهانی در مرحله خیزش است. چنین چیزهایی به سرعت اتفاق نمی‌افتند، بلکه به‌طور مصمم و تدریجی پیش می روند. اما این اتفاق می افتد و بر اساس تحولات ژئوپلیتیک فعلی و کوتاه مدت و میان مدت، این موج تغییر نخواهد کرد.
به گزارش فولاد ایران، حدود 40 درصد از ذخایر اثبات شده نفت اعضای اوپک پلاس متعلق به روسیه، ایران و ونزوئلا است که همگی با تخفیف های عمده به چین می فروشند و همگی با طرح پترو یوآن پکن همراه هستند.
کشورهای عضو شورای همکاری خلیج فارس، به ویژه عربستان سعودی و امارات متحده عربی، 40 درصد دیگر از ذخایر اثبات شده نفت را در اختیار دارند و به طور فزاینده ای به چین علاقه مند هستند.
20 درصد باقی مانده نیز در دسترس چین است و چین در حال حاضر بزرگترین واردکننده نفت خام در جهان است.
معنای همه اینها این است که دلارزدایی با یک ریتم نسبتاً ثابت پیش می رود.
همانطور که در اوایل ماه دسامبر گزارش داده شد، رئیس جمهور چین شی جین پینگ متعهد شده است که تلاش ها را برای ترویج استفاده از یوان در معاملات انرژی افزایش دهد و در نشستی در پایتخت عربستان پیشنهاد کرد که کشورهای شورای همکاری خلیج فارس باید از بورس نفت و گاز طبیعی شانگهای برای انجام تسویه حساب های تجاری خود به یوان استفاده کنند.
سالی که به تازگی از آن خارج شدیم باید سالی در نظر گرفته شود که در آن پترو یوآن واقعاً تثبیت شد، زیرا چین مسیری را برای خرید فزاینده نفت و گاز از مکان‌هایی که دوستدار پترو یوان هستند ایجاد می‌کند. جنگ روسیه علیه اوکراین و واکنش غرب به تحریم ها تنها به عنوان یک کاتالیزور بیشتر عمل کرده است.
منبع: Oilprice