پایگاه خبری فولاد ایران – در دوران هنری هشتم به نظر می رسید که انگلستان در حال فروپاشی است. ارزش پول آن در حال کاهش بود و تورم پایدار قیمت که زمانی غیرقابل تصور بود، غیرقابل توقف شد. در عرض 50 سال میانگین قیمت ها در سراسر انگلستان دو برابر شد. تحقیقات پل اشملزینگ از کالج بوستون نشان می دهد که تا مدت ها قیمت های ایتالیا 5 درصد در سال افزایش می یافت. در فرانسه و هلند، تورم تا پایان قرن به 4 درصد رسید. در روسیه نیز روند تورم از دهه 1530 افزایش یافت.
نرخ تورم جهانی در دهه 1590 با نزدیک به 3 درصد در سال به اوج خود رسید. اگر 3 درصد خیلی دردناک به نظر نمی رسد، به خاطر داشته باشید که رشد درآمدهای اسمی در دنیای ماقبل سرمایه داری اساساً صفر بود و تقریباً هر سطحی از تورم مردم را فقیرتر می کرد.
جهش تورمی نیز مدت زیادی به طول انجامید. تورم اسکاتلند اغلب بسیار بدتر از انگلیس بود و تورم هلند بدتر از همه.
به گزارش فولاد ایران، درست مانند تورم امروزی، کارشناسان در دهه 1500 به شدت در مورد علل آن اختلاف نظر داشتند. این بحث در هیچ کجا به اندازه فرانسه در دهه های 1560 و 1570 داغ نبود. ژان چرویر دی مالستروآ، یک کارشناس، نقش لری سامرز، وزیر خزانه‌داری سابق آمریکا را بازی کرد و استدلال کرد که فشار قیمت‌ها نتیجه هزینه‌های بیش از حد است. ژان بودن، پل کروگمن زمان خود، استدلال کرد که شوک های غیرمنتظره به سیستم اقتصادی جهانی مقصر است.
تورم در طول زمان به ایجاد دولت‌های ضعیف‌تر و بحران بدهی منجر شد. دولت ها هر چه در توان داشتند برای افزایش درآمد انجام دادند. در سال‌های 1544 و 1545 هنری هشتم دارایی‌های دولتی مانند قطعه‌های زمین را به ارزش بیش از 150000 پوند (یا بیش از 2٪ تولید ناخالص داخلی) تخلیه کرد و در اوایل دهه 1600، فروش کمتری در زمان الیزابت اول وجود داشت. وام گرفتن، درست در زمانی که بسیاری از وام دهندگان شروع به افزایش نرخ بهره کرده بودند، منفجر شد.
در نهایت تورم بزرگ به پایان رسید. رشد جمعیت کند شد و تقاضا برای کالاها و خدمات را کاهش داد. پادشاهان کنترل سیاست پولی و مالی را به دست آوردند و قول دادند که کمتر از گذشته نکول کنند.
افزایش تورم امروزی که تنها یک سال از آن گذشته است، پیامدهای اجتماعی و سیاسی عمیقی داشته است. با کاهش دستمزدهای واقعی، اعتماد مصرف کننده به پایین ترین حد خود رسیده است. سیاستمداران فعلی محبوب نیستند و اعتراضات در مورد هزینه های زندگی در حال افزایش است.
درس های قرن روشن است. صرف نظر از علت، جوامعی که اجازه می‌دهند تورم ایجاد شود، باید انتظار داشته باشند که استانداردهای زندگی‌شان تنزل یابد.
منبع: اکونومیست