پایگاه خبری فولاد ایران – بدیهی است که تحریم ها، ابزاری که به طور فزاینده ای مهم در سیاست خارجی غرب محسوب می شود، باید بدون تحمیل هزینه های بالا از سوی کشور تحمیل کننده، درد قابل توجهی را بر هدف وارد کند. اما تحریم‌های اتحادیه اروپا علیه روسیه که برای تنبیه این کشور به دلیل جنگ تجاوزکارانه‌اش علیه اوکراین است، این شرط را برآورده نمی‌کند.
به گزارش فولاد ایران، هدف طرح اتحادیه اروپا برای تنبیه روسیه در واقع تلاشی برای از بین بردن وابستگی خودش به انرژی ارزان روسیه است که مدت‌ها به رشد آن کمک می‌کرد، از جمله با افزایش اتکای آن به گاز طبیعی مایع وارداتی از ایالات متحده و جاهای دیگر. اما LNG مدت‌هاست که جایگزینی گران‌قیمت گاز لوله‌کشی شده است و از زمان شروع جنگ، هزینه LNG بیش از دو برابر شده است.
اما با کاهش جریان گاز توسط کرملین به اروپا، کشورهای اروپایی چاره ای جز اتکای فزاینده به واردات LNG ندارند. این موضوع چالش‌های جدی برای تولید اروپا ایجاد می‌کند، تا جایی که برخی از شرکت‌های اروپایی اکنون در حال بررسی انتقال تولید به ایالات متحده هستند که نه تنها سوخت ارزان‌تر، بلکه یارانه‌ها و اعتبارات مالیاتی هنگفت را تحت قانون جدید کاهش تورم (IRA) ارائه می‌کند.
در حال حاضر، تصمیم اروپا برای پشت کردن به گاز روسیه، احتمال رکود اقتصادی عمیق را افزایش داده است. قیمت های سرسام آور گاز، که 14 برابر بیشتر از دو سال پیش است، باعث افزایش تورم و بی ثباتی بازارهای مالی منطقه یورو شده است. بنابراین، درست زمانی که اقتصادهای اروپا در آستانه انقباض هستند، هزینه‌های زندگی افزایش می‌یابد و خطر قطع برق در حال افزایش است.
اتخاذ تدابیر ناامیدکننده مانند سقف قیمت ها و تعرفه های تنظیم شده توسط سیاست گذاران اروپایی می تواند این وضعیت را تشدید کند. برای صرفه جویی در گاز، برخی از دولت های اروپایی حتی به زغال سنگ روی آورده اند. علاوه بر این، رهبران اروپایی مانند امانوئل مکرون، رئیس‌جمهور فرانسه، از جو بایدن، رئیس‌جمهور آمریکا خواسته‌اند تا با تعدیل برخی مقررات بحث‌برانگیز IRA، فشار بر اقتصادها را کاهش دهد. تنها چیزی که به نظر می رسد اتحادیه اروپا تمایلی به بررسی آن ندارد تغییر مسیر تحریم ها است. تنها در این ماه، این کشور واردات نفت خام روسیه را تحریم کرده و به شرکای خود در گروه هفت پیوست تا سقف قیمتی 60 دلاری در هر بشکه را معرفی کند.
تحریم های اروپا یادآور قانون تعرفه اسموت هاولی آمریکا در سال 1930 است که به طور قابل توجهی عوارض واردات بیش از 20000 کالا را افزایش داد. این تعرفه ها سایر کشورها را وادار کرد تا تلافی کنند و رکود بزرگ را عمیق تر کرد و به افزایش افراط گرایی سیاسی، به ویژه در اروپا کمک کرد.
شاید بتوان استدلال کرد که هزینه‌های کلان تحریم‌ها ارزش تحمل کردن را داشته باشد، اما در حالی که روسیه مطمئناً آسیب دیده است و اوکراین به برخی از پیروزی‌های نظامی برجسته دست یافته است، تقریباً یک پنجم خاک اوکراین در اشغال روسیه باقی مانده است. اگر اتحادیه اروپا این همه درد را تحمل کند، در حالی که تجاوزات روسیه با سرعت پیش می رود، تحریم ها عملا گل به خودی تلقی می شود. به همین دلیل است که خشم اخلاقی، هر چند موجه باشد، هرگز نباید سیاست را هدایت کند.
با توجه به اینکه اتحادیه اروپا 11 درصد از مصرف انرژی جهانی را به خود اختصاص می دهد، تلاش آن برای تامین منابع جایگزین مطمئناً کل اقتصاد جهانی را مختل می کند. اتحادیه اروپا برای مدت طولانی بر این باور بود که روابط اقتصادی و تجاری بدون توجه به ملاحظات سیاست خارجی و امنیتی قابل مدیریت است. جنگ اوکراین این رویکرد را غیرقابل دفاع کرد. تحریم روسیه تصمیم بزرگی بود که مستقیماً بر امنیت اجتماعی-اقتصادی اروپا تأثیر داشت و اتحادیه اروپا با این اقدام عجولانه مرتکب یک اشتباه بزرگ استراتژیک شد. سالها طول خواهد کشید تا اروپا از بحران انرژی بی سابقه ای که به ایجاد آن کمک کرده است، بازگردد.
منبع: Japan Times