پایگاه خبری فولاد ایران – جزیره تاهولا، یکی از خیره‌کننده‌ترین طبیعت‌های جهان است که در معرض فرو رفتن در آب قرار دارد. ساکنان این دهکده ساحلی در ایالت واشنگتن آمریکا حدود یک دهه است که به دنبال راه حلی برای جلوگیری از تجاوز آب اقیانوس به آن هستند. این مکان تاکنون مبلغ 25 میلیون دلار کمک مالی فدرال برای کمک به انتقال ساکنان آسیب دیده به خانه های جدید در مناطق مرتفع دریافت کرده است. این یک نمونه از تلاش 135 میلیون دلاری امریکا برای جابه‌جایی جوامع در ایالات متحده است و پیشرفت کوچکی در «عقب‌نشینی مدیریت‌شده» جهانی از سطح دریاست که به دلیل تغییرات آب و هوایی در حال افزایش است.
به گزارش فولاد ایران، ماتاتا، نیوزلند حدود 9 میلیون دلار برای عقب نشینی مدیریت شده خود اختصاص داد و برنامه هایی برای جابجایی بخش عمده ای از جمعیت فیجی در دست اجراست.
سطح دریا ممکن است تنها چند میلی متر در سال افزایش یابد، اما این افزایش می تواند حدود 2.5 متر از ساحل را از بین ببرد. تقریباً نیمی از افزایش سطح آب دریاها در 140 سال گذشته فقط از سال 1992 رخ داده است، سالی که "اجلاس سران" در ریودوژانیرو برگزار شد.
انتظار می رود تلفات زیرساختی روند افزایش آبها افزایش یابد. یکی از بزرگترین شرکت های بیمه جهان تخمین می زند که اثرات آب و هوایی مانند افزایش سطح آب دریاها می تواند 18 درصد از تولید ناخالص داخلی جهانی را در چند دهه آینده کاهش دهد و هزاران نفر حتی در حال حاضر هر ساله مجبور به ترک خانه های خود به دلیل چنین خطرات آهسته هستند.
این فقط خانه ها نیستند که به دلیل بالا آمدن سطح آبها نیاز به جابجایی دارند. خدمات ریلی در کریدور بین شهرهای لس آنجلس و سن دیگو آمریکا که سالانه میلیون‌ها مسافر و میلیاردها دلار کالا را جابه‌جا می‌کند، اخیراً به دلیل فرسایش سواحل مرتبط با بالا آمدن سطح دریا متوقف شده است. یک طرح 300 میلیون دلاری برای جابجایی ایمن مسیرها به داخل کشور در حال انجام است.
اما در برخی موارد، دعوت به عقب نشینی می تواند نوآوری را تحریک کند. خانه‌های شناور که به طور فزاینده‌ای رایج در هلند هستند، از نمونه این نوآوری ها هستند. عقب نشینی مدیریت شده فرصتی برای رسیدگی به اثبات مفهومی برای پروژه‌های اینچنینی در سراسر جهان است.
منبع: مجمع جهانی اقتصاد