پایگاه خبری فولاد ایران – افزایش نرخ بهره بیشتر شبیه آنتی بیوتیک است یا استروئید؟
با آنتی بیوتیک، بهتر است تمام داروهای خود را مصرف کنید، حتی اگر بعد از چند روز احساس بهتری دارید. در مورد کورتیکواستروئیدها، زمانی که در حد اعتدال استفاده شوند، می توانند التهاب را کاهش دهند و واکنش ها را کنترل کنند. اما مصرف بیش از حد یا برای مدت طولانی ممکن است کل سیستم ایمنی را به خطر بیندازید.
معضل اصلی بانک های مرکزی در همین جا نهفته است. برآوردهای معقول نشان می دهد که بیشتر تأثیر اقتصادی افزایش نرخ فدرال رزرو هنوز به طور کامل احساس نشده است. بنابراین، قابل درک است، آنها ممکن است در آنچه برای اثبات سرسختی جدیدشان لازم است زیاده روی کنند. با این حال، آنها باید نه تنها آسیب واقعی اقتصادی را که از بیش فرمانی ناشی می شود، بلکه همچنین تهدیدی که اعتبار آنها از مجبور به تغییر مسیر در سال آینده می شود، را بسنجند.
در ایالات متحده، ما اکنون دو گزارش امیدوارکننده قیمت مصرف کننده را داشته ایم. قیمت بسیاری از کالاهای مصرفی به صورت مطلق در حال کاهش است. نرخ حمل و نقل برای برخی از کشتی ها بیش از 90 درصد کاهش یافته است و زمان تحویل کارخانه شروع به کاهش کرده است. این مولفه ها باعث کاهش اعداد تورم است، اما بزرگترین نگرانی فشار دستمزد است که مسلماً هنوز کاهش نیافته است و در نهایت باید تحت تأثیر کاهش فرصت های شغلی قرار گیرد. در هر صورت، تحقیقات اخیر، از جمله صندوق بین المللی پول، نشان می دهد که خطر به اصطلاح مارپیچ قیمت دستمزد که می تواند تورم را تقویت کند، ممکن است کمتر از آن چیزی باشد که قبلا تصور می شد.
در اروپا، محرک های تورم متفاوت است، اما نتیجه مشابه است. سهم بیشتری از تورم کلی در اروپا ناشی از قیمت انرژی و مواد غذایی است که با سیاست های پولی به سختی می توان آنها را مهار کرد. بنابراین توقف چرخه انقباض برای بانک مرکزی اروپا بسیار منطقی تر از فدرال رزرو است. با این حال، بانک‌های مرکزی در سراسر جهان، از جمله فدرال رزرو و بانک مرکزی اروپا، همچنان به افزایش نرخ بهره، از جمله از طریق اقدامات خود در این هفته، ادامه می‌دهند. در این زمینه، خطر بیش از حد کارها از طریق افزایش نرخ بهره اضافی و انقباض کمی مداوم قابل توجه است.
شرایط مالی در طول سال جاری به طرز محسوسی کاهش یافته است. معیارهای استرس که تاثیر قدرت دلار را در بر می گیرد به اوج بحران های قبلی نزدیک است. اگر ایالات متحده یا منطقه یورو در سال 2023 وارد رکود اقتصادی شوند، دامنه تسهیل سیاست مالی در بهترین حالت محدود خواهد شد. نتیجه فشار بر بانک‌های مرکزی برای معکوس کردن انقباضات خود خواهد بود.
مسئله دیگر محدودیت بدهی دولت آمریکا و خطرات ناشی از آن برای بازارهای مالی است. مجلس نمایندگان قول داده است که از محدودیت بدهی به عنوان اهرمی برای کاهش هزینه ها و سایر امتیازات استفاده کند که احتمالاً این برای دولت بایدن غیرقابل قبول است. افزایش عدم اطمینان در مورد سقف بدهی، در ارتباط با کاهش نقدینگی در بازار خزانه داری، باید فدرال رزرو را در مورد مسیر پیش رو محتاط تر کند.
علی‌رغم این ملاحظات، برخی استدلال می‌کنند که مکث خطرناک است، زیرا نه فدرال رزرو و نه بانک مرکزی اروپا نمی‌توانند خطر عقب ماندن از تورم و پایان یافتن به وضعیتی مشابه با دهه 1970 را داشته باشند، زمانی که تورم ریشه‌دار شد. اما توقف چرخه انقباض تا زمانی که درک بهتری از تأثیر آنچه تا به امروز انجام شده است، مانع از انجام کارهای بیشتر در آینده نمی شود.
به گزارش فولاد ایران، برخلاف دهه 1970، انتظارات تورمی تا به امروز به طور قابل توجهی ثابت مانده است. شکی نیست که بانک های مرکزی با انتخاب های دشواری روبرو هستند. اما برای آنها بسیار بهتر است که کمتر سفت شوند و منتظر باشند تا نتیجه تصمیمات قبلی آنها مشخص شود، تا اینکه بیش از حد سفت شوند و هزینه های اقتصادی انجام این کار را متحمل شوند. گاهی اوقات بهترین راه این است که صبر کنید و ببینید. این یکی از همان لحظه ها است. اگر شواهد جدیدی مبنی بر افزایش تورم به دست نیاید، بانک‌های مرکزی باید سه تا شش ماه توقف کنند و سپس وضعیت اقتصاد را ارزیابی کنند.
منبع: فایننشال تایمز