پایگاه خبری فولاد ایران – توانایی چین برای اجرای سیاست‌های اصلی همیشه چشمگیر است و چرخش 180 درجه‌ای در استراتژی «کووید صفر» که تقریباً به مدت سه سال اجرا می‌کرد، از این قاعده مستثنی نیست.
تقریباً یک شبه، دولت شروع به تسهیل محدودیت ها کرد. ساکنان بسیاری از شهرها به طور ناگهانی از قرنطینه آزاد شدند. مردم چین می توانند چیزی شبیه به زندگی قبل از همه گیری خود را از سر بگیرند. آنها به دفاتر خود باز خواهند گشت، در فروشگاه‌های بزرگ خرید می‌کنند، در رستوران‌ها غذا می‌خورند و از پارک‌ها و معابد بازدید می‌کنند، همه بدون انجام آزمایش‌های روزانه کووید-19 یا ترس از اقامت اجباری در یک مرکز قرنطینه.
اما چین نمی تواند به سادگی با این همه گیری خداحافظی کند. نرخ واکسیناسیون، به ویژه در میان افراد مسن، پایین است و ظرفیت بیمارستانی چین بسیار پایین تر از سطح کشورهای توسعه یافته است.
این بدان معناست که باید انتظار افزایش شدید عفونت ها و مرگ و میرها را داشت و سیستم مراقبت های بهداشتی تحت فشار فزاینده ای قرار خواهد گرفت. در حالی که این به وضوح یک چالش جدی است، چین باید برای ادغام مجدد با جهان پس از کووید-19 با آن مقابله کند.
به گزارش فولاد ایران، اقتصاد نیز در حال توقف است. تولید ناخالص داخلی چین در سه سه ماهه اول سال جاری تنها 3 درصد رشد کرد که پایین‌ترین نرخ از زمان آغاز «اصلاحات و گشایش» توسط دنگ شیائوپینگ در بیش از 40 سال پیش بود.
محرک های رشد چین نیز تغییر کرده اند. در سال 2019، مصرف خصوصی بیشترین سهم را در رشد چین داشت و صادرات کاهش یافت. اکنون، رشد مصرف خصوصی در مسیری منفی قرار گرفته است، به ویژه به دلیل ضربه ای که قرنطینه ها هم بر درآمد و هم به اعتماد مصرف کننده وارد کرده است.
وقتی دولت می تواند هر لحظه دستور تعطیلی کل شهر را بدهد، تولیدکنندگان نمی توانند به درستی کار کنند یا برنامه ریزی کنند.
رهبران چین به خوبی می‌دانند که اقتصاد راکد اعتماد مردم به دولت را متزلزل کرده و مشروعیت حکومت کمونیستی را تضعیف خواهد کرد. بنابراین، با توجه به انتخاب بین احیای رشد اقتصادی و حفظ سیاست کووید صفر، رشد برنده است. خبر خوب این است که با توجه به کارایی بالای اجرای آن، اقتصاد چین ممکن است بتواند به طرز شگفت‌آوری سریع بهبود یابد.
منبع: Japan Times