پایگاه خبری فولاد ایران – در حالی که سرمایه‌گذاران جهانی به طور فزاینده‌ای تشخیص می‌دهند که دوران پول آسان به پایان رسیده است، بسیاری از رهبران جهانی این اعتقاد را ندارند، که به این ترتیب توسط بازارها به دلیل دست و دل بازی بی امان در این دوران کمبود پول، مجازات می شوند.
به گزارش فولاد ایران، در دهه 2010، زمانی که نرخ بهره به پایین‌ترین حد تاریخی رسید، سرمایه گذاران اندکی به دلیل بی‌مسئولیت شدید مالی یا پولی زیان کردند. اکنون تورم بازگشته است، نرخ ها در حال افزایش است و سطح بدهی ها در سراسر جهان بالا رفته است.
بازارها امسال تغییر سیاست یا حداقل لحن آن را در کشورهای مختلف از بریتانیا گرفته تا برزیل، شیلی، کلمبیا، غنا، مصر، پاکستان و حتی مجارستان پوپولیستی تحمیل کرده اند. آنچه بین این کشورها مشترک بود، بدهی نسبتاً بالا و افزایش کسری دولتی و خارجی، همراه با سیاست‌های نامتعارف بود که احتمالاً این بار را بدتر می‌کند. هیچ کشوری از این وضعیت مصون نخواهد بود، حتی ایالات متحده که دارای بالاترین کسری دولتی و خارجی در جهان توسعه یافته است.
در دهه گذشته، نرخ‌های پایین وام‌گیری را آنقدر آسان و نکول دولتی را آنقدر نادر ساخته بود که بسیاری از دولت‌ها جرأت می کردند بیش از توان خود هزینه کنند. اکنون، با افزایش هزینه‌های وام‌گیری و نرخ‌های نکول، تغییراتی به آنها تحمیل می‌شود که آسیب آن از کشورهای کمتر توسعه‌یافته در برابر طلبکاران خارجی شروع می شود.
به طور مثال، در مصر بازارها دولت را تحت فشار قرار دادند تا ارزش پول خود را کاهش دهد و کسری دوقلو خود را برای تأمین کمک صندوق بین المللی پول کاهش دهد، مقامات ملی برای ماه ها مقاومت کردند، اما هنگامی که آنها در نهایت تسلیم شدند، کاهش ارزش عظیم بیش از 20 درصدی ارزش پول حاصل آن بود. غنا نیز در برابر کمک های صندوق بین المللی پول و شرایط انضباط مالی آن مقاومت کرد و آن را توهین آمیز دانست، اما با تنش در بازارها و درخواست های مکرر برای استعفای رئیس جمهور نانا آکوفو آدو، او تسلیم شد و از صندوق بین المللی پول کمک خواست.
از پاکستان تا مجارستان، بازارها بانک‌های مرکزی را که فکر می‌کردند می‌توانند با نرخ‌های واقعی پایین کنار بیایند، وادار کرده‌اند تا به ارتدکس اقتصادی بازگردند و افزایش نرخ‌ها را از سر بگیرند. مجارستان افزایش اضطراری نرخ را اعمال کرد و دستیاران ویکتور اوربان، نخست‌وزیر راست‌گرا، که پایگاه خود را با سرپیچی از اروپا ساخت، قول کاهش هزینه‌ها و افزایش مالیات را برای واجد شرایط بودن برای کمک مالی اتحادیه اروپا دادند.
آرژانتین و ترکیه نیز که به سیاست‌های غیرمتعارف چسبیده بودند، هنوز با هزینه‌های وام‌گیری به‌شدت سنگین مواجه هستند. یونان اصلاحات ارتدکس را دنبال کرد و بار دیگر یک وام گیرنده در وضعیت خوب جهانی است.
در حال حاضر، نظم و انضباط معنای دقیق تری دارد. خواه ایالات متحده که تریلیون ها بدهی برای مراقبت های بهداشتی و تامین اجتماعی دارد یا اروپا که یارانه های انرژی را خنثی می کند، حتی به آنها نیز توصیه نمی شود که به گونه ای که پول هنوز مجانی است، وام بگیرند. در عصر جدید پول کم، بازارها می توانند خلاف مسیر سرمایه گذاران، صرف نظر از اینکه چقدر ثروتمند هستند، حرکت کنند.
منبع: فایننشال تایمز