پایگاه خبری فولاد ایران – اعتراضات این هفته در سراسر چین نشان می‌دهد که سیاست کووید صفر پکن تا چه حد نامحبوب شده است. اکنون، با وجود اینکه کشور سیگنال می‌دهد که ممکن است کنترل‌های بیماری همه‌گیر را کاهش دهد، با چالش دیگری روبرو است. دولت‌های محلی که مسئول انجام آزمایش‌های انبوه و اجرای قرنطینه هستند، با کمبود نقدینگی مواجه اند و ممکن است مجبور به کاهش سایر خدمات اصلی شوند.
سیاست کووید صفر چین را از رکود در سال 2020 دور نگه داشت، اما با گذشت تقریباً سه سال، صورت‌حساب‌ها در حال افزایش هستند و فشار مالی فوق‌العاده‌ای بر مقامات شهری در سراسر پرجمعیت‌ترین کشور جهان وارد می‌کند.
به گزارش فولاد ایران، دولت‌های محلی، که درآمدشان به شدت به فروش زمین وابسته است، نسبت به دولت مرکزی آسیب‌پذیرتر هستند. بر اساس داده‌های وزارت دارایی چین، آنها 11.8 تریلیون یوان (1.65 تریلیون دلار) بیشتر از درآمدی که بین ژانویه تا اکتبر به دست آورده‌اند، خرج کردند و برای این کار وام‌های زیادی گرفتند.
افزایش بدهی دولت تهدیدی مستقیم برای سلامت اقتصادی چین است. این نه تنها خطر عدم پرداخت بدهی های شهرداری ها را افزایش می دهد، بلکه توانایی دولت را برای تحریک رشد، تثبیت اشتغال و گسترش خدمات عمومی کاهش می دهد.
نزدیک به سه سال است که دولت های محلی بار سنگین اعمال کنترل های همه گیر را متحمل شده اند. آنها مجبور شده‌اند برای آزمایش‌های انبوه منظم، اقامت اجباری در قرنطینه و سایر خدمات در طول قرنطینه‌های مکرر هزینه کنند.
ژائو وی، اقتصاددان ارشد مستقر در شانگهای، تخمین می زند که کسری مالی گسترده می تواند در سال 2022 از 10 تریلیون یوان (1.4 تریلیون دلار) فراتر رود که وسیع ترین کسری در تاریخ است.
منبع: CNN