پایگاه خبری فولاد ایران – نه ماه پس از حمله به اوکراین، پول نفت همچنان صندوق جنگ ولادیمیر پوتین را پر می کند. حتی با اعمال تحریم های غرب، صادرات نفت خام روسیه نزدیک به میانگین خود در سال های 2014-2020 باقی مانده است. انتظار می رود مازاد حساب جاری روسیه در سال جاری به 265 میلیارد دلار برسد که پس از چین در رتبه دوم قرار دارد. اما داستان هنوز تمام نشده است. در 5 دسامبر، اتحادیه اروپا سرانجام طرحی را که در ماه مه تهیه شده بود، اجرا خواهد کرد. واردات نفت روسیه از طریق دریا را ممنوع خواهد کرد. همچنین شرکت های اروپایی را از بیمه کردن، حمل و نقل یا تجارت نفت خام روسیه در هر نقطه از جهان منع می کند، مگر اینکه نفت به قیمتی کمتر از سقف تعیین شده توسط غرب فروخته شود.
به گزارش فولاد ایران، از زمانی که جنگ اوکراین در فوریه امسال آغاز شد، غرب با این سوال دست و پنجه نرم می کرد که چگونه باید درآمد روسیه از سوخت فسیلی را بدون کاهش عرضه جهانی نفت و دامن زدن به تورمی که به مصرف کنندگان در سراسر جهان آسیب می رساند کاهش دهد؟ هنگامی که اروپا برای اولین بار به رویای ممنوعیت خود افتاد، به نظر می رسید که این اهرمی باشد که غرب می تواند با آن فروش نفت روسیه را در سطح جهانی کنترل کند.
با این حال، حتی با اعلام ممنوعیت، یک نقص آشکار بود. اگر نفت روسیه نتواند وارد بازار شود، ممکن است قیمت جهانی نفت افزایش یابد و به مصرف کنندگان غربی آسیب برساند. از این رو، وزارت خزانه داری آمریکا از آن زمان برنامه ای برای کاهش آن ابداع کرده است: اجازه دادن به شرکت های اروپایی به ارائه خدمات خود، مشروط بر اینکه نفت درگیر با قیمتی سرکوب شده توسط غرب خریداری شود.
روی کاغذ، این زیرکانه به نظر می رسد. تعیین قیمت کمتر از نرخی که روسیه امروز دریافت می کند، درآمد آن را کاهش می دهد. و تا زمانی که قیمت بالاتر از هزینه تولید آن باشد، آقای پوتین همچنان دلیلی برای پمپاژ نفت خواهد داشت.
با این حال، زندگی به ندرت به این زیبایی پیش می‌رود. دو عدم قطعیت وجود دارد. یکی این ات که روسیه قبلاً گفته که از استفاده از نفتکش هایی که به طرح تولید سقف نفت بپیوندند خودداری خواهد کرد. این کشور می تواند صادرات نفت خود را با تکیه بر گروه کوچکتری از نفتکش ها و شرکت های بیمه غیرغربی کاهش دهد و قیمت های جهانی را افزایش دهد. برای همین غرب مراقب بوده قیمت نفت را در سطحی که هنوز برای روسیه جذاب است، تعیین کند.
ابهام دیگر این است که در نهایت غرب چقدر قدرت بر بازارهای جهانی نفت خواهد داشت. کشورهایی مانند چین، هند و اندونزی می خواهند از مشارکت در تحریم های غرب اجتناب کنند.
موازنه واقعی قدرت در بازارهای نفت پس از 5 دسامبر آشکار خواهد شد. افزایش شدید قیمت ممکن است. اما درسی که از امسال گرفته می شود این است که با گذشت زمان، سیستم جهانی نفت بیشتر از آن چیزی که فکر می کنید سازگار است. همانطور که تحریم های مالی به تلاش ها برای فرار از سیستم بانکی غربی انرژی داده است، جنگ چین، هند و دیگران را به دور زدن زیرساخت های انرژی غرب سوق خواهد داد. تسلیحات و تحریم‌ها محدودیت‌ها و ماندگاری محدودی دارند.
منبع: اکونومیست