پایگاه خبری فولاد ایران – واکنش صعودی در چندین بازار سهام پیشرو جهان به خبر کاهش سیاست کووید صفر چین از بسیاری دیدگاه ها نادرست بود. به طور کلی، اولاً، چین اصلاً سیاست کووید صفر خود را کاهش نداده است، بلکه صرفاً برخی تنظیمات جزئی را انجام داده است. دوم، این تعدیل‌های جزئی، تأثیر خالص سیاست‌های کووید صفر آن را بدتر می‌کند، زیرا با توجه به عدم وجود کامل واکسیناسیون یا درمان مؤثر در چین، منجر به افزایش موارد کووید-19 می‌شود. سوم، تداوم کندی اقتصادی چین و نه شکوفایی اقتصادی آن است که باید مورد استقبال اقتصادهای بازار توسعه یافته جهان قرار گیرد.
مسلم است که این افزایش سرسام‌آور قیمت انرژی بوده است که منجر به ترکیب سمی تورم بالا و نرخ‌های بهره بالا شده است که رکود در چندین اقتصاد پیشرو جهان را تهدید می‌کند.
به گزارش فولاد ایران، حمایتی که رئیس جمهور شی در بیستمین کنگره اخیر حزب برای انتخاب مجدد به عنوان دبیر کل حزب کمونیست چین برای سومین دوره به دست آورد، تقریباً به این معنی است که رویکرد چین در قبال کووید-19 به این زودی ها تغییر معناداری نخواهد کرد. پیامدهای منفی خاص این روند برای رشد اقتصادی چین، آشکار است. شاخص کلیدی مدیران خرید (PMI) برای فعالیت کارخانه در ماه اکتبر به طور غیرمنتظره ای کاهش یافت و به 49.2 رسید که نسبت به ماه قبل 0.9 کاهش داشت و نشان دهنده انقباض کامل است. در همین راستا، واردات نفت خام چین در سه فصل اول سال 4.3 درصد نسبت به سال قبل کاهش یافت تا اولین کاهش سالانه برای دوره مذکور حداقل از سال 2014 باشد.
کاهش قابل توجه قیمت نفت ممکن است آن چیزی نباشد که شرکت‌های تولیدکننده نفت می‌خواهند، اما مطمئناً آن چیزی است که اقتصاد جهانی و به‌ویژه اقتصاد کشورهای توسعه‌یافته به آن نیاز دارد. از پایان سه ماهه سوم سال گذشته، سرمایه‌گذاران جهانی به ترکیبی سمی از تورم بالونی چشم دوخته‌اند که عمدتاً به دلیل افزایش هزینه‌های انرژی، و افزایش شدید مکرر نرخ‌های بهره برای مبارزه با این روند تامین می‌شود. در عین حال، نگرانی‌ها در مورد اینکه نرخ‌های بهره بالاتر و طولانی‌تر ممکن است اقتصادهای بازار توسعه‌یافته را وارد رکود کند، افزایش یافته است. رشد اقتصادی ایالات متحده در سه ماهه اول از 3.7 درصد در سه ماهه اول 2022 به 1.8 درصد در سه ماهه دوم و همین میزان در سه ماهه سوم کاهش یافت، زیرا تورم به بالاترین حد در 40 سال اخیر بیش از 8 درصد رسید و نرخ صندوق های فدرال رزرو به 3.75 افزایش یافت.
پیش از این، نفت به طور مداوم در حدود 65 دلار در هر بشکه از سطح برنت معامله می شد. این سطح منعکس کننده قیمت تعادلی است که تقاضای ضعیف چین در آن نقش داشت، چینی که در سال 2017 از ایالات متحده به عنوان بزرگترین واردکننده نفت خام ناخالص سالانه در جهان پیشی گرفت و از زمان شروع رشد سریع اقتصادی، پیشنهاد جهانی برای نفت بود. هر بشکه ای بالاتر از 75 دلار، افزایش ترس روسای جمهور ایالات متحده از معادله سمی افزایش قیمت انرژی که باعث افزایش تورم و کاهش رشد اقتصادی می شود و فاجعه انتخاباتی که از سپتامبر سال گذشته مشاهده شده است را به همراه دارد.
منبع: Oilprice