پایگاه خبری فولاد ایران – شورای جهانی طلا این هفته گزارش داد که بانک های مرکزی 400 تن طلا در سه ماهه سپتامبر خریداری کرده اند. این یک رکورد اولیه است که برابر با آنچه که آنها در طول یک سال تمام در زمان های عادی خریداری می کردند، است. در دنیای مبهم تجارت دولتی طلا، همیشه مشخص نیست که بزرگترین خریداران چه کسانی هستند.
با این حال، یک عامل مشترک آشکار بین خریداران اعلام شده وجود دارد و همه از کشورهایی هستند که با مشکلات جدی روبرو اند.
به گزارش فولاد ایران، ترکیه که لیر آن طی سال منتهی به سپتامبر 52 درصد کاهش یافت، در همین مدت 95.5 تن به ذخایر طلای خود افزود. مصر 44.8 تن طلا خرید و پوند آن 20 درصد کاهش یافت. خرید 40.5 تنی هند با کاهش 8.7 درصدی روپیه همراه بود. دینار عراق در برابر دلار ثابت است، اما معاوضه های اعتباری برای محافظت در برابر عدم پرداخت بدهی های عراق، حتی پس از خرید 33.9 تن طلا، به نزدیک به 9 درصد در ماه سپتامبر افزایش یافت.
این یک موقعیت عجیب است. انباشتن شمش در خزانه بانک مرکزی مدت‌هاست که سیگنال قدرتمندی برای سرمایه‌گذاران بوده است که نشان می‌دهد دولت یک وام گیرنده محتاط و قابل اعتماد خواهد بود. با این حال، هیچ مقداری از خرید طلا نمی تواند کسی را متقاعد کند که دولت از نظر مالی دارای اعتبار خوبی است. اوراق خزانه 10 ساله ایالات متحده که در حال حاضر بازدهی 4.2 درصدی دارند نیز پیشنهاد بسیار بهتری نسبت به فلزی که هیچ بهره ای نمی دهد به نظر می رسد، به خصوص اکنون که طلا دیگر از کل بازده بدهی های دولتی عملکرد بهتری ندارد.
اما شمش یک مزیت حیاتی دارد و برخلاف اوراق قرضه، شما را به رابطه با طرف مقابل غیرقابل اعتماد متصل نمی کند. بدهی دولت ایالات متحده زمانی سخت ترین شکل یک سرمایه گذاری واقعی بدون ریسک بود. سپس، در ماه فوریه، تحریم های هماهنگ شده علیه بانک مرکزی روسیه، بیشتر 498 میلیارد دلار ذخایر موجود در ترازنامه این بانک را از بین برد و گفته می شود اتحادیه اروپا اکنون به دنبال استفاده از این بودجه برای پرداخت هزینه بازسازی اوکراین است. پس در دنیایی که نمی توانید به هیچ کس اعتماد کنید، منطقی است که خود را با این فلز گرانبها ضد ضربه کنید.
مسیر پیش روی روابط بین‌الملل اکنون نسبت به دهه‌های گذشته مبهم‌تر است و در این دنیا منطقی تر است که ذخایر بانک مرکزی چندان به روابط با هیچ کشوری متعهد نباشد.
نقش دلار نیز به عنوان وسیله مبادله برجسته جهان همچنان غیرقابل انکار است. بر اساس گزارش بانک تسویه بین‌المللی، حدود 88 درصد از معاملات ارزی در سال جاری شامل دلار آمریکا بود. با این حال، سهم این بانک در ذخایر بانک مرکزی به سرعت در حال کاهش بوده و از 65 درصد در پایان سال 2016 به 59 درصد در اوایل سال جاری رسیده است.
این تقریباً به طور قطع نتیجه دیدگاه قدرتی روزافزون واشنگتن در مورد تسلط ارزی خود در سال‌های اخیر است، چه به معنای اجبار بانک‌های فرانسوی به اطاعت از تحریم‌های ایالات متحده، اجبار سیاستمداران هنگ‌کنگ به پرداخت پول با پشته‌های اسکناس، یا مسدود کردن ذخایر روسیه از اقتصاد جهانی. چنین وضعیتی باعث می شود که طلا جایگزین جذابی به نظر برسد.
منبع: بلومبرگ