پایگاه خبری فولاد ایران – مسکو عمدتاً نتوانسته است بازارهای جدیدی را برای نفت خام خود که باید تا زمان اجرایی شدن تحریم های اتحادیه اروپا بر صادرات دریایی خود، تنظیم کند. فراتر از سه کشور چین، هند و ترکیه که در ابتدا وارد عمل شدند، خرید سایر خریداران به میزان قابل توجهی محقق نشده است.
به گزارش فولاد ایران، محموله های دریایی از روسیه در هفت روز منتهی به 28 اکتبر افزایش یافت، اما میانگین چهار هفته ای در جهت مخالف حرکت کرد. حدود 740000 بشکه در روز از این مجموع به کشورهای اروپایی ارسال شد، بازاری که عمدتاً تا پایان نوامبر از بین خواهد رفت. یک ماه بعد، روسیه نیز خروجی 650000 بشکه دیگر در روز از طریق سیستم دروژبا به لهستان و آلمان را از دست خواهد داد. بنابراین مسکو باید بازارهای جدیدی برای تقریبا 1.4 میلیون بشکه در روز نفت خام پیدا کند. این آسان نخواهد بود.
جریان به چین، هند و ترکیه در ماه ژوئن به 2.2 میلیون بشکه در روز به اوج خود رسید. در چهار هفته منتهی به 28 اکتبر، این رقم حدود 380000 بشکه در روز کاهش یافت. با این حال، حجم نفتکش هایی که هنوز مقصد نهایی را نشان نمی دهند، همچنان زیاد است و معادل 370000 بشکه در روز است. بیشتر این کشتی‌ها به هند ختم می‌شوند و تعداد کمتری به سمت شرق به سمت چین حرکت می‌کنند.
در همین حال، مراکز تجاری و پالایشگاه ها در حال پر کردن مخازن ذخیره سازی در روتردام قبل از اعمال تحریم های اتحادیه اروپا هستند. پایانه دریای شمال تنها مقصد نفت خام روسیه در شمال اروپا در چهار هفته منتهی به 28 اکتبر بود.
زمان تحویل نفت خام از بنادر دور به چین و هند قبل از اعمال ممنوعیت اتحادیه اروپا رو به اتمام است. کوتاه ترین سفرهای دریایی به هند، از بندر نووروسیسک در دریای سیاه روسیه، حدود دو هفته و نیم طول می کشد. مدت زمان سفر برای محموله ها به هند از بندر کوزمینو در اقیانوس آرام و بیش از یک ماه از پایانه های صادراتی در بالتیک یا سواحل قطب شمال روسیه به سه هفته و نیم افزایش می یابد.
محموله ها از بنادر اقیانوس آرام روسیه تنها چند روز طول می کشد تا به پایانه های واردات چین برسند و سفر از دریای سیاه به ترکیه نیز به همین ترتیب کوتاه است. در مقابل، حمل و نقل به هند چندین هفته طول می کشد، و آنها را در معرض خطر بیشتری قرار می دهد.
منبع: بلومبرگ