پایگاه خبری فولاد ایران – نزدیک به سه سال است که چین برخی از سخت‌گیرانه‌ترین سیاست‌های کنترل همه‌گیری را اجرا می‌کند، قرنطینه‌های بی‌وقفه در سراسر کشور اعمال می‌کند، مرزها را می‌بندد، و آزمایش‌های گسترده COVID-19 را برای مهار شیوع ویروس انجام می‌دهد. اکنون، با شروع سومین دوره ریاست شی جین پینگ، به نظر می رسد که سیاست ضد کووید صفر ثابت شده است.
تنها چند ماه پس از بازگشایی اقتصاد، مناطق اصلی مرکز فناوری چین، شنژن، دوباره به قرنطینه بازگشته، محدودیت‌های فعالیت‌های عمومی را تمدید کرده و حمل‌ونقل عمومی را تعطیل کرده است، زیرا شهرهای سراسر چین همچنان به مبارزه با شیوع جدید COVID-19 ادامه می‌دهند. پکن دستور داده است که ساکنان شش منطقه که اکثریت جمعیت 18 میلیونی شهر را تشکیل می‌دهند، دو بار در آخر هفته آزمایش کووید-19 انجام دهند و کارمندان باید از خانه کار کنند.
به گزارش فولاد ایران، در ماه مه، افزایش قیمت نفت پس از اتخاذ استراتژی «صفر کووید» و اعلام اقدامات سختگیرانه مهار کووید-19، از جمله قرنطینه های بزرگ، به شدت متوقف شد. در حالی که قرنطینه های شدید و مقررات منع آمد و شد با موفقیت آخرین شیوع کووید-19 در کشور را کاهش داد، تأثیر منفی بر تقاضای مصرف کنندگان چینی و تولید داشت.
اکنون نشانه های فزاینده ای وجود دارد که نشان می دهد اقتصاد چین ممکن است وارد دوره طولانی رشد کند شود.
پیش‌بینی می‌شود که دومین اقتصاد بزرگ جهان در سال جاری تنها ۲ درصد رشد کند که به‌طور قابل‌توجهی کمتر از رشد بیش از ۶ درصدی آن در دهه گذشته است. حفظ سیاست کووید-صفر اقتصاد را کند کرده و هزینه های اضافی زیادی را به بودجه دولت اضافه کرده است و پکن را در دوراهی در مورد افزایش بدهی یا تحمل رشد اقتصادی ضعیف قرار داده است.
حتی قبل از فشارهای مخارج ناشی از بیماری همه گیر، اقتصاد با مشکل مواجه بود، به ویژه به دلیل افت درآمد فروش زمین در بحبوحه رکود مسکن، همراه با تخفیف مالیاتی برای مشاغلی که درآمد دولت را کاهش می دهند. در واقع، داده های رسمی نشان می دهد که کسری بودجه گسترده در پنج ماه اول سال به رکورد نزدیک به 3 تریلیون یوان (448 میلیارد دلار) رسیده است.
چین همچنان با نااطمینانی شدید اقتصادی مواجه است و واردات نفت یک فشارسنج برای آن است.
چین بزرگترین واردکننده نفت خام در جهان، سال گذشته، 11.8 میلیون بشکه در روز وارد کرد و از ایالات متحده که 9.1 میلیون بشکه در روز واردات داشت، پیشی گرفت.
بر اساس ارقام سال به سال در ماه آوریل، خرده فروشی 11.1 درصد، تولید صنعتی 2.9 درصد و تولید 4.6 درصد کاهش یافته است. در همین حال، یوان چین و شاخص ارز بازارهای نوظهور ام‌اس‌سی‌آی هر دو در ماه آوریل با هم کاهش یافتند.
بانک خلق چین (PBOC) همچنان با احتیاط عمل می کند، زیرا نگرانی ها در مورد ضعف بیشتر یوان وجود دارد، که به طور بالقوه می تواند باعث خروج سرمایه بزرگ در چرخه افزایش نرخ بهره فدرال رزرو شود. بازده یوان و اوراق قرضه شرکتی پس از اعلام کاهش ذخایر الزامی بانک ها در اواسط آوریل به شدت کاهش یافت. هرچند از آن زمان، ارز تثبیت شده است، اما بازده اوراق قرضه دوباره شروع به صعود کرده است.
اکنون پکن مجبور است یا بخش بزرگی از سهمیه برنامه ریزی شده سال آینده را ارائه کند یا اقدامات قوی دیگری برای تقویت مالی دولت محلی انجام دهد. همچنین می‌تواند به دولت‌های شهر اجازه وام‌گیری غیرمجاز را بدهد، اگرچه این امر به دلیل بازدهی بالای اوراق قرضه دشوار است. اگر سیاستگذاران چینی برای تقویت شدید مالی دولت محلی اقدام نکنند و بانک مرکزی PBOC مایل به ریسک کاهش بیشتر ارزش یوان باشد، بازگشت ضعیف در نیمه دوم سال به عنوان محتمل ترین سناریو تلقی می شود.
همه این عوامل بر تقاضای نفت تأثیر می گذارد. اوپک پیش‌بینی کرده است که تقاضای نفت چین در سال جاری 60 هزار بشکه در روز کاهش می‌یابد. رسانه های غربی بیشتر تقصیرها را متوجه وضعیت واکسن چین می دانند.
پکن کاملاً به واکسن‌های داخلی برای کووید متکی است و کارشناسان می‌گویند که این واکسن‌ها به اندازه واکسن‌های غربی مانند فایزر مؤثر نیستند.
در حالی که دستیابی به داده های کافی دشوار است زیرا چین به اشتراک گذاری اطلاعات را محدود می کند، یک مطالعه نشان می دهد که واکسن سینوفارم تولید چین به سه تزریق نیاز دارد تا محافظتی معادل واکسن های فایزر و مدرنا ایجاد کند.
چین اکنون در تلاش است تا واکسن mRNA خود را مانند واکسن فایزر و مدرنا تولید کند، اما در نتیجه بسیار عقب مانده است.
منبع: Oilprice