پایگاه خبری فولاد ایران – قیمت مسکن سال‌ها به‌طور قابل‌اعتمادی افزایشی بود و سپس در همه‌گیری به طرز عجیبی رشد کرد. اما امروز اگر ثروت شما در آجر و ملات بسته شده است، وقت آن است که عصبی شوید. قیمت مسکن اکنون در 9 اقتصاد ثروتمند در حال کاهش است. افت در آمریکا تا کنون اندک است، اما در کانادا قیمت ها 9 درصد کمتر از ماه فوریه است. از آنجایی که تورم و رکود اقتصادی جهان را فراگرفته است، یک کاهش عمیق محتمل است.
به گزارش فولاد ایران، اگرچه این امر مانند سال 2007-2009 بانک های جهانی را منفجر نمی کند، اما رکود را تشدید می کند، گروهی از مردم را با وضعیت مالی ویران می کند و طوفانی سیاسی به راه می اندازد.
علت بحران افزایش نرخ های بهره است. خریداران در آمریکا وحشت زده مشاهده کرده اند که نرخ وام مسکن 30 ساله به 6.92 درصد رسیده است، بیش از دو برابر سطح یک سال قبل و بالاترین میزان از آوریل 2002.
به عنوان مثال، فردی را در نظر بگیرید که یک سال پیش می‌توانست هزینه پرداخت 1800 دلار در ماه را برای وام 30 ساله بپردازد. در آن او می توانست 420000 دلار وام بگیرد. امروز این پرداخت برای وام 280000 دلاری کافی است، یعنی 33 درصد کمتر.
از استکهلم تا سیدنی قدرت خرید وام گیرندگان در حال سقوط است. این امر، خرید خانه را برای خریداران جدید سخت‌تر می‌کند، تقاضا را کاهش می‌دهد و می‌تواند مالکان را برای فروش تحت فشار قرار دهد.
خبر خوب این است که کاهش قیمت مسکن مانند 15 سال پیش باعث رکود مالی در آمریکا نخواهد شد. این کشور وام‌های پرخطر کمتر و بانک‌های با سرمایه بهتری دارد که از اوراق بهادار گران قیمت استفاده نکرده‌اند. عمو سام اکنون دو سوم وام مسکن جدید را پذیره نویسی یا اوراق بهادار می کند. بازندگان بزرگ مالیات دهندگان خواهند بود. آنها از طریق طرح‌های بیمه دولتی، خطر نکول را متحمل می‌شوند و با افزایش نرخ ها، از طریق فدرال رزرو، که مالک یک چهارم اوراق بهادار با پشتوانه وام مسکن است، در معرض ضرر قرار می گیرند.
برخی از جاهای دیگر، مانند کره جنوبی و کشورهای شمال اروپا، شتاب ترسناک تری در وام گرفتن داشته اند و بدهی خانوارها در حدود 100 درصد تولید ناخالص داخلی است. آنها ممکن است با ضررهای بی ثبات کننده در بانک ها یا شرکت های مالی در سایه مواجه شوند. اما بدترین بحران مالی مرتبط با مسکن در جهان همچنان به چین محدود خواهد شد که مشکلاتش در داخل مرزهایش قرار دارند.
با این حال، حتی بدون یک سقوط همزمان بانکداری جهانی، رکود مسکن بد خواهد بود. اول، به این دلیل که بازارهای املاک از بین رفته، بازار کار را تحت تاثیر قرار می دهند. وقتی مردم نتوانند به خانه های بهتر نقل مکان کنند، پویایی بازار کار را از بین می رود و زمانی که شرکت ها تلاش می کنند خود را با کمبود کارگر و بحران انرژی وفق دهند، نگرانی بزرگی است. زمانی که قیمت‌ها کاهش می‌یابد، صاحبان خانه‌ها ارزش خانه‌هایشان را کمتر از وام‌های مسکن‌شان می دانند و همین امر باعث می‌شود که قیمت‌ها حتی سخت‌تر شود، مشکلی که بسیاری از اقتصادها را پس از بحران مالی جهانی تحت تأثیر قرار داد.
کاهش قیمت مسکن به رشد نیز آسیب وارد می کند. از آنجایی که ساختمان سرمایه در حال فروپاشی است، مصرف کنندگان احتمالاً هزینه خود را کاهش می دهند. هنگامی که این امر با کاهش هزینه های زندگی ترکیب می شود، به تعداد فزاینده ای از خانوارها در مضیقه مالی منجر خواهد شد. بر اساس یک برآورد، در بریتانیا 2 میلیون خانوار می توانند شاهد جذب وام مسکن 10 درصد دیگر از درآمدشان باشند. کسانی که توانایی پرداخت هزینه ها را ندارند ممکن است مجبور شوند خانه های خود را در بازار رها کنند.
اینجاست که بعد سیاسی وارد می شود. بازارهای مسکن در حال حاضر میدان جنگ هستند. نسلی از جوانان در جهان ثروتمند احساس می کنند که به طور ناعادلانه از مالکیت خانه طرد شده اند. اگرچه کاهش قیمت مسکن باعث کاهش سپرده مورد نیاز برای دریافت وام مسکن می شود، اما اینها خریدارانی هستند که برای اولین بار بیشتر به تامین مالی بدهی وابسته هستند که اکنون گران است.
با نجات مکرر اقتصاد در 15 سال گذشته، اکثر دولت‌های غربی وسوسه می‌شوند که دوباره به کمک بیایند. در آمریکا ترس از فاجعه مسکن باعث شده است که برخی از فدرال رزرو بخواهند افزایش نرخ بهره خود را کاهش دهد. گزارش شده است که اسپانیا در حال بررسی محدود کردن افزایش پرداخت وام مسکن است و مجارستان قبلاً این کار را انجام داده است.
این می تواند بدهی های دولت ها را بیشتر افزایش دهد و این ایده را تشویق کند که مالکیت خانه یک امر یک طرفه است که توسط دولت حمایت می شود. و همچنین کمک چندانی به حل مشکلات اساسی که بازارهای مسکن جهان ثروتمند را متلاشی می کند، نخواهد داشت، که بسیاری از آنها ناشی از مداخله نادرست و بیش از حد دولت است، از یارانه های وام مسکن و مالیات های انحرافی گرفته تا قوانین برنامه ریزی بسیار طاقت فرسا. با پایان یافتن دوران نرخ‌های بهره پایین، بحران قیمت مسکن در راه است و هیچ تضمینی برای بازار مسکن بهتر وجود ندارد.
منبع: اکونومیست