پایگاه خبری فولاد ایران – کووید و جنگ در اوکراین، نیروهای اقتصادی بودند که باعث تحولات سال های اخیر شدند. این به ما یادآوری می کند که مخرب ترین نیروهایی که می شناسیم طبیعت بی تفاوت و بشریت شرور هستند.
صندوق بین‌المللی پول در آخرین چشم‌انداز اقتصاد جهانی خود بر بحران هزینه‌های زندگی و کاهش رشد اقتصادی در چین تأکید می‌کند. با این حال، پاسخ سیاست به کووید، بهبود نامتعادل از آن بیماری و جنگ ولادیمیر پوتین باعث اولی شد، در حالی که واکنش چین به کووید باعث دومی شد. بیماری و جنگ در واقع دنیای ما را تکان داده است. این شگفتی‌های عظیم همچنین به ما یادآوری کرده است که پیش‌بینی اقتصاد غیرممکن است.
به گزارش فولاد ایران، در صندوق مالی، ریسک های نزولی تحقق یافته است. تورم، قوی‌تر و پایدارتر از آنچه قبلاً انتظار می‌رفت، بوده است: همانطور که چشم انداز اقتصاد جهانی خاطرنشان می‌کند، «انتظار می رود تورم اصلی جهانی، که با احتساب قیمت‌های مواد غذایی و انرژی اندازه‌گیری می‌شود، 6.6 درصد در سه ماهه چهارم نسبت به سه ماهه چهارم امسال باشد.» در نتیجه، سیاست پولی به شدت تشدید شده است.
دوم، تأثیر اقتصادی جنگ روسیه بر اوکراین. این امر به ویژه در مورد اروپا، پس از کاهش چشمگیر صادرات گاز روسیه صادق است. در نهایت، کووید هنوز می‌تواند باعث ویرانی شود، حداقل در کشورهایی که سیاست‌هایشان به طور معقول تکامل نیافته است، مانند چین، و احتمالاً در آفریقا نیز، که در آن نرخ واکسیناسیون به طرز نگران‌کننده‌ای پایین است.
نتیجه این ترکیب رویدادها این است که ایالات متحده شاهد یک انقباض پولی شدید بوده است، زیرا تورم بسیار قوی بوده و با این حال در وضعیت اقتصادی بسیار بهتری نسبت به اروپا یا چین قرار دارد. این، به علاوه اثر معمول "پناهگاه امن" آن در مواقع مشکل، باعث افزایش شدید دلار شده است که به طور بالقوه برای وام گیرندگانی که بدهی های بزرگ دلاری دارند ویرانگر است.
انتظار می‌رود که در اقتصادهایی که بیش از یک سوم تولید ناخالص داخلی جهان را تشکیل می‌دهند، انقباض در تولید ناخالص داخلی واقعی حداقل برای دو فصل متوالی در طی سال‌های 2022-2023 ادامه یابد. در نتیجه شوک‌های اخیر زیان بیشتری را در تولید جهانی نسبت به پیش‌بینی‌های قبل از ۲۰۲۰ وارد می‌کند. علاوه بر این، خطرات همچنان در جهت نزولی هستند. بدتر شدن تأثیر جنگ، ظهور مجدد کووید یا برخی بیماری های همه گیر دیگر؛ یک سیاست پولی که بیش از حد نیرومند است، باعث رکود عمیق می شود، یا سیاستی که بسیار ضعیف است و تورم دائمی بالا را ممکن می سازد. سقوط ملک بزرگ در چین؛ واگرایی سیاست های بزرگتر در میان اقتصادهای پردرآمد، که باعث استرس مالی بیشتر می شود. بحران بدهی گسترده در اقتصادهای نوظهور و در حال توسعه؛ و شکست بیشتر همکاری بین کشورهای قدرتمند. آخرین مورد، اقتصاد جهانی را بیشتر متلاشی می کند و هرگونه رویکرد مشترک به طیف گسترده ای از چالش های جهانی، از بدهی گرفته تا آب و هوا را غیرممکن می کند.
جنگ روسیه خارج از دسترس سیاست عادی است. تحریم‌ها محاکمه شده‌اند، اما به‌طور پیش‌بینی‌شده، حداقل در کوتاه‌مدت مسیر خود را تغییر نداده‌اند. سیاست کووید چین به همان اندازه فراتر از حوزه اقدام جهانی است. بنابراین، چه کاری می توان و باید انجام داد؟
همانطور که صندوق می‌گوید: "تسلیم شدن در برابر فشار برای کاهش سرعت انقباض، تنها اعتبار را تضعیف می‌کند، اجازه می‌دهد انتظارات تورمی افزایش یابد، و اقدامات سیاسی تهاجمی‌تر و دردناک‌تری را بعداً ایجاب می‌کند. با تغییر مسیر، سیاستگذاران پولی تنها درد انقباض را بدون هیچ سودی، تحمل خواهند کرد."
انتظارات ثابت مانده است زیرا مردم به بانک های مرکزی اعتماد دارند تا کاری را که باید انجام دهند انجام دهند.
سپس، هماهنگی سیاست های مالی و پولی است. این کاملاً با استقلال بانک مرکزی سازگار است. منطقی نیست که این دو جنبه از سیاست های کلان اقتصادی با یکدیگر مبارزه کنند.
مورد دیگر، محافظت از افراد آسیب پذیر است. اکنون زمان کاهش هزینه‌ها برای ضعیف‌ترین افراد است. صندوق بین‌المللی پول اظهار می کند که با سقف قیمتی انرژی مخالف است و باید با هدف از بین بردن حرکات شدید قیمت و از نظر مالی قابل تحمل باشند.
صندوق بین‌المللی پول بر ایجاد یک چارچوب بهتر برای رسیدگی به مشکلات بدهی تاکید می کند و اظهار می کند همکاری نزدیک چین و غرب در این زمینه بسیار مهم است.
این صندوق می گوید مدیریت اقتصاد جهانی مستلزم همکاری است. این صندوق همچنین تحلیلی دلگرم‌کننده از بزرگترین چالش‌های جمعی در مورد مقابله تغییرات ارائه می‌کند و به این نکته اشاره می‌کند که هزینه‌های اقتصادی اقدام فوری و قاطع برای کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای ناچیز است، به‌ویژه زمانی که در مقابل منافع باشد. ما نباید اجازه دهیم فوریت مانع از اقدام در مورد مهم شود. همچنین نباید اجازه دهیم اختلافاتمان مانع از توافق بر سر آنچه باید انجام دهیم، شود. در بحران محیطی، نیروهای طبیعی با حماقت انسان ترکیب می شوند. این یک اتحاد بزرگ است و ما باید آن را شکل بدهیم.
منبع: فایننشال تایمز