پایگاه خبری فولاد ایران – برای بسیاری از اقتصاددانان و تحلیلگران، اقتصاد ایالات متحده در سال جاری نشان دهنده یک پارادوکس بوده است. از یک سو، رشد تولید ناخالص داخلی به میزان قابل توجهی کاهش یافته است و برخی استدلال می کنند که حتی وارد رکود شده است. از سوی دیگر، رشد کلی اشتغال بسیار قوی تر از حد معمول بوده است.
به گزارش فولاد ایران، در حالی که تولید ناخالص داخلی با نرخ سالانه 1.1 درصد در نیمه اول سال 2022 کاهش یافت، اقتصاد ایالات متحده در شش ماه گذشته 2.3 میلیون شغل ایجاد کرد که بسیار بیشتر از هر دوره شش ماهه دیگری در 20 سال قبل از همه گیری جهانی است.
بازار کار فشرده و رشد سریع دستمزدها که به آن دامن زده است، باعث می شود که تورم ریشه دارتر شود. شاخص قیمت مصرف کننده که سبدی از کالاها و خدمات را اندازه گیری می کند، در ماه آگوست نسبت به مدت مشابه سال قبل 8.3 درصد بود. این کمتر از بالاترین رقم 40 ساله 9.1 درصدی در ژوئن است، اما همچنان به طرز دردناکی بالاست. برای رسیدگی به آن، فدرال رزرو احتمالاً اقتصاد را به سمت رکود در سال 2023 سوق خواهد داد و رشد مداوم شغل را سرکوب خواهد کرد.
چرا رشد اشتغال تا این حد قوی باقی مانده است؟ اولاً، اقتصاد ایالات متحده بهتر از آن چیزی است که بسیاری انتظار داشتند. هنگامی که تقاضا برای کالاها و خدمات تقویت می شود، تقاضا برای کارگران تولید کننده این کالاها و خدمات نیز افزایش می یابد.
دوم، علیرغم کندی اقتصاد و ترس فزاینده از رکود، اخراج کارگران کمتر صورت می گیرد. مطالبات اولیه برای بیمه بیکاری، شاخصی که به شدت با اخراج کارکنان همبستگی دارد، برای هفته منتهی به 1 اکتبر 219000 بود که بالاتر از هفته قبل است، اما همچنان یکی از پایین ترین آمار در دهه های اخیر است. پس از سال‌ها کمبود نیروی کار به طور فزاینده آسیب‌زا، بسیاری از کارفرمایان تمایلی به کاهش چشمگیر تعداد کارگران ندارند، حتی با وجود کندی کسب‌وکارشان. این به این دلیل است که شرکت‌ها نگران هستند که با شروع دوباره توسعه، در جذب نیروی جدید با مشکل مواجه شوند.
ثالثاً، بسیاری از صنایع سریعتر از حد معمول رشد می کنند زیرا هنوز در حال بهبودی از همه گیری هستند. برگزارکنندگان کنوانسیون و نمایشگاه‌های تجاری، شرکت‌های کرایه خودرو، خانه‌های سالمندان و خدمات مراقبت روزانه از کودکان، همگی به سرعت در حال رشد هستند زیرا هنوز از سطح اشتغال قبل از همه‌گیری پایین‌تر هستند.
چهارم، برخی از صنایع در حال رشد بالایی هستند، زیرا آنها با نرمال جدید تقاضای بالاتر سازگار می شوند. تقاضا برای خدمات پردازش داده و میزبانی، تولید نیمه هادی، خدمات سلامت روان، آزمایشگاه های آزمایش، تجهیزات پزشکی و تولید دارو بیشتر از قبل از همه گیری است و احتمالاً این تغییرات ساختاری در الگوهای خرید است که تقاضا را بالا نگه می‌دارد.
پنجم، در طول همه‌گیری، سرمایه‌گذاری شرکت‌ها در نرم‌افزار و تحقیق و توسعه به سطوح بی‌سابقه‌ای رسید که باعث افزایش سریع مشاغل جدید STEM (علوم، فن اوری، مهندسی و ریاضی) شد. از آنجایی که این کارگران به ویژه دستمزد خوبی دارند، درآمد قابل تصرف زیادی برای خرج کردن در کالاها و خدمات داشته اند که از رشد شغل در سراسر اقتصاد حمایت کرده است.
این عوامل حرکت مثبتی را تحریک می کنند که یک شبه ناپدید نمی شوند. رشد اشتغال احتمالاً نسبت به نرخ های بالای تاریخی خود کاهش می یابد، اما همچنان در ماه های آینده ثابت خواهد ماند.
با این حال، سال آینده بسیار متفاوت خواهد بود. بسیاری از صنایعی که هنوز در حال بهبودی از همه‌گیری هستند، به سطح اشتغال قبل از همه‌گیری رسیده‌اند. با اشباع تقاضا، این صنایع ممکن است به استخدام آهسته‌تری بازگردند. اما بعید است که این به تنهایی رشد شغلی را به محدوده منفی سوق دهد. آنچه انجام خواهد داد سیاست پولی است.
دو راه برای مهار بازار کار وجود دارد: کاهش تقاضا برای کارگران یا افزایش عرضه نیروی کار. اما مهندسی افزایش عرضه نیروی کار دشوار است. این اقدام نوعی اقدام قانونی لازم برای افزایش مهاجرت، هدایت افراد به سمت نیروی کار یا افزایش سرمایه گذاری در آموزش نیروی کار است که در محیط سیاسی قطبی شده امروزی مشکل است.
تنها گزینه فدرال رزرو، مهندسی رکود با ادامه افزایش نرخ بهره است. انتظار می رود که این اتفاق در سال 2023 رخ دهد.
منبع: CNN