کاهش واردات انرژی چین و انتظارات جهانی

پایگاه خبری فولاد ایران – پس از بحران مالی جهانی در سال‌های 2007-2009، تلاش‌های محرک چین که حدود 4 تریلیون یوان (575 میلیارد دلار) را به اقتصاد وارد کرد، ناظران را با تحسین و تمجید مواجه کرد. رابرت زولیک، رئیس وقت بانک جهانی، از گسترش مالی ابراز خوشحالی کرد. صندوق بین‌المللی پول دومین اقتصاد بزرگ جهان را به عنوان پیشرو در بهبود جهانی اعتبار بخشید.

امسال، طی دوره جدیدی از آشفتگی اقتصادی، چین دوباره به بازگرداندن عرضه و تقاضا کمک می‌کند، البته به روشی بسیار متفاوت. با افزایش قیمت سوخت، سقوط در خرید گاز طبیعی و سایر اشکال انرژی توسط چین، یک موهبت غیرمنتظره برای کشورهای سراسر جهان بوده است.

به گزارش فولاد ایران، ورود گاز طبیعی مایع شده از طریق دریا (LNG) به میزان قابل توجهی کاهش یافته است. چین همچنان بزرگترین واردکننده LNG در جهان است، اما بین ژانویه تا آگوست، واردات در مقایسه با مدت مشابه سال گذشته یک پنجم کاهش یافته است. این کسری که تقریباً 14 میلیارد متر مکعب است، تقریباً معادل کل واردات سالانه LNG بریتانیا است.

کارشناسان صنعت انتظار داشتند که واردات در طول سال رشد کند، اما قرنطینه‌های بی‌پایان کووید-19 در چین باعث کاهش شدید هزینه‌های خانوار شده و رکود در بازار املاک مسکونی صنعت ساخت‌وساز را متوقف کرده است.

فقط واردات LNG  که معمولاً برای گرمایش، برق صنعتی و تولید برق استفاده می شود، نیست که کاهش یافته است. قفل‌ها همچنین به معنای سفر کمتر است. ترافیک بزرگراهی بین ژانویه و ژوئیه در مقایسه با مدت مشابه سال گذشته بیش از یک سوم کاهش یافت و تقاضا برای بنزین را کاهش داد. واردات نفت خام چین در ماه اوت 9 درصد کمتر از سال گذشته بود و آژانس بین المللی انرژی، اولین کاهش سالانه تقاضای نفت از سال 1990 را پیش بینی می کند. واردات زغال سنگ نیز 15 درصد کاهش یافته است.

آنچه بعد اتفاق می افتد بسیار مهم است. رفتار واردکننده‌ای به بزرگی چین قیمت‌ها را به‌ویژه در بازاری که تحت فشار شدید قرار دارد، تغییر می‌دهد. پایان دادن به سیاست‌های «صفر کووید» کشور به این زودی‌ها بعید به نظر می‌رسد.

به دلایلی، سیاست‌های چین که واردات انرژی را در سال جاری سرکوب کرده، ستایش‌هایی را که محرک‌های این کشور در طول بحران مالی جهانی انجام داد، به دست نخواهد آورد، چراکه خریداران اروپایی ناامیدانه برای واردات سوخت مورد نیازی برای گذراندن فصل زمستان تلاش می کنند، که در صورت خروج چین از محدودیت ها، آن را از دست خواهند داد.

منبع: اکونومیست