پایگاه خبری فولاد ایران – جنگ روسیه علیه اوکراین وارد مرحله جدیدی شده است. ارتش اوکراین در حال پیشروی های دیدنی است و بسیاری از شهرها و روستاها را آزاد کرده و نیروهای روسی را مجبور به عقب نشینی می کند. در حالی که باید دید حمله متقابل اوکراین تا کجا پیش خواهد رفت، واضح است که موازنه استراتژیک در حال تغییر است.
در همین حال، اتحادیه اروپا به طور کامل برای مقابله با بحران انرژی بسیج شده است. تأسیسات ذخیره سازی گاز خود را تا بیش از 80 درصد پر کرده و توافق کرده که اهداف را برای کاهش مصرف گاز در طول زمستان پیگیری کند.
علاوه بر این، در هماهنگی با گروه هفت و سایر شرکای همفکر، در حال گفتگو در مورد طرح هایی برای محدود کردن قیمت صادرات نفت روسیه است.
به طور خلاصه، استراتژی کلی کار می کند. اروپا معتقد است که باید به حمایت از اوکراین ادامه دهد، روسیه را با تحریم ها تحت فشار قرار داده و با روحیه همبستگی به شرکای جهانی خود کمک کند.
اتحادیه اروپا در یک سیگنال بسیار واضح تصمیم تاریخی برای پایان دادن به اتکای خود به انرژی روسیه گرفته است. کرملین با کاهش چشمگیر حجم صادرات گاز، قراردادهای خود را زیر پا گذاشت و بازارها را در این فرآیند متلاطم کرد. توانایی درگیر شدن در چنین باج‌گیری ممکن است قدرت روسیه به نظر برسد. اما در نهایت یک استراتژی بازنده است. برخلاف تصور رایج، روسیه نمی‌تواند به راحتی جایگزین‌های پایداری برای بازار اروپا پیدا کند، زیرا بسیاری از زیرساخت‌های صادرات گاز (خطوط و پایانه‌هایان ال جی) آن به سمت اروپا است. تغییر مسیر جریان گاز به کشورهایی مانند چین سال ها طول می کشد و میلیاردها دلار هزینه خواهد داشت.
به گزارش فولاد ایران، درست است، روسیه از افزایش اخیر قیمت گاز سود برده است. اما این بدان معنا نیست که تحریم ها شکست خورده اند. در عوض، باید منتظر باشیم تا اثرات کامل تصمیم اروپا برای کاهش واردات انرژی از روسیه را ببینیم. اروپا تاکنون فقط واردات زغال سنگ روسیه را ممنوع کرده و خرید نفت روسیه را کاهش داده است.
با این حال، حتی در اینجا، تاثیر قابل تشخیص بوده است.
حجم صادرات زغال سنگ روسیه اخیراً به پایین ترین سطح خود از زمان آغاز تهاجم سقوط کرده است که نشان دهنده ناکامی کرملین در یافتن خریداران دیگر است. به همین ترتیب، از زمانی که اتحادیه اروپا اعلام کرد واردات نفت روسیه را تا پایان سال 2022 تا 90 درصد کاهش خواهد داد، قیمت نفت کاهش یافته است. و کرملین در صورت کاهش بیشتر در تحویل گاز خود به اروپا، درآمدهای خود را حتی بیشتر کاهش خواهد داد.
اروپا با کاهش وابستگی خود به انرژی روسیه، خود را از این باور قدیمی رها می کند که وابستگی متقابل اقتصادی به طور خودکار تنش های سیاسی را کاهش می دهد. این ممکن بود 40 سال پیش منطقی باشد، اما مطمئناً اکنون که وابستگی متقابل اقتصادی به سلاح تبدیل شده است، اینطور نیست.
علاوه بر این، گزارش فاش شده داخلی دولت روسیه در مورد آسیب طولانی مدت به اقتصاد روسیه از محدودیت های واردات هشدار می دهد. در کشاورزی 99 درصد تولید طیور به نهاده های وارداتی بستگی دارد. در حمل و نقل هوایی، 95 درصد از مسافران در روسیه با هواپیماهای ساخت خارجی سفر می کنند. و اکنون کمبود قطعات یدکی ناوگان هوایی تجاری روسیه را کاهش داده است. در داروسازی 80 درصد تولید داخل متکی به مواد اولیه وارداتی است. در نهایت، در زمینه ارتباطات و فناوری اطلاعات، روسیه ممکن است تا سال 2025 با کمبود سیم کارت مواجه شود و بخش‌های دیگر بخش مخابرات این کشور سال‌ها به عقب می‌افتد.
جنگ تمام نشده است و رژیم پوتین هنوز هم کارت هایی دارد. اما با اتخاذ استراتژی کنونی غرب، کرملین عملاً تغییر مسیر را غیرممکن خواهد یافت. زمان و تاریخ در کنار اوکراینی‌ها است تا زمانی که غرب به استراتژی خود پایبند باشد.
منبع: Japan Times