پایگاه خبری فولاد ایران – دلار آمریکا در تابستان امسال در حال افت بوده است. ین ژاپن و یورو به پایین ترین سطح خود در برابر دلار آمریکا در دو دهه اخیر رسیدند.
یورو که مدت‌ها بیش از یک دلار ارزش داشت، اکنون نزدیک به برابری با دلار در نوسان است. در بحبوحه وحشت ناشی از شروع همه‌گیری کووید-19، شاخص کل ارزش دلاری فدرال رزرو ایالات متحده تقریباً به اوج خود در مارس 2020 رسید.
این در حالی است که ایالات متحده بالاترین نرخ تورم سالانه خود را در چهار دهه گذشته و بدترین تراز تجاری خود از زمان بحران مالی جهانی را ثبت کرده است. چه اتفاقی می‌افتد و آیا دلار در حال سقوط است؟
در حالی که اذعان به اینکه توضیح نرخ ارز بسیار دشوار است، به نظر می رسد چهار عامل مهم بر حرکت ارزهای بزرگ جهان تأثیر می گذارد. مهمتر از همه، فدرال رزرو افزایش نرخ بهره را آغاز کرده است، و با توجه به اینکه اقتصاد ایالات متحده ظاهراً نزدیک به یک رکود واقعی نیست، هنوز جا برای تشدید سیاست های بیشتر وجود دارد.
به گزارش فولاد ایران، با وجود تورم به همان اندازه بالا در اروپا، بانک مرکزی اروپا محتاط تر عمل می کند. این تا حدی به این دلیل است که چشم انداز اقتصادی برای منطقه یورو شکننده تر است. بانک مرکزی اروپا نگران سطح بالای بدهی ایتالیا است، اما همچنین معتقد است که نرخ های فعلی تورم قیمت انرژی ادامه نخواهد داشت.
ژاپن نیز مانند چین تاکنون تورم قابل توجهی را تجربه نکرده است. بعید است بانک ژاپن به این زودی ها سیاست های خود را سخت تر کند. بانک جمهوری خلق چین هم در ماه اوت نرخ بهره را کاهش داد.
ژئوپلیتیک نیز عاملی برای تقویت دلار است. جنگ در اوکراین خطری بسیار فوری‌تر برای اروپا نسبت به ایالات متحده دارد، در حالی که حمله شوم چین به سمت تایوان خطر بزرگی برای همه است، اما بیشتر از همه برای ژاپن همسایه. اروپا و ژاپن در شرایط رکود اقتصادی یا نه، مجبور خواهند بود قابلیت‌های دفاعی خود را همراه با افزایش هزینه‌های نظامی بلندمدت، به طور قابل توجهی بازسازی کنند.
سپس اینکه رکود اقتصادی مداوم در چین وجود دارد که اروپا و ژاپن را بسیار بیشتر از آمریکا تحت تأثیر قرار می دهد. دلایل ریشه‌ای کاهش رشد چین، از جمله قرنطینه‌های ناشی از کووید صفر، میراث ساخت بیش از حد، سرکوب بخش فناوری و تمرکز بیش از حد قدرت اقتصادی، موضوعاتی هستند که مدتی است اقتصاد آن را به چالش کشیده است.
در نهایت، با توجه به اینکه قیمت انرژی هنوز بسیار بالاست، این واقعیت که ایالات متحده از نظر انرژی خودکفا است در حالی که اروپا و ژاپن واردکنندگان بزرگی هستند نیز به نفع دلار است.
برخی اضافه می کنند که ایالات متحده پناهگاه امن تری نسبت به اروپا و ژاپن است. اگر نرخ بهره واقعی جهانی شروع به افزایش کند، ادغام منطقه یورو، که وعده پیشرفت در هر زمان بحران را می دهد، به شدت مورد آزمایش قرار خواهد گرفت. تورم در آلمان در مسیر رسیدن به بالاترین حد در 70 سال اخیر قرار دارد، اما افزایش شدیدتر نرخ بهره بانک مرکزی اروپا می‌تواند باعث افزایش بدهی‌های دولت ایتالیا شود.
قدرت فعلی دلار پیامدهای عمیقی برای اقتصاد جهانی دارد. سهم بزرگی از تجارت جهانی، شاید نیمی از آن، به دلار است و برای بسیاری از کشورها، این امر به واردات و صادرات مربوط می شود. به این ترتیب، افزایش قیمت دلار باعث می شود که بسیاری از کشورهای جهان واردات را کاهش دهند.
یک دلار قوی در معرض خطر تأثیر وحشیانه خاصی بر بازارهای نوظهور و اقتصادهای در حال توسعه است. نرخ های بهره بالاتر ایالات متحده، نرخ بهره وام گیرندگان ضعیف را به طور نامتناسبی افزایش می دهد. در واقع، اگر بسیاری از بانک‌های مرکزی بازارهای نوظهور به طور فعال نرخ‌های بهره را برای جلوگیری از فشار نزولی بر پول‌های ملی افزایش نمی‌دادند، شاخص کل دلار حتی بیشتر می‌شد.
اما چنین انقباضی البته بر اقتصاد داخلی آنها سنگینی می کند و مشخص نیست در صورتی که فدرال رزرو یک مسیر سختگیرانه را دنبال کند تا چه زمانی به این کار ادامه خواهند داد؟
منبع: روزنامه گاردین