پایگاه خبری فولاد ایران – در سی و یکمین سالگرد استقلال اوکراین از اتحاد جماهیر شوروی قدیم و همچنین گذشت شش ماه از تهاجم ولادیمیر پوتین، رئیس‌جمهور روسیه به آن، ذهن‌ها در غرب و به‌ویژه اروپا به این معطوف شده‌اند که نتیجه چه خواهد بود.
اگر هیچ یک از طرفین آماده گفتگو با طرف دیگر نباشد، این جنگ چه زمانی ممکن است پایان یابد؟ غرب چقدر درد را تحمل خواهد کرد، به ویژه در افزایش هزینه های انرژی، و همچنین کمبود عمده مواد غذایی در جهان؟ تا چه اندازه می توان پوتین را قبل از فشار دادن دکمه هسته ای تاکتیکی یا استراتژیک، هل داد؟
این سؤالاتی است که در ذهن رهبران اروپا می چرخد و برخی می‌گویند که منجر به تضعیف راه حل برای حفظ حمایت از اوکراین می‌شود، زیرا قیمت درگیری همچنان در حال افزایش است و رشد اقتصاد اروپا متوقف و متوقف می‌شود.
آیا تهاجم آشکارا غیرقانونی به اوکراین در درجه اول یک موضوع اقتصادی است که باید به نوعی با دیپلماسی هوشمندانه و نوعی معامله سازش با کرملین حل شود؟ یا اینکه این موضوع یک اصل اساسی مطلق است که پشتوانه امنیت کشورهای مستقل، بزرگ و کوچک، دموکراتیک تر یا کمتر دموکراتیک است؟
آنچه مسلم است، سازش با پوتین در حال حاضر برای نسل های آینده یک قرن تجاوز مستبدانه بی وقفه را به ارث می گذارد.
به گزارش فولاد ایران، ظاهرا نتیجه به شدت به رهبری قدرت‌های غربی بستگی دارد، و در پس آن، به نوع نگاه جهانی که رهبران مختلف ملی و حامیان آنها در مورد نظم بین‌المللی مدرن و نقش ملت‌هایشان در آن دارند.
آنچه مسلم است این است که هرگونه ضعفی که در برخورد با روسیه در مورد اقدامات این کشور در اوکراین نشان داده شود، در آینده به دقت رصد خواهد شد. سازش با پوتین در حال حاضر برای نسل های آینده یک قرن تجاوز مستبدانه بی وقفه را به ارث می برد.
منبع: Japan Times