پایگاه خبری فولاد ایران – سیاست خارجی کنونی هند چیزی بیش از این است که نشان دهد چگونه درگیری باعث تشدید روند جهانی‌زدایی شده است. سیاستمداران اروپایی که کشورهایشان را به طرز دردناکی از انرژی وارداتی روسیه دور می‌کنند، از هند به خاطر خرید بیشتر نفت روسیه انتقاد کرده‌اند. خرید نفت خام روسیه توسط هند تا اواخر جولای به 1.1 میلیون بشکه در روز افزایش یافت و در حال حاضر بیش از یک پنجم مصرف نفت هند را تشکیل می دهد، در حالی که این رقم در سال گذشته تنها 2 درصد بود.
با این حال، به طور واضح تر، خرید نفت با تخفیف روسیه توسط هند نه تنها ضربه خود را به عنوان یک کشور فقیر واردکننده انرژی کاهش می دهد، بلکه به جلوگیری از درد اقتصادی بیشتر برای اروپا نیز کمک می کند. اگر 4.3 بشکه در روز (یا شش میلیون بشکه در روز با احتساب فرآورده های نفتی)، نفت خامی که روسیه در سال گذشته به غرب می فروخت، هیچ بازار جایگزینی مانند هند نداشت، قیمت جهانی نفت حتی بالاتر می رفت.
با درک اهمیت حفظ نفت روسیه در بازار، گروه هفت اکنون یک استراتژی تحریمی جایگزین ارائه کرده است که می تواند هند را در آزمایش بزرگ بعدی خود قرار دهد.
برنامه الف غرب این بود که تا پایان سال 2022، تحریم جزئی واردات مستقیم نفت روسیه را با تلاش برای خفه کردن صادرات نفت روسیه به کشورهای ثالث با اعمال نفوذ غرب بر بازار جهانی بیمه دریایی ترکیب کند .
برنامه ب به اصطلاح مکانیزم سقف قیمت است. این امر به روسیه اجازه می‌دهد تا به صادرات نفت ادامه دهد، اما حداکثر قیمتی را تعیین می‌کند که برای پوشش هزینه‌های تولید کافی است و در نتیجه دولت روسیه را از هرگونه رانت مالی جنگی محروم می‌کند.
به گزارش فولاد ایران، هنگامی که طرح سقف قیمت برای اولین بار به طور رسمی در اجلاس G7 در ماه ژوئن مطرح شد، چندین رهبر، به ویژه اولاف شولز، صدراعظم آلمان، علناً قابلیت اجرای آن را، به ویژه در مورد پایبندی خریداران شخص ثالث نفت روسیه، زیر سوال بردند. حتی اگر روسیه با سقف قیمت موافقت کند، چه کسی به نفت با تخفیف عمیق آن دسترسی خواهد داشت و چه کسی نرخ کامل بازار را پرداخت خواهد کرد؟ احتمال اینکه روسیه صرفاً تولید خود را کاهش دهد، بسیار بیشتر خواهد بود، به این امید که با افزایش بیشتر قیمت‌ها، صادرات نفت باقیمانده از شبکه بیمه غرب را جبران کند.
در هر صورت، هند در موقعیتی محوری قرار خواهد گرفت. در حالی که فروش غیرشفاف نفت روسیه به چین بدون توجه به آن ادامه خواهد داشت، هند می‌تواند منتظر فرصت‌های آربیتراژ مختلف باشد. این کشور به واردات مقادیر قابل توجهی نفت روسیه با قیمت های ارزان تر ادامه خواهد داد. و در صورتی که چنین وارداتی تدابیر غرب برای کاهش رانت نفت روسیه را تضعیف کند، بعید است که ایالات متحده تحریم‌های ثانویه را علیه هند اعمال کند.
دلیل این امر روشن است: مشارکت امنیتی نزدیکتر با هند به بخش مهمی از سیاست چین آمریکا تبدیل شده است. به طور خاص، یک گروه امنیتی غیررسمی متشکل از ایالات متحده، ژاپن، استرالیا و هند، به عنوان سنگ بنای استراتژی ایالات متحده در اقیانوس آرام ظاهر شده است و ایالات متحده از تحریم یکی از اعضای آن جان سالم به در نخواهد برد.
البته، با توجه به تهدید چین برای قلمرو هند در امتداد خط هیمالیا، روابط امنیتی ایالات متحده و هند متقابل است. هند علاقه مند است روسیه را نزدیک نگه دارد و اجازه ندهد یک محور اوراسیا یکپارچه و بیگانه روسیه-چین بر روی شبه قاره هند وجود داشته باشد.
هند این بازی چند وجهی را ماهرانه انجام می دهد. در تدارکات دفاعی، سامانه‌های دفاع هوایی اس-400 روسی پیشرفته را به دست آورده و موافقت کرده است تا مجوز تولید محلی تسلیحات روسی را تا سال 2031 تمدید کند. اما خرید تسلیحات از اعضای ناتو به ویژه فرانسه را نیز افزایش داده است.
روابط هند با روسیه بخشی از سیاست خارجی ظریف و چند بعدی آن است. این رویکرد به این معنی است که هفتاد و پنجمین سالگرد استقلال هند همزمان با دستیابی این کشور به خودمختاری ژئوپلیتیکی قابل توجه و سودمند خواهد بود.
منبع: Japan Times