پایگاه خبری فولاد ایران – اگر سال 2022 چیزی را نشان داده باشد، این است که فراوانی و قیمت انرژی برای سلامت اقتصاد جهانی حیاتی است. انقلاب صنعتی که در قرن هجدهم پدید آمد دلایل زیادی داشت، اما پیش شرط لازم آن جایگزینی نیروی انسانی و حیوانی با سوخت مبتنی بر کربن به شکل زغال سنگ بود. در قرن‌های 19 و 20، اقتصاد جهانی با استفاده از نفت در حمل‌ونقل و در جاهای دیگر با مهار برق متحول شد.
رکود تورمی در اواسط دهه 1970 با چهار برابر شدن قیمت نفت توسط اوپک در سال 1973 همراه بود و بازگشت مجدد در دهه 1980 با کاهش دیگری در قیمت نفت همزمان شد. در نهایت، قبل از بحران مالی 2007-2009، قیمت نفت افزایش بیشتری داشت.
به گزارش فولاد ایران، وضعیت فعلی افزایش شدید قیمت انرژی را با محدودیت عرضه به شکل کاهش صادرات گاز روسیه به اروپای غربی ترکیب می کند. اگر این بازتاب دهه 1970 باشد، ترکیب فعلی افزایش تورم و عملکرد ضعیف اقتصادی نیز همینطور است. بخشی از این نوسانات به تمرکز منابع انرژی در مرزهای کشورهای مستبد و گاه متخاصم در روسیه و خاورمیانه مرتبط است. می توان این را به عنوان یک ابهام ژئوپلیتیکی تلقی کرد.
اگر کشوری دارای ذخایر انرژی باشد، این پتانسیل را برای یک رژیم دیکتاتوری ایجاد می کند تا آن ذخایر را تصرف کند و خود را در قدرت حفظ کند. اما به طور دلگرم کننده ای، تاریخ نشان می دهد که در میان مدت، اوج قیمت انرژی، بذر نابودی خود را می کارد، یا تقاضا تعدیل می‌شود یا تولیدکنندگان از قیمت‌های بالا برای یافتن منابع جدید عرضه الهام می‌گیرند.
اما بحران کنونی زمانی رخ داده است که جهان در تلاش است با مشکل دیگری دست و پنجه نرم کند: تغییرات آب و هوایی. و بسیاری از کشورها اهداف بلندپروازانه ای را برای کاهش وابستگی خود به سوخت های فسیلی تا اواسط قرن تعیین کرده اند. این سیاست مستلزم تغییرات قابل توجهی در شیوه سازماندهی اقتصاد جهان است.
اما سیاستمداران برای کاهش مصرف سوخت‌های فسیلی و انجام اقدامات عملی برای کاهش فوری مصرف سوخت‌های فسیلی بسیار کند هستند.
اگر دولت‌ها از وعده‌های خود عقب نشینی کنند، سرمایه‌گذاران باید محاسبه کنند که آسیب‌های ناشی از تغییرات آب‌وهوایی چقدر به رشد اقتصادی آسیب می‌زند. دریافت درست انرژی، تصمیم بلندمدت بزرگی است.
منبع: فایننشال تایمز