پایگاه خبری فولاد ایران - در فوریه سال جاری، گاردین گزارشی از دو سازمان غیرانتفاعی منتشر کرد که جزئیات مشارکت بزرگ‌ترین شرکت‌های سهام خصوصی جهان در صنایع نفت و گاز و زغال‌سنگ را نشان می‌داد.
اکنون، شرکت‌های خصوصی سرمایه‌گذاران را متقاعد می کنند که هنوز پول برای تولید نفت و گاز وجود دارد. این امر در حالی انجام می‌شود که سرمایه‌گذاران همچنان پول کمتری برای سوخت‌های فسیلی به دلیل انتقال انرژی، صرف می‌کنند.
با توجه به اینکه شرکت‌های بزرگ نفتی، پس از دیگری تعهدات انتشار صفر کربن می‌دهند، سرمایه‌گذاران نهادی اعلام می‌کنند که دارایی‌های نفت و گاز خود را کنار می‌گذارند.
با این حال، در مجموع، در میان شهرت به سرعت در حال فروپاشی نفت و گاز، گرایش آشکاری به سمت خروج نفت و گاز وجود داشته است، زیرا گزارش ها یکی پس از دیگری، این صنعت را مسئول تمام اثرات منفی فعالیت های انسانی بر آب و هوا می دانند.
به گزارش فولاد ایران، جای تعجب نیست که در چنین فضایی، سرمایه گذاران به این فکر کنند که پول خود را کجا سرمایه گذاری کنند. هنوز برای برخی این یک سوال است که آیا نفت و گاز در بلندمدت به درآمدزایی ادامه می دهد یا خیر. بحث‌ها در مورد انرژی‌های تجدیدپذیر و این واقعیت تمرکز می‌کنند که نمی‌توان آن‌ها را با سرعت کافی در مقیاسی گسترش داد که نفت و گاز را منسوخ کند. چالش اصلی در این بحث ها بحران انرژی کنونی است که اروپا را در برگرفته و این قاره را وادار کرده تا مصرف سوخت فسیلی خود را به میزان قابل توجهی افزایش دهد.
بسیاری متوجه شده اند که تقاضای نفت پس از قرنطینه‌های کووید چقدر سریع بهبود یافت. در تمام نقاط اروپا، سرمایه گذاری خصوصی در نفت و گاز در حال افزایش است. شاید شرکت‌های خصوصی نیاز به تلاش بیشتری برای ارتقای سرمایه‌های نفت و گاز خود داشته باشند تا سودآوری خود را با سوخت‌های فسیلی حفظ کنند.
منبع: Oilprice