پایگاه خبری فولاد ایران - درک این اقتصاد سخت است. از برخی جهات بسیار قوی و در برخی دیگر بسیار ضعیف است. به گزارش فولاد ایران، دادههای رسمی دولت نشان میدهد که تولید ناخالص داخلی فقط برای دو فصل متوالی کاهش یافته است که با تعریف فنی رکود مطابقت دارد، اما به نظر یک رکود واقعی نیست.
به محض اینکه وزارت کار در اوایل این ماه اعلام کرد که اقتصاد در ماه جولای 528000 شغل ایجاد کرده است که بیش از دو برابر پیشبینیها بوده، اقتصاددانان نتایج را به عنوان "شلوغ کاری" رد کردند. هنگامی که دولت در 10 اوت گفت که شاخص قیمت مصرف کننده در ماه ژوئیه نسبت به ماه قبل تغییری نکرده است، دوباره این کلمه را تکرار کردند و زمانی که وزارت بازرگانی این هفته گفت که فروش خرده فروشی در ماه ژوئیه بیش از پیش بینی ها افزایش یافته، مجددا همین کلمه را به کار بردند.
همه اینها برای خیلی ها بسیار گیج کننده است. اما فقط به این دلیل که دادهها با مدلهای قدیمی وال استریت مطابقت ندارد، به این معنی نیست که اینها « شلوغ کاری» است. احتمالاً به این معنی است که مدل ها نیاز مبرمی به به روز رسانی دارند.
داده های تورم را در نظر بگیرید. عدم تغییر در شاخص ماهانه قیمت مصرف کننده تعجب آور بود. آیا تورم بدون تغییر، واقعاً به معنای کاهش تورم است. تورم نتیجه تأثیرات محرک های مالی در پاسخ به تعطیلی ها در روزهای اولیه همه گیری بود و اکنون که این محرک ها کمرنگ شده، افزایش قیمت ها کند می شود.
ممکن است عدد خرده فروشی قوی نیز به عنوان "شلوغ کاری" رد شود. خرده فروشی بدون احتساب خرید خودرو در ماه جولای 0.4 درصد افزایش یافت و آخرین نتایج با این روایت که اقتصاد در رکود به سر می برد، مطابقت ندارد.
بنابراین، گزینهها این است که یا دادههایی را که با اعداد ارائه شده توسط مدلها مطابقت ندارند کنار بگذاریم یا از قدرت مغزی استفاده کنیم تا بفهمیم چرا به نظر میرسد مدلها اخیراً بخشهای مهم اقتصاد را اینقدر اشتباه میگیرند.
شاید مصرف کنندگان آنقدر که ما تصور می کنیم تحت تأثیر تورم قرار نگرفته باشند. شاید حجم هنگفت پولی که هنوز در حسابهای پسانداز خانوارها قرار دارد به لطف محرکهای مالی بیسابقه در ترکیب با نرخ بیکاری 3.5 درصد، به این معنی است که مصرفکنندگان با افزایش قیمتها دلسرد نمیشوند.
این بدان معنا نیست که هیچ نوسانی در داده های اقتصادی وجود ندارد. گاه ناهنجاری وجود دارد. گاهی اوقات محاسبات فصلی به دلیل یک رویداد غیرمنتظره، مانند تعطیلی دولت به دلیل رسیدن به سقف بدهی یا یک فاجعه طبیعی، خاموش می شود. به همین دلیل است که بسیاری از اقتصاددانان به میانگین متحرک و سری داده ها در یک دوره زمانی معین نگاه می کنند تا تصویر واقعی تری از روندها به دست آورند.
هر چیزی که در حال حاضر در اقتصاد اتفاق می افتد به دلیلی اتفاق می افتد، دلیلی که بسیاری از اقتصاددانان و سرمایه گذاران در تلاش برای درک آن هستند. کناره گیری حدود 17 میلیون نفر از نیروی کار طی دو هفته، برای پیشبینی عواقب اقتصادی پشت برنامههای دولت که تریلیونها دلار مستقیماً به جیب مصرفکنندگان تزریق میکرد تا با نرخهای بهره منفی و سیاستهای تسهیل کمی بانک مرکزی همراه شود، معتبر نیست. علاوه بر آن، زنجیرههای عرضه جهانی بهشدت مختل شد و کمبود کالاها را ایجاد کرد که به نوبه خود منجر به قیمتهای بالاتر برای کالاها شد.
چند سال طول می کشد تا همه اینها در جای خود مرتب شود و ما به چیزی شبیه یک چرخه تجاری عادی برگردیم. رکود اقتصادی گسترده ای که ما در حال تجربه آن هستیم، احتمالا چیزی بیش از عقب نشینی از بهبود مصنوعی شدید ناشی از قرنطینه ها نیست و ممکن است با مدل چرخه تجاری معمولی مطابقت نداشته باشد. اما زمانی که بپذیرید که این یک چرخه تجاری عادی نیست و داده ها را از دریچه ای متفاوت مشاهده کنید، آنگاه چیزهای غیرمنتظره شروع به معنا می کنند و این چیزی نیست که به عنوان "شلوغی" رد شود.
منبع: بلومبرگ