پایگاه خبری فولاد ایران - بر اساس آخرین گزارشات، ذخایر فعلی جهانی مواد معدنی کافی مانند لیتیوم، کبالت و نیکل برای ساخت حتی یک نسل باتری ها را برای تمام خودروهای برقی و ذخیره سازی برق آن ها ندارند. این باتری ها عمری حدود 10 ساله دارند. این بدان معناست که حتی اگر فناوری با دو برابر کردن راندمان بهبود یابد، همان میزان از این فلزات را باید مجددا 10 تا 20 سال دیگر برای تولید باتری تامین نمود.
به طور کلی، زمان یا منابع کافی برای حذف تدریجی سوخت‌های فسیلی تا تاریخ‌های هدف تعیین‌شده وجود ندارد. طرح فعلی کربن زدایی کشورها به اندازه کافی بزرگ نیست و فاکتور های مهمی در آن گنجانده نشده است. تحلیلگران معتقدند جهان به یک استراتژی جدید برای ایجاد یک اکوسیستم صنعتی بدون سوخت فسیلی واقعا پایدار نیاز دارد.
اگر می‌خواهیم از سوخت‌های فسیلی دور شویم، باید استخراج مواد معدنی و روش های جدید بازیافت فلزات از زباله‌های صنعتی به شدت افزایش یابد. این امر باید با سیستم‌های با فناوری موازی که به مواد شیمیایی متفاوتی نیاز دارند، انجام شود.
به گزارش فولاد ایران، در این بین بازیافت برای انقلاب خودروهای برقی بسیار مهم است. اول این که باتری‌ها یکی از عوامل اصلی تأثیرگذار هستند که خودروهای برقی می تواند ردپایی بر محیط زیست باقی بگذارد. بازیافت یک مزیت کلیدی برای کاهش شدید این ردپا و بهره مندی از مزایای کامل کربن زدایی است. تامین منابع در درازمدت، بسته به نوسانات ژئوپلیتیکی ممکن است در برخی مناطق به یک مسئله تبدیل شود. در این بین توسعه برنامه های بازیافت می تواند وابستگی ها را با افزایش خودکفایی کشورها در تامین فلزات استراتژیک مانند لیتیوم، نیکل و کبالت کاهش دهد.
منبع: Stockhead
ترجمه: مونا تابان شمال