پایگاه خبری فولاد ایران - در گوشه شمال غربی عربستان سعودی، کمی دورتر از دهانه خلیج عقبه، تکه‌ای از بیابان برهنه، محل ظاهری شهر نئوم، قرار دارد. این شهر احتمالی قرار است گامی جسورانه به سوی آینده و نمایشی از تلاش پادشاهی برای تنوع بخشیدن به اقتصاد خود به دور از نفت باشد. صحبت هایی در مورد ربات هایی می شود که کارهای پست انجام می دهند، سواحل پوشیده از سنگ مرمر و ناوگان هواپیماهای بدون سرنشین. برآوردها حاکی از آن است که ساخت این شهر ممکن است 500 میلیارد دلار هزینه داشته باشد.
هنگامی که این رویای جسورانه برای اولین بار در سال 2017 رونمایی شد، تامین مالی آن تقریبا غیرممکن به نظر می رسید. اما اکنون سیل پول های نفتی ممکن است به عربستان سعودی اجازه دهد تا اوضاع را به حالت عادی دربیاورد. بهبود اقتصاد جهانی از کووید-19 و حمله روسیه به اوکراین، قیمت نفت را بالا برد و باعث انتقال خیره کننده ثروت از مصرف کنندگان جهانی به کشورهای صادرکننده سوخت شد. از ژانویه تا ژوئن، قیمت هر بشکه نفت خام برنت از 80 دلار به بیش از 120 دلار افزایش یافت.
صندوق بین‌المللی پول تخمین می‌زند که صادرکنندگان انرژی در خاورمیانه و آسیای مرکزی امسال 320 میلیارد دلار بیشتر از آنچه قبلاً انتظار می‌رفت، درآمد نفتی خواهند داشت، رقمی معادل حدود 7 درصد از مجموع تولید ناخالص داخلی آنها. طی پنج سال آینده، مازاد این درآمد ممکن است به 1.4 تریلیون دلار برسد.
رهبران خلیج فارس اکنون باید چگونه خرج کردن این موج عظیم ثروت را بررسی کنند. پروژه های فانتزی مانند نئوم آماده جذب تکه ای سنگین از این پول بادآورده هستند.
عربستان سعودی همچنین می خواهد میزبان بازی های آسیایی زمستانی در سال 2029 باشد و کوه های بیابان را با برف پاشی کند. دبی برنامه ای دیوانه کننده برای ایجاد 40000 شغل در متاورس در مدت پنج سال دارد. عربستان سعودی گردشگری را مرکز اقتصاد پس از نفت خود می داند که حداقل 10 درصد از مشاغل و تولید ناخالص داخلی را فراهم می کند. رونق نفت، میلیاردها دلار برای توسعه استراحتگاه ها، پارک های تفریحی و سایر مناطق کمک خواهد کرد.
کشورهای حاشیه خلیج فارس بر روی مناطقی تمرکز کنند که در آن مزیت های رقابتی واضح تری دارند. توسعه تخصص در فن‌آوری‌ها و فن‌آوری‌های نمک‌زدایی، همان‌طور که اسرائیل انجام داده است، می‌تواند از برنامه های منطقه باشد. سرمایه گذاری در فناوری های انرژی سبز مانند هیدروژن نیز می تواند منبع درآمد پس از انتقال انرژی باشد. برخی سرمایه گذاری در پروژه های انرژی های تجدیدپذیر و استراتژی های کاهش تغییرات آب و هوا در آسیا و آفریقا را به عنوان نسخه سبز طرح کمربند و جاده چین پیشنهاد می کنند.
با این حال، مازاد امروز خلیج فارس با مواضع ضعیف تر تراز پرداخت ها در اقتصادهای بزرگ نوظهور مطابقت دارد که شامل چین و هند می شود، اما تعداد زیادی از کشورهای کوچکتر، از جمله چند کشور مانند سریلانکا هستند که افزایش قیمت نفت وارداتی برای آنها فلج کننده بوده است. قیمت های بالای نفت در کل به جهان ضربه ای شدیدتر از دهه 2000 وارد کرده است.
به گزارش فولاد ایران، درد ناشی از افزایش هزینه‌های انرژی، در کشورهای فقیر و ثروتمند، فوریت جدیدی به تلاش برای کاهش وابستگی به سوخت‌های فسیلی می دهد و بعید است آنها در سال‌های آینده این چنین آسیب‌پذیری را پذیرا باشند و این رونق سوخت های فسیلی و تداوم درآمدهای بادآورده نفتی را زیر سوال می برد.
منبع: اکونومیست