پایگاه خبری فولاد ایران - تولید نفت خام کویت به حدود 2.7 میلیون بشکه در روز کاهش یافته است. سرمایه گذاری جدید قابل توجهی در بخش نفت این کشور در سال های گذشته انجام نشده و کل دولت، از جمله وزیر نفت آن در ماه آوریل استعفا داد. نخست وزیر جدید، ژنرال بازنشسته شیخ احمد نواف الصباح، به تازگی منصوب شده است. آیا او دو میلیون بشکه در روز تولید نفت خام را برای کویت و جهان با کمبود عرضه مهندسی خواهد کرد؟
تنها چهار سال پیش، نزار العدسانی، مدیر اجرایی وقت شرکت نفت کویت (KPC)، اعلام کرد که انتظار دارد این شرکت نفتی دولتی تا سال 2040 با حدود 500 میلیارد دلار سرمایه گذاری، ظرفیت تولید نفت خام را به 4.75 میلیون بشکه در روز برساند. تحقق این رقم، کویت را به دومین تولیدکننده بزرگ نفت در اوپک، پس از کشور همسایه عربستان سعودی تبدیل می کرد.
به منظور تقویت تلاش‌های کویت در این زمینه، وظیفه فوری نخست‌وزیر جدید تشکیل دولت جدید خواهد بود و این مجلس ملی کویت است که باید هرگونه افزایش در استقراض از پیش توافق شده دولتی، از جمله هرگونه پیشنهاد اوراق قرضه بین المللی را مجاز کند. این بن‌بست تأثیر منفی بر توانایی صندوق دارایی 580 میلیارد دلاری کویت برای اتخاذ تصمیم‌های مؤثر برای هدایت سرمایه‌گذاری در افزایش تولید بخش نفت این کشور گذاشته است. برآوردهای اخیر نشان می دهد که کویت کمتر از 40000 بشکه در روز تولید نفت خام دارد و ظرفیت تولید این کشور به سرعت در حال اتمام است.
به گفته خلیفه حماده، وزیر دارایی وقت کویت، کسری بودجه کویت در سال‌های 2020-21 با 175 درصد افزایش به 10.8 میلیارد دینار کویت رسید که بالاترین کسری در تاریخ بودجه این کشور است. در حالی که درآمدها کاهش یافته، هزینه ها افزایش یافته و حقوق و یارانه ها همچنان 73 درصد از کل هزینه ها را تشکیل می دهند. محمد الهاشل، رئیس بانک مرکزی کویت، تاکید کرد که نیاز فوری به اصلاحات اقتصادی وجود دارد و همه طرف‌ها، به‌ویژه قوه مجریه و مقننه، باید برای رفع همه عدم تعادل‌ها تلاش کنند. وی گفت قبلاً از بسیاری از ابزارهای محرک اقتصادی، از جمله کاهش دو بار نرخ بهره به پایین ترین حد تاریخی، تسهیل نیاز نقدینگی بانک ها، تقویت ظرفیت وام دهی بانک ها با افزایش حداکثر محدودیت اعتباری و کاهش ریسک، اما این اقدامات کم فایده است.
به گزارش فولاد ایران، به معضلی که نخست‌وزیر جدید با آن مواجه است، ابهام پیرامون آینده منطقه بی‌طرف تقسیم‌شده (PNZ) اضافه شده است که کویت را مستقیماً در معرض خواسته های عربستان سعودی قرار می‌دهد. تنش بر سر این منطقه پس از آن رخ داد که کویت رقابت خود را با عربستان سعودی در بازارهای صادراتی مهم آسیا افزایش داده بود تا جایی که نفت را به خریداران در آسیا با بیشترین تخفیف نسبت به عیار عربستان سعودی به مدت 10 سال می فروخت. علاوه بر این، کویت برای شورون عربستان سعودی (SAC) قوانین دریافت مجوزهای کار برای فعالیت در این منطقه را افزایش داده بود.
منبع: Oilprice