پایگاه خبری فولاد ایران – قیمت سنگ‌آهن بین موجی از خوش‌بینی و بدبینی نسبت به چشم‌انداز اقتصادی چین در نوسان است، اما فراتر از این نوسانات کوتاه‌مدت، یک نبرد طولانی‌مدت نیز در راه است. چین در حال اجرای طرحی برای متمرکز کردن خرید سنگ آهن است و گزارش‌ها حاکی از آن است که کارخانه‌های فولاد دولتی در حال راه اندازی یک شرکت جدید برای تقویت قدرت چانه‌زنی خود در خرید سنگ آهن به صورت متمرکز هستند.
این اولین بار نیست که چین تلاش می کند کنترل بیشتری بر بازار سنگ آهن داشته باشد و تاکنون بی اچ پی سومین تولید کننده بزرگ سنگ‌آهن در جهان پس از واله و ریو تینتو، نسبت به چشم‌انداز این سیستم خرید یکپارچه چین نظر خوش بینانه ای داده است. این شرکت استرالیایی مطمئن است که بازار قیمت را تعیین خواهد کرد و تاریخ نشان داده راه اندازی یک شرکت متمرکز برای خرید سنگ آهن چندان موفق نخواهد بود.
ولی این خطر وجود دارد که یک سیستم خرید متمرکز باعث ایجاد ناکارآمدی و بوروکراسی در بازار شود و در نتیجه بازار کارایی کمتری خواهد داشت زیرا کارخانه های فولاد چین برای به دست آوردن سنگ آهن مورد نیاز خود در زمان مناسب مبارزه خواهند کرد. همچنین خطر درگیری بیشتر بین شرکت های معدنی و فولادسازان چینی را افزایش می‌دهد، زیرا هر دو به دنبال منافع خود خواهند بود.
خیلی به این مسئله نیز بستگی دارد که هر دو طرف چگونه با هرگونه تغییر در نحوه خرید سنگ آهن چین برخورد کنند، اما این احتمال وجود دارد که سه شرکت معدنی بزرگ دنیا به دنبال حفظ قیمت مرتبط با بازار نقدی باشند. اگر چین از بازار نقدی خارج شود، ممکن است موضوع پیچیده تر شود، زیرا شاخص قیمت دیگر بر اساس آنچه ژاپن و کره جنوبی برای خرید سنگ آهن می پردازند تعیین خواهد شد.
به طور خلاصه، هر سیستم خرید متمرکز جدید چینی احتمال اختلال در بازار سنگ آهن را مطرح می سازد. اما حتی اگر چین یک سیستم خرید متمرکز و کارآمد راه‌اندازی کند، بعید است که پویایی بازار را تغییر دهد. بازار سنگ آهن بسیار متمرکز است و در اختیار تعدادی شرکت معدنی بزرگ در دو کشور استرالیا و برزیل است.
اگر چین بر قیمت‌های پایین‌تر پافشاری کند، احتمالا به بن‌بستی می رسند که در آن شرکت های معدنی عرضه را محدود می‌کنند و این بازی شروع می شود که حالا چه کسی بیشتر دوام می آورد. البته این به میزان تقاضای چین در آن زمان نیز بستگی دارد.
به گزارش فولاد ایران، بین سال های 2009 تا 2011 سیستم قیمت گذاری نقدی به نفع شرکت های معدنی کار کرد چرا که تقاضای چین به لطف بسته های محرک اقتصادی بالا بود. اما با موج عرضه‌های جدید، قیمت‌های لحظه‌ای کاهش یافت و چینی ها نسبت به سیستم قراردادی قبلی سود خوبی می بردند. تنها از سال 2019 مجددا قیمت سنگ آهن روند صعودی مداومی را از سر گرفت. سپس در دوره اول همه گیری کرونا در 2020 افت داشت و پس از آن با افزایش تقاضای جهانی صعودی شد. ماه می سال گذشته نیز خلوص 62 درصد به اوج 235.55 دلار رسید و پس از آن روندی نزولی داشته هفته گذشته پس از نوساناتی به 115 دلار رسید.
در مقایسه با دهه گذشته این قیمت هنوز نسبتا بالاست و شاید فولادسازان چینی به دنبال قیمت زیر 100 دلار به عنوان قیمت با ثباتی باشند. ولی باید احتیاط هم داشته باشند چرا که اگر خلاف انتظارات بازار پیش روند و موفق شوند قیمت ها را پایین بیاورند ممکن است موجب کاهش سرمایه گذاری ها و افت عرضه در آینده شوند.
منبع: Mining.com
ترجمه: مونا تابان شمال