پایگاه خبری فولاد ایران - تهدید نهایی قطع کامل روسیه محتمل تر به نظر می رسد. به این ترتیب، انتظار می‌رود قبوض انرژی در آلمان که برای حدود یک سوم واردات گاز خود به روسیه متکی است، افزایش یابد. این افزایش ممکن است باعث زیان هنگفت شرکت ها و سقوط مالی شود.
گازپروم، غول گازی تحت کنترل دولت روسیه، ماه هاست اروپایی ها را تحت فشار قرار داده است. بزرگترین جریان گاز از طریق نورد استریم 1 (ns1) انجام می شود که روسیه را از طریق دریای بالتیک به آلمان متصل می کند. (نورد استریم 2، یک خط لوله جدید در همان مسیر، به عنوان مجازات تجاوز روسیه توسط آلمان تایید نشد.)
در 16 ژوئن روسیه صادرات از طریق ns1 را به 40 درصد از ظرفیت کاهش داد و دلیل آن مشکلات فنی بود. خریداران بزرگ اروپایی مانند ایتالیا، اتریش و آلمان به شدت آسیب دیدند.
در صبح روز 11 ژوئیه روسیه تمام صادرات گاز از طریق ns1 را برای حدود ده روز تعمیر و نگهداری متوقف کرد. یک توربین حیاتی نیاز به تعمیر داشت و زیمنس انرژی، سازنده آن، آن را برای تعمیر به کانادا فرستاد. اما به دلیل تحریم های کانادا، این کشور تمایلی به بازگرداندن توربین به روسیه نداشت، اما در 9 جولای کانادا در نهایت تسلیم شد.
اورسولا فون در لاین، رئیس کمیسیون اروپا، در 6 ژوئیه گفت: "ما باید مطمئن شویم که در صورت اختلال کامل، گاز به سمت جایی که بیشتر مورد نیاز است جریان یابد."
به گزارش فولاد ایران، اروپا چهار رکن را جهت آماده شدن برای یک شوک در نظر گرفته است: افزایش سطح ذخیره سازی گاز، تنوع بخشیدن به منابع انرژی، تشویق به کاهش تقاضا و جیره بندی.
مهمترین رکن ذخیره سازی است. سال گذشته بسیاری از شرکت ها از خرید گاز با قیمت های افزایش یافته توسط دستکاری روسیه خودداری کردند. سطح مخازن ذخیره سازی به طور نامطمئنی پایین آمد، اما هوای معتدل اروپا را نجات داد. خبر خوب این است که مخازن اتحادیه اروپا در حال حاضر تقریباً 60 درصد پر هستند. اما همه کشورها به طور مساوی گاز ذخیره نکرده اند. آنهایی که امروز 50 درصد یا کمتر از آن ذخیره دارند، (بلغارستان، رومانی و مجارستان عقب مانده اند) در صورتیکه زمستان به طور غیرعادی سرد باشد، متضرر خواهند شد.
در مورد منابع انرژی جایگزین، واردات گاز طبیعی مایع (LNG) به طرز چشمگیری افزایش یافته است. پیشنهادات بالای اروپایی نفتکش ها را از آسیا دور کرده است. اینکه آیا این روند می تواند پایدار باشد یا خیر، یک سوال باز است.
همچنین برنامه میان مدت اتحادیه اروپا توسعه انرژی بادی، خورشیدی و هیدروژن سبز به عنوان جایگزین واردات گاز روسیه است. اما این یک اتفاق قریب الوقوع نیست.
راه دیگر کاهش تقاضاست. قیمت های بالای گاز قبلاً برای کاهش مقداری از تقاضا عمل کرده است.
سرانجام سهمیه بندی انرژی وجود دارد. آلمان آشکارا در مورد این چشم انداز وحشتناک صحبت می کند، اما بیشتر کشورها از آن اجتناب کرده اند. اکنون کمیسیون اروپا در حال آماده سازی «چارچوب مدیریت بحران» است. در حال حاضر برنامه هایی برای کمک به همسایگان در شرایط اضطراری وجود دارد، اما نه برای برنامه ای که بتواند در سطح منطقه باشد و ماندگار باشد.
منبع: اکونومیست