پایگاه خبری فولاد ایران – بریکس، گروهی از اقتصادهای نوظهور بزرگ، شامل برزیل، روسیه، هند، چین و آفریقای جنوبی، اخیراً به یکی از کلمات پرطرفدار در افکار عمومی جهانی تبدیل شده است. پورنیما آناند، رئیس مجمع بین المللی بریکس گفت: "پس از درخواست ایران و آرژانتین برای پیوستن به این گروه، عربستان سعودی، ترکیه و مصر نیز قصد دارند درب بریکس را برای عضویت رسمی در آن بکوبند."
چیزی که این روند نشان می دهد، جذابیت روزافزون قدرت و ارزش های بریکس و همچنین از دست دادن جذابیت حکومت جهانی تحت سلطه غرب است.
به گزارش فولاد ایران، از زمان آغاز درگیری روسیه و اوکراین، بحران ها در سطح جهانی ظاهر شده اند. تعداد بسیار کمی از کشورها، به ویژه کشورهای غربی، با تورم فلج کننده، هزینه های غیرقابل دفاع انرژی، رکودهای پیش رو و کمبود مواد غذایی مواجه هستند. با این حال، کشورهای بریکس حساسیت و آسیب پذیری بسیار کمتری نسبت به ایالات متحده و کشورهای اروپایی در میان این چالش ها نشان داده اند.
دلیل این امر ناشی از قدرت خود اعضای بریکس و افزایش همکاری در داخل گروه است. بر اساس گزارش بانک جهانی، روسیه دارای بزرگترین ذخایر گاز طبیعی جهان، دومین ذخایر بزرگ زغال سنگ و هشتمین ذخایر بزرگ نفت است. برزیل دارای محصولات کشاورزی متنوع و ثروت معدنی گسترده است. مزایای متفاوت آنها به علاوه ارتقای همکاری بریکس در تامین مواد غذایی و مبادلات ارزهای ملی باعث شده این گروه کمتر تحت تاثیر بحران های جهانی قرار گیرد.
مهمتر از آن، کشورهای بریکس اراده، و در درجات مختلف، توانایی رفع کمبودهای حکمرانی جهانی را دارند. در این راستا، بریکس یک سری نوآوری را راه اندازی کرده است. بانک توسعه جدید (NDB) به رهبری بریکس را در نظر بگیرید. سرمایه اولیه این بانک به طور مساوی بین اعضای موسس توزیع می شود. قدرت رای هر یک از اعضا نیز بر اساس سهم آنها در سهام سرمایه بانک برابر است.
این تنها بخش کوچکی از همکاری بریکس است و نشان می‌دهد که بریکس گروهی است که در آن پنج کشور در موقعیتی کاملاً برابر، با حقوق برابر برای صحبت، رأی و تصمیم‌گیری هستند. این هیچ شباهتی به ائتلاف غربی که همیشه یک نقش مسلط وجود دارد و بیشترین حرف را در بلوک می زند، ندارد.
غرب در مواجهه با گسترش احتمالی بریکس، به سختی می تواند ذهنیت جنگ سرد خود را پنهان کند. از زمان برگزاری نشست بریکس در ماه ژوئن، رسانه های غربی این موضوع را تحت عنوان تقابل شرق و غرب مطرح کردند.
در توییتر، برخی از کاربران غربی نیز برجام را رقیب G7 و ناتو توصیف می کنند.
آنچه بریکس با آن مخالف است، سیاست قدرت، هژمونی، قانون جنگل است که همه اینها اساساً تعیین می کند که در سیاست بین الملل فقط قدرت های بزرگ حرفی برای گفتن دارند و کشورهای کوچک باید مطیع باشند یا حتی مورد استثمار قرار گیرند. در مقابل، بریکس خواستار عدالت و انصاف است، حکومتی جهانی که در آن کشورهای در حال توسعه جایگاه مناسب خود را داشته باشند و صدای آنها شنیده شود. بریکس فقط می خواهد تعادلی را در نظم جهانی کنونی ایجاد کند.
بریکس طرفدار برد-برد برای کل جهان است، یعنی برد-برد نه تنها برای کشورهای در حال توسعه، بلکه برای قدرت های توسعه یافته. این بزرگترین تفاوت بین بریکس و بلوک های غربی است.
در گذشته، کشورهای در حال توسعه قدرت کافی برای رسیدن به اهداف خود را نداشتند. اما اکنون زمان آن فرا رسیده است.
منبع: Global Times