پایگاه خبری فولاد ایران - احتمال یک رکود جهانی در حال افزایش است و تورم در حال حاضر تلفات قابل توجهی دارد. یک دوره طولانی رکود تورمی (ترکیب دردناک تورم بالا و رشد پایین)، به طور فزاینده ای محتمل به نظر می رسد. همه‌گیری و تهاجم روسیه به اوکراین باعث ایجاد مشکلاتی شد، اما مقصر دانستن تلاطم کنونی برای این شوک‌ها مانند مقصر دانستن انفجار سیستم مالی در سال‌های 2007-2009 به دلیل اصلاح قیمت‌های مسکن است. شوک اتفاق می افتد. اینکه آیا یک شوک به طور ذاتی توسط یک سیستم مالی ایجاد شود که حباب مسکن را تغذیه می کند یا از ناکجا آباد سر درآورد، فرقی نمی کند. سؤال اصلی این است که آیا سیستم تاثیر شوک را کاهش می دهد یا آن را بزرگ می کند؟
به گزارش فولاد ایران، در سال 09-2007، ناکارآمدی مالی دردسرهای زیادی ایجاد کرد و در نهایت اقتصاد جهانی را به زانو درآورد. رویدادهای مشابهی اکنون در جریان هستند، اما منشأهایی خارج از امور مالی دارند. زنجیره‌های تأمین طولانی و پیچیده و شکاف‌های اطلاعاتی، تأثیر شوک‌های اخیر را تشدید کرده و سیاست‌گذاران را در ابهام رها می‌کند. خبر خوب این است که از زمان بحران مالی، سیاست‌گذاران و بانک‌ها با یکدیگر همکاری کردند تا سیستم بانکی بسیار انعطاف‌پذیرتری تولید کنند. علیرغم تفاوت‌های معنی‌دار بین بخش مالی و سایر بخش‌های اقتصاد و نقش بسیار کم‌رنگ‌تر نظارت دولت در خارج از امور مالی، تغییرات در سیستم مالی طرحی برای انواع تغییراتی ارائه می‌دهد که می‌تواند به اقتصاد کمک کند تا طوفان بعدی را بهتر تحمل کند.
اولین درس این است که وقتی شرکت‌ها تاب‌آوری را انتخاب می‌کنند، چه به ابتکار خودشان یا به دلیل اینکه سیاست‌گذاران از آنها خواسته‌اند، می‌توانند سیستمی تولید کنند که بتواند در برابر شوک‌های بسیار بزرگ مقاومت کند. وقتی همه‌گیری شیوع پیدا کرد، بانک ها به وام دادن و انتشار و بازخرید سپرده ها و همچنین به تسهیل پرداخت ها ادامه دادند و در آمریکا حتی کمک های مالی دولتی به مشاغل کوچک ارائه کردند. شکنندگی در سیستم مالی، به ویژه خارج از بخش رسمی بانکداری، همچنان باقی است.
اما به طور کلی، سیستم بانکی به مراتب بیشتر از 15 سال پیش قادر به جذب شوک است. حتی اگر رکود دیگری اتفاق بیفتد، به نظر می رسد موقعیت خوبی برای مقابله با آن داشته باشد.
یکی از تغییراتی که مدیریت ریسک و انعطاف پذیری در بخش بانکی را بهبود بخشیده است، کاهش پیچیدگی پرهزینه است. این نوع تغییرات بانک‌ها را قادر می‌سازد تا در صورت بروز شوک با سهولت بیشتری با آن مواجه شوند.
در اختلال فعلی زنجیره تامین، برای شرکت‌هایی که بر کارایی کوتاه‌مدت متمرکز هستند، افزودن یک مرحله دیگر به فرآیند تولید برای صرفه‌جویی در هزینه‌های نهایی می‌تواند ایده خوبی به نظر برسد. شرکت‌های غیرمالی اکنون در حال یادگیری چیزی هستند که بانک‌ها در سال‌های 2007-2009 متوجه آن شدند. ساده‌سازی زنجیره‌های تامین و تقویت روابط در امتداد این زنجیره‌ها می‌تواند به شرکت‌ها کمک کند تا ریسک‌ها را شناسایی کرده و اختلالاتی را که اغلب به دنبال شوک‌ها ایجاد می‌شود، کاهش دهند.
درس دوم این است که داده های به خوبی طراحی شده می تواند به شرکت ها و سیاست گذاران کمک کند تا ریسک های موجود را بهتر درک و مدیریت کنند. به عنوان مثال، زمانی که Lehman Brothers شکست خورد، بانک ها به دلیل نداشتن اطلاعات معتبر، از اعتماد به یکدیگر امتناع کردند و این امر بر وسعت بحران پس از آن افزود.
برای کاهش این شکاف های اطلاعاتی، صنعت با سیاست گذاران برای ایجاد یک سیستم جهانی همکاری کرد. سپس رگولاتورها با اجباری کردن استفاده از آنها در بازارهای خاص به اطمینان از پذیرش گسترده آن کمک کردند.
برای افزایش کیفیت و فراگیر بودن استانداردهای داده در امور مالی می توان کارهای بیشتری انجام داد و شرکت های غیرمالی در حال حاضر سخت در تلاش هستند تا توانایی خود را برای ردیابی کالاها در طول زنجیره تامین بهبود بخشند.
درسی نهایی از امور مالی، «آزمایش استرس» است. این یعنی تلاش برای بررسی نحوه عملکرد یک شرکت در یک سناریوی نامطلوب قبل از اینکه هر اتفاق بدی واقعاً رخ دهد. اگر چین به تایوان حمله کند و همه تجارت بین آمریکا و چین متوقف شود، برای عملیات و امور مالی یک شرکت چه اتفاقی می‌افتد؟ اگر نرخ بهره به 10 درصد برسد و بازار سهام به نصف کاهش یابد، چه؟ یا اگر آتش سوزی یک تامین کننده حیاتی را از بین ببرد؟
بانک‌ها مدت‌هاست که از آزمون‌های استرس برای ارزیابی عملکرد خود و همچنین برای ارزیابی استحکام طرف‌های مقابل در هنگام بروز مشکلات استفاده می‌کنند. این تمرین‌های آینده‌نگر می‌تواند آسیب‌پذیری‌های پنهان را آشکار کند و به شرکت‌ها اجازه می‌دهد تا قبل از اینکه خیلی دیر شود اقدامات اصلاحی انجام دهند. تست استرس همچنین می تواند کاستی هایی را در توانایی یک شرکت برای پیش بینی های آگاهانه نشان دهد که منجر به مدیریت ریسک بهتر می شود.
سلامت تک تک بانک ها و سیستم بانکی از سال 2007 تا 2009 به شدت بهبود یافته است. مشکلات زنجیره تامین امروز و پیامدهای سیستمیک ناشی از آنها نشان می دهد که زمان آن رسیده است که شرکت ها و قانونگذاران نیز شروع به آماده شدن برای شرایط شوک باشند.
منبع: اکونومیست