پایگاه خبری فولاد ایران – چین دو سال
پیش هدفی را برای رسیدن به اهداف آب و هوایی قبل از سال 2030 و به صفر رساندن آن
تا سال 2060 تعیین کرد. این طرح افزایش آگاهی مردم از ردپای کربن شخصی آنها، ترویج
محصولات کم آلاینده و آموزش بیشتر آب و هوا را تشویق می کند. با این حال، در عمل
برای مصرفکنندگان چینی آسان نیست که انتخابهای آگاهانه در مورد آنچه میخرند
انجام دهند، زیرا این کشور در درخواست و نظارت بر اطلاعات محصول از مکانهایی
مانند اروپا عقبتر است.
وانگ جیان
مینگ، استاد دانشگاه مالی و اقتصاد ژجیانگ، گفت: "چین باید یک سیستم قانونی
برای ارتقای گواهینامه محصول سبز ایجاد کند و مطمئن شود که این سیستم از پشتیبانی
قانونی قوی برخوردار است."
برای مثال خرید
را در نظر بگیرید. سال گذشته، پیشبینی میشد که سهم خردهفروشی آنلاین شامل بیش
از نیمی از کل این کشور باشد، در حالی که این سهم تنها 20 درصد در سال 2016 بود.
در ایالات متحده این میزان در حدود 15 درصد و در اروپای غربی حتی کمتر است. به
گفته سازمان صلح سبز، از تمامی کالاهای تحویلی در سال 2018، 9.4 میلیون تن در چین
تولید و بسته بندی شده و این مقدار ممکن است تا سال 2025 به 41 میلیون تن، معادل
کل زباله سالانه ژاپن افزایش یابد.
هر سال، پلتفرمهای
پیشرو تجارت الکترونیک چین، تلاشهای سبز خود را ترویج میکنند و فروشندگان را
تشویق میکنند که از بستهبندیهای قابل بازیافت بیشتر و نوارهای پلاستیکی کمتر
استفاده کنند. با این حال، سرعت گسترش این صنعت بسیار زیاد است و در حالی که هیچ
جریمه ای برای بسته بندی بیش از حد وجود ندارد، چراکه اگر کالاهای محافظت شده ضعیف
در طول حمل و نقل آسیب ببینند، فروشندگان در معرض خطر از دست دادن پول خود هستند.
به گزارش فولاد ایران، در بزرگترین پلتفرمهای سفارش آنلاین غذا در چین،
مشتریان اکنون میتوانند بدون انتخاب کارد و چنگال یکبار مصرف، «سفارش سبز» را
رزرو کنند. با این حال، حتی این امتیاز کوچک نیز گاهی اوقات با شکست مواجه میشود،
بههرحال برخی رستورانها فقط ظروف پلاستیکی را اضافه میکنند.
چین یک سیستم
تأیید محصول سبز را در سال 2016 راه اندازی کرد، اما تاکنون تنها 19 دسته را پوشش
می دهد. استانداردها نامشخص هستند و نظارت ضعیف است، برای همین بررسی اینکه آیا
ادعاهای انتشار گازهای گلخانه ای شرکت ها درست است یا خیر، برای مشتریان دشوار
است.
منبع: بلومبرگ