پایگاه خبری فولاد ایران – در یک شرکت برقی مستقر در برلین که کنترل جریان برق 18 میلیون نفر در شرق و شمال آلمان را به عهده دارد، 28 درصد این جریان از مزارع بادی و 24 درصد آن از پنل‌های خورشیدی تأمین می شود. تا یک دهه پیش، این اتفاقی غیرممکن بود. انرژی‌های تجدیدپذیر بسیار مشکل‌ساز بودند، تعادل لحظه به لحظه با تقاضا بسیار سخت بود و نوسانات فرکانس بیش از حد بود.
کشور همسایه دانمارک در برخی مواقع تمام شبکه برق خود را تنها با نیروی باد راه اندازی کرده است. تا روز سوم آوریل، بیش از 97 درصد انرژی کالیفرنیا فقط از باد و خورشید تامین می شد. پیشرفت های فنی، مدیریتی و مهندسی سیستم، طراحی و مدیریت شبکه‌های تحت سلطه انرژی‌های تجدیدپذیر را در اختیار افرادی قرار داده است که شبکه‌های برق را راه‌اندازی می‌کنند. چیزی که زمانی به عنوان یک مانع اساسی برای گذار از سوخت های فسیلی مطرح می شد، از بین رفته است.
توانایی استفاده از انرژی‌های تجدیدپذیر برای سهم عمده تامین شبکه، همراه با این واقعیت که انرژی‌های تجدیدپذیر ارزان شده‌اند و همچنان ارزان‌تر می‌شوند، اساس یک استراتژی کربن‌زدایی است که توسط کسانی که مصمم به تثبیت آب و هوا هستند پذیرفته شده است. ایده این گروه شروع برق رسانی پاک به تمام فرآیندهایی که اکنون به سوخت های فسیلی نیاز دارند، مانند برق رسانی به ماشین ها، یا گرم کردن خانه ها و کارخانه های فولاد است.
دو دهه پیش، قیمت بالای تولید برق پاک، چنین مسیری را دور از ذهن و ترسناک جلوه می داد. اما اکنون بسیاری به عنوان یک فرصت به آن نگاه می کنند که البته با موانع جدی مواجه است.
منطق اساسی امنیت انرژی پس از اوکراین، این است که تا حد امکان کمتر بر جریان‌های هیدروکربن‌ها از منابع ژئوپلیتیکی نامطلوب تکیه کنیم. افزایش ظرفیت تولید انرژی‌های تجدیدپذیر و در عین حال سریع‌تر در حال حاضر یک اولویت برای افرادی است که نگران امنیت آب و هوا هستند. با این حال، از جهات دیگر، این دو دستور کار با هم متفاوت هستند. هر چقدر هم که انرژی های تجدیدپذیر به سرعت وارد شبکه شوند، نمی توانند نیاز اروپا به گاز را به طور کامل برطرف کنند. ضمن اینکه آینده بدون آلایندگی فقط به کاهش استفاده از سوخت فسیلی در زیرساخت های موجود بستگی ندارد. سرمایه گذاری در منابع جایگزین هیدروکربن در مقیاس مورد نیاز برای جایگزینی منابع روسیه، آسان و ارزان نیست. این موضوع فقط مختص اروپا نیست. نگرانی های مشابهی در سایر نقاط دنیا وجود دارد. و این مبادلات بین امنیت انرژی و امنیت آب و هوا به دلیل یکی از مسائل اساسی که رقابت برای کربن زدایی اقتصاد را درگیر کرده است، پیچیده تر می کند.
به گزارش فولاد ایران، اگر بر این باورید که فاجعه آب و هوایی در آینده نزدیک در راه است، کم و بیش باید به یک انتقال تکنولوژیکی باور داشته باشید. بررسی کنید که کدام فناوری‌ها مورد نیاز برای انتقال سریع به یک شبکه سبز در دسترس و قابل استقرار است و کدام یک نیاز به کار بیشتری دارند. فناوری به شبکه‌ها اجازه می‌دهد تقاضا و همچنین عرضه را مدیریت کنند.
منبع: اکونومیست