پایگاه خبری فولاد ایران - پس از ماه‌ها قرنطینه تحت سیاست شدید کووید صفر، اقتصاد چین اکنون یک غول خفته است. هنوز مشخص نیست که دومین اقتصاد بزرگ جهان چه تاثیری بر مسائل زنجیره تامین جهانی فعلی خواهد داشت. در بحبوحه رشد اقتصادی ضعیف و تشدید بحران انرژی، افزودن مجدد چین به این ترکیب متغیری است که نتیجه مشخصی ندارد. از یک سو، افزایش ظرفیت قابل توجه انرژی و تولید صنعتی چین ممکن است به کاهش فشار کمک کند. از سوی دیگر، بازگشایی اقتصاد چین باعث افزایش تقاضای انرژی این کشور در بازار جهانی خواهد شد.
به گزارش فولاد ایران، چین برای مدت طولانی بزرگترین موتور رونق جهانی بوده و از سال 2013 تا 2018، 28 درصد رشد تولید ناخالص داخلی در سراسر جهان را به عهده داشته است، بیش از دو برابر سهم ایالات متحده. در واقع، دلیل کاهش پیش‌بینی بانک جهانی برای رشد تولید ناخالص داخلی جهانی در سال جاری، قرنطینه در چین و جنگ روسیه در اوکراین اعلام شد.
بخشی از پیچیدگی شدید وضعیت کنونی این است که چین در بحبوحه یک دوره پر فراز و نشیب سیاسی است، زیرا سیاست کووید صفر نارضایتی را هم در داخل و هم در خارج از کشور برانگیخته است. تاکتیک‌های دولت چین برای اجرای قرنطینه اقتدارگرایانه بوده است و کارشناسان پیش‌بینی می‌کنند که مردم چین در واکنش به محدودیت‌های شدید ممکن است در شرف اعتراضات سراسری قرار بگیرند.
علاوه بر ناآرامی‌های درون شهروندان چینی، سیگنال‌های بسیار متناقض از سوی پکن، هر گونه پیش‌بینی در مورد آنچه برای اقتصاد چین و در نتیجه اقتصاد جهانی، در پیش است را مختل کرده است. در حالی که رئیس جمهور شی جین پینگ تلاش می کند تا مرز بین استفاده از کووید صفر به عنوان ابزاری برای تشدید کنترل عمومی و سیاسی را طی کند، پکن همچنان به پیشبرد انقلاب انرژی خود ادامه می دهد. چین در تلاش است تا همه اینها را داشته باشد زیرا از همان سیاستی که اقتصادش را درهم شکسته دفاع می کند، ضمن اینکه تلاش می کند برنامه های خود را برای رشد برآورده کند.
با افزایش کمبود انرژی، کاهش رشد و خطرات سیاسی، به نظر می رسد شی می خواهد هر دو هدف را در یک زمان دنبال کند. اما صرفاً اعلام اینکه اقتصاد و بخش انرژی چین بهتر از هر زمان دیگری رونق خواهند گرفت، به معنای تحقق این اهداف نیست.
منبع: Oilprice