پایگاه خبری فولاد ایران - اگر دشمنان دشمنان ما دوستان ما هستند، آیا این بدان معناست که دشمنان دوستان ما دشمن ما هستند؟
روسیه شریک استراتژیک چین است، در حالی که چین بزرگترین شریک تجاری اوکراین است. چین نگرانی‌های روسیه در مورد گسترش ناتو را درک می‌کند، اما از این اصل حمایت می‌کند که خودمختاری و قلمرو همه کشورها باید رعایت شود. موضع بی طرف چین شاید مورد قبول هر دو طرف نباشد، اما این موضعی است که هر دو طرف آن را پذیرفته اند.
در مورد دهلی نو، نگرانی های امنیت ملی نیز وجود دارد. رابطه با روسیه بخشی از سیاست هند در قبال چین است. هند نیز از روسیه سلاح وارد می کند و در میان کشورهای آسیای جنوب شرقی و آمریکای لاتین، نارضایتی از نادیده گرفته شدن توسط اروپا و غرب نیز ممکن است عامل دیگری باشد.
ممکن است روزی گروه ممتنع فعلی بر حکومت جهانی تأثیر بگذارد. ممکن است به عنوان نیرویی شبیه به جنبش غیرمتعهدها ظاهر شود که در طول جنگ سرد از جانبداری با ایالات متحده یا اتحاد جماهیر شوروی خودداری کردند. با این حال، این بار تردیدهایی وجود دارد که آیا چین می تواند مانند گذشته رهبری غیر متعهدها را بر عهده بگیرد.
پوشش فعلی بی‌طرفی چین با حمایت مؤثر این کشور از روسیه رد شده است. در آینده، این به خوبی می تواند به یک بلوک چین و روسیه به رهبری چین تبدیل شود. تا زمانی که روسیه عضو مرکزی باقی بماند، بریکس (روسیه، چین، هند، برزیل و آفریقای جنوبی می شود) نمی تواند به عنوان یک نیروی غیر متعهد عمل کند.
همانطور که اوضاع پیش می رود، گروه 20 نیز با بحران هویت مواجه است. اگر اتحادیه اروپا و روسیه را کنار بگذاریم، هفت کشور از 18 کشور عضو باقی مانده حداقل از یکی از قطعنامه های اخیر سازمان ملل ممتنع کردند. اندونزی، میزبان امسال گروه 20، اعلام کرده است که قصد دارد از پوتین به این نشست دعوت کند، اما اگر پوتین شرکت کند، اعضای اروپایی و ایالات متحده در این نشست شرکت نخواهند کرد.
به گزارش فولاد ایران، دیپلماسی که کشورهای غیرمتعهد را وادار می کند تا در معرض نوعی آزمون وفاداری قرار گيرند، غیرقابل قبول است. لفاظی ها و اشتیاق بیش از حد پیرامون حقوق بشر، ترویج دموکراسی، صلح و عدالت باید کمرنگ شود. نباید تنها به دنبال ارزش های آزادی و حقوق بشر باشیم، بلکه باید اصول قوانین بین المللی را دنبال کنیم. وقت آن است که به این کلمات خوب عمل کنیم.
منبع: Japan Times