پایگاه خبری فولاد ایران – افزایش قیمت مواد غذایی ناشی از جنگ در اوکراین خطر قحطی را افزایش داده است، فشار بر تولیدکنندگان سوخت های کم کربن حاصل از محصولات کشاورزی را افزایش داده و بحث "غذا در مقابل سوخت زیستی" را برانگیخته است. قبل از تهاجم روسیه، تولید جهانی سوخت زیستی در بالاترین حد خود قرار داشت. در ایالات متحده، تولیدکننده اصلی سوخت های زیستی، 36 درصد از کل تولید ذرت در سال گذشته به سوخت های زیستی اختصاص یافت، در حالی که بیودیزل 40 درصد از عرضه روغن سویا را به خود اختصاص داد. اما برخی از شرکت‌های مواد غذایی و سیاست‌گذاران خواستار کاهش دستورات مربوط به ترکیب سوخت‌های زیستی با بنزین و گازوئیل برای افزایش عرضه جهانی غلات و روغن نباتی هستند.
روسیه و اوکراین تقریباً یک پنجم ذرت جهان و بیش از نیمی از روغن آفتابگردان آن را تولید می‌کنند، اما صادرات محصولات از این کشورها در کسری از سطح قبل از جنگ است. دبیر کل سازمان ملل هفته گذشته هشدار داد که صدها میلیون نفر به دلیل کمبود مواد غذایی ناشی از جنگ در معرض خطر «گرسنگی و فقر» هستند. بر اساس اطلاعات شرکت اطلاعات Gro Intelligence، مجموع محصولاتی که سالانه برای سوخت‌های زیستی استفاده می‌شود برابر با کالری مصرفی 1.9 میلیارد نفر است که می توانند بر حجم کالاهای کشاورزی در صورت تشدید بحران امنیت غذایی، استفاده شوند.
به گزارش فولاد ایران، سوخت زیستی اتانول ساخته شده از ذرت و نیشکر و بیودیزل ساخته شده از روغن های گیاهی از جمله روغن سویا و روغن پالم، از اوایل دهه 2000 به منظور افزایش منابع انرژی و کاهش اثرات زیست محیطی سوخت های فسیلی با سوخت موتور ترکیب شده اند. سوخت های زیستی تا حدی مقصر آخرین بحران غذایی در سال های 2007-2008 شناخته شدند. مطالعات، نشان می دهد که رشد سوخت های زیستی 20 تا 50 درصد در افزایش قیمت ذرت در طول بحران نقش داشته است. افزایش استفاده از آنها به عنوان "جنایت علیه بشریت" توسط گزارشگر وقت حقوق مواد غذایی سازمان ملل توصیف شد.
اما تولیدکنندگان سوخت زیستی استدلال می کنند که این بار نقش حداقلی را ایفا کرده اند. آنها اظهار می کنند سوخت‌های زیستی باعث بحران قیمت یا کاهش عرضه نشدند. آنها معتقدند قیمت های بالا به دلیل تقاضا نیست، بلکه منعکس کننده "شرایط تجاری نامنظم و قیمت های بالای انرژی" است. کاهش تولید سوخت زیستی بحران قیمت را کاهش نخواهد داد.
به گفته مؤسسه منابع جهانی، اندیشکده واشنگتن، کاهش 50 درصدی غلات مورد استفاده برای سوخت های زیستی در اروپا و ایالات متحده تمام صادرات از دست رفته گندم، ذرت، جو و چاودار اوکراین را جبران می کند. اولیور جیمز، محقق دانشگاه پرینستون گفت: «در دنیایی که مشکل امنیت غذایی دارد، ما باید به طور انتقادی درباره این منابع محدود فکر کنیم، زیرا می‌خواهیم جهان را تغذیه کنیم و بحران آب و هوا را حل کنیم." او گفت که در اتحادیه اروپا، روزانه حدود 10000 تن گندم، معادل 15 میلیون قرص نان، به عنوان اتانول در خودروها سوزانده می شود. صنعت اتانول می گوید چنین مقایسه هایی ناعادلانه است. این صنعت استدلال کرده است که بیشتر غلاتی که برای تولید سوخت استفاده می شود، گندم خوراک دام است، نه گندم آسیابی که به نان تبدیل می شود.
در اتحادیه اروپا، بلژیک و آلمان در حال بررسی کاهش دستورات ترکیب سوخت زیستی برای رسیدگی به امنیت غذایی هستند. چین به تولیدکنندگان اتانول هشدار داده است که فرآوری اتانول سوخت از ذرت را به شدت کنترل خواهد کرد. هند در حال پیشبرد اهداف خود برای افزایش سهمیه های مخلوط است.
اگرچه اقدام هماهنگ در مورد امنیت غذایی به سرعت در دستور کار قرار گرفته است، بحث کمی در مورد محدودیت سوخت های زیستی در سطح بین المللی وجود داشته است. کشورهایی که از سوخت های زیستی استفاده می کنند باید امنیت غذایی و پایداری را با هزینه های انرژی و استقلال متعادل کنند. دولت ها باید تصمیم بگیرند که استفاده پایدار از زمین با توجه به اولویت های مختلف چگونه است.
منبع: فایننشال تایمز